Αειφορία στην πράξη – Η τεκίλα Mijenta προτείνει νέες, καλλιεργητικές μεθόδους

… δηλαδή, όχι και τόσο νέες, ούτε καινοτόμες, καθώς τέτοιου είδους μέθοδοι χρησιμοποιούνται συνειδητά εδώ και δεκαετίες σε άλλα μέρη του κόσμου. Παρόλα αυτά, η προσέγγιση καλλιέργειας και οι αντίστοιχες μέθοδοι που προτείνει η Mijenta, μέσα από μια νέα έκφραση τεκίλας που κυκλοφόρησε μόλις… χθες, αδιαμφισβήτητα αποτελούν μια από τις ελάχιστες εξαιρέσεις στα χιλιάδες στρέμματα μονοκαλλιέργειας και «υπερ-γεωργίας» που πληγώνουν τα τελευταία χρόνια τη γη και το οικοσύστημα του Μεξικού.

Ο συνειδητοποιημένος κόσμος της τεκίλας ζητά μια νέα πράσινη επανάσταση, που θα έχει αυτή τη φορά τη γη στο επίκεντρό της, αντί για τις στρεμματικές αποδόσεις, μια επανάσταση στην οποία φαίνεται να πρωτοστατεί η τεκίλα Mijenta, οδηγώντας την έννοια της αειφορίας σε διαφορετικό επίπεδο, μέσα από τις αρχές της περμακουλτούρας και της οικολογικής αποκατάστασης που εφαρμόζει. Υπό τη διαχείριση της Maestra Tequilera Ana Maria Romero, το brand καινοτομεί με μια νέα τεχνική καλλιέργειας που συνδυάζει τις παραδοσιακές μεθόδους με την αναγεννητική γεωργία, προκειμένου να τονωθεί η γη και να προστατευθεί και να ενισχυθεί η βιοποικιλότητα. Όλα αυτά, μέσα από την Mijenta Maestra Selection No. 1, η οποία αποκαλύφθηκε χθες.

Η νέα τεκίλα Mijenta Maestra Selection No. 1

Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με την παραγωγή της τεκίλας, να συνοψίσω πως αυτή παράγεται με την καλλιέργεια του φυτού της Blue Weber αγαύης. Αυτή καθαυτή η καλλιέργεια, καθώς και οι νέες φυτεύσεις χωραφιών αγαύης, πραγματοποιούνται χρησιμοποιώντας τις παραφυάδες του, ενώ η συγκομιδή του τελικού φυτού γίνεται πριν αυτό ανθίσει, όταν τα σάκχαρά του βρίσκονται στην ιδανική συγκέντρωση. Το φυτό δεν καταφέρνει ποτέ να ανθίσει, κατά συνέπεια, ούτε να επικονιαστεί (συνήθως από νυχτερίδες και κολιμπρί), να «δέσει» καρπό (ή παραφυτά επάνω στο ανθοφόρο, μέσα από αγενή αναπαραγωγή), κατά συνέπεια και να πολλαπλασιαστεί. Βεβαίως, υπάρχει προφανής λόγος γιατί προτιμάται ο πολλαπλασιασμός με παραφυάδες, αφενός γιατί έτσι το φυτό δεν πεθαίνει (η Blue Weber αγαύη είναι μονοκαρπικό φυτό, άρα μόλις ανθίσει, πεθαίνει), αλλά ο σημαντικότερος είναι πως «κερδίζεται» (πολύτιμος) χρόνος καλλιέργειας.

Κάποιοι παραγωγοί, για λόγους προστασίας της βιοποικιλότητας δεσμεύτηκαν να αφήνουν ένα ποσοστό φυτών να ακολουθούν τον κύκλο ζωής τους, ωριμάζοντας φυσιολογικά, ανθίζοντας και πεθαίνοντας. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό. Ειδικά αν σκεφτείτε πως με την τεράστια ζήτηση σε τεκίλα των τελευταίων χρόνων, οι φυτεύσεις αγαύης έχουν πολλαπλασιαστεί, έχουν στην κυριολεξία πλημμυρίσει τις πολιτείες του Μεξικό που προορίζονται για παραγωγή τεκίλας, γεμίζοντας τις πεδιάδες και τα υψίπεδα, ακόμη και τη γη δίπλα στα δάση, με μονοκαλλιέργειες, και σε πολύ πυκνή μάλιστα πλέον φύτευση, οι οποίες όπως είναι φυσικό, έχουν εξασθενήσει γενετικά το ίδιο το φυτό, εξαντλούν τη γη από τα θρεπτικά συστατικά της, επιβαρύνουν το κλίμα και το οικοσύστημα ολόκληρο.

Η Mijenta στην Maestra Selection No. 1 για πρώτη φορά χρησιμοποιεί για την παραγωγή τεκίλας, αγαύες που έχουν καλλιεργηθεί από σπόρο! Η Ana Maria Romero υποστηρίζει πως η συγκεκριμένη τεχνική χαρίζει εκπληκτικά αρώματα στην τεκίλα (δεν είμαι τόσο σίγουρος) και υψηλή συγκέντρωση σακχάρων, αλλά αποτελεί και μια απόλυτα αειφόρα μέθοδος καλλιέργειας (για αυτό είμαι πολύ σίγουρος).

Agave de semilla, λοιπόν, έτσι ονομάζονται τα φυτά της αγαύης που έχουν μεγαλώσει από σπόρο και η Mijenta γίνεται η πρώτη που χρησιμοποιεί αποκλειστικά τέτοια φυτά για τη συγκεκριμένη τεκίλα, μια τεκίλα που πατά επάνω στις πρακτικές της αναγεννητικής καλλιέργειας. Η Mijenta Maestra Selection No. 1 εμφιαλώνεται στους 50% αλκοολικούς βαθμούς, έχοντας εξέλθει από τον αποστακτήρα στους 57%, ενώ εμφιαλώνεται σε φιάλη με ανακυκλώσιμο καπάκι από ίνες ζαχαροκάλαμου.

Όσο για το brand, έπειτα και από σχετικές δηλώσεις των ιθυνόντων του, διατηρεί την έννοια και τις πρακτικές της αειφορίας στο προσκήνιο. Να υπενθυμίσω πως η Mijenta είναι ο πρώτος παραγωγός τεκίλας στον κόσμο που λαμβάνει πιστοποίηση B-Corp, για τα υψηλά πρότυπα κοινωνικής και περιβαλλοντικής απόδοσης, λογοδοσίας και διαφάνειάς της. Και βέβαια ανήκει και σε εκείνους τους παραγωγούς που περηφανεύονται για το ότι οι τεκίλες τους είναι εντελώς additive-free, χωρίς κανένα πρόσθετο. Τέλος, η παραγωγή της είναι εντελώς ουδέτερη από άνθρακα (carbon neutral) και όλα τα υλικά στις συσκευασίες τους φιλικά προς το περιβάλλον.

Ο εθνοβιολόγος και ειδικός στην προστασία τροπικών δασών, Παύλος Γεωργιάδης, δήλωσε στο Bitterbooze.com σχετικά με το θέμα:

«Το προφανές όφελος είναι για τα είδη των επικονιαστών της αγάυης, πολλά από τα οποία είναι εξειδικευμένα. Μπορεί, δηλαδή, ένα συγκεκριμένο είδος νυχτερίδας να έχει συνεξελιχθεί με τα άνθη συγκεκριμένου είδους, ποικιλίας ή οικοτύπου αγάυης. Οι μονοκαλλιέργειες, αλλά και η αφαίρεση των ανθοφοριών στερούν σημαντικές ποσότητες τροφής για αυτά τα είδη, σπρώχνοντας τους πληθυσμούς τους στα όρια της επιβίωσης. Είναι, άραγε, όλα αυτά πολύ ψιλά γράμματα για την ηδονιστική κουλτούρα της γαστρονομίας και της διασκέδασης; Ίσως. Το μόνο σίγουρο είναι πως το Μεξικό βρίσκεται στην καρδιά μιας ευρύτερης βιογραφικής περιοχής, που αποτελείται από τον διάδρομο που δημιουργούν τα πέντε Μεγάλα Δάση της Μεσοαμερικής. Οποιαδήποτε προσπάθεια για τη διατήρηση αυτού του οικοσυστήματος, είναι αξιέπαινη και χρίζει στήριξης. Και είναι ελπιδοφόρο όταν παραγωγοί δείχνουν το δρόμο σε μια βιομηχανία αξίας δισεκατομμυρίων.»

Σε κάθε περίπτωση, το πλέον σημαντικό από την παρούσα κυκλοφορία, είναι το αν και κατά πόσο μπορεί να γίνει βιώσιμη η καλλιέργεια της αγαύης. Αν και κατά πόσο μπορούν να κατοχυρωθούν παρόμοιες πρακτικές καλλιέργειας ως απαραίτητα πρότυπα προς εφαρμογή, τα οποία θα προστατεύουν τόσο τον χαρακτήρα της τεκίλας, αλλά και το ίδιο το μεξικανικό οικοσύστημα, των πληθυσμών συμπεριλαμβανομένων. Η ευθύνη του Concejo Regulador de Tequila για την περαιτέρω ρύθμιση -και προστασία- μιας βιομηχανίας αξίας 6,5 δις δολαρίων -and rising- είναι τεράστια.
Όσο για την εν λόγω τεκίλα, δηλώνω ανερυθρίαστα πως δεν έχω δοκιμάσει καμία έκφραση της Mijenta, άρα δεν έχω άποψη για το προϊόν αυτό καθαυτό. Παρόλα αυτά, εισάγεται στην Ελλάδα και ελπίζω να την δοκιμάσω σύντομα.