A Legacy By The Glass

Booze:

1879 Boutari Legacy

Quote:

Philip’s by the glass legacy

Spot:

By The Glass

 

Περιδιαβαίνοντας βράδυ τη Βασιλίσσης Αμαλίας, από το ύψος της Πλατείας Συντάγματος, έχεις την ευκαιρία να αδράξεις λίγη από την ενέργεια της πόλης. Τη ματιά σου ίσως τραβήξει, από τη μία μεριά, η φωτισμένη Βουλή των Ελλήνων, η νότια πλευρά του Εθνικού Κήπου και η πλατεία με τη ρώσικη εκκλησιά. Εξίσου όμως ενδέχεται να τραβήξει και μια διατηρητέα στοά σε ένα από τα ομορφότερα κτήρια των Αθηνών, η στοά Ράλλη, εκεί που βρίσκεται το wine bar By The Glass.

Το μαγαζί μοιάζει, κατά ένα τρόπο, να έχει ετεροπροσδιοριστεί από τη στοά και το αντίθετο. Παρότι και οι δύο χώροι (εσωτερικός και στοά) έχουν μεμονωμένα το δικό τους χαρακτήρα, κανένας επισκέπτης δε δύναται να φανταστεί τον έναν χωρίς τον άλλο. Από τη μία στον εσωτερικό χώρο, δεσπόζει ο επιβλητικός τοίχος με τις ξαπλωτές σκονισμένες φιάλες και το μεγάλο ξύλινο μπαρ, και από την άλλη στη στοά, οι δελεαστικά αναπαυτικές πολυθρόνες, πλάι στα φυτά και το νοητό διάδρομο των ενοίκων του ξενοδοχείου InnAthens. Και πάντοτε –όταν έχεις την επιλογή, γιατί συνήθως είναι γεμάτο από κόσμο- για όλους το ίδιο δίλλημα: στοά ή μπαρ;

Ο Φίλιππος εν προκειμένω, εκείνη τουλάχιστον τη βραδιά που συναντηθήκαμε, είχε επιλέξει να απολαύσει το κρασί του στο μπαρ. Και λέω «τουλάχιστον» διότι απ’ ότι μας είπε, όσο κι αν έχει προσπαθήσει να καταλήξει στο ποιά είναι η αγαπημένη του «γωνιά» στο By The Glass, δεν τα έχει καταφέρει. Μεταξύ μας, νομίζω πως απολαμβάνει αυτό το δίλημμα.

Διότι η πραγματικότητα είναι πως πέρα από το κρασί, αγαπά πολύ αυτόν το χώρο, κάτι το οποίο φαίνεται ξεκάθαρα από το πόσο άνετα κινείται. Ένας από τους λόγους είναι η Φωτεινή, η ψυχή του χώρου και πλέον φίλη του Φίλιππου. Εκείνη, όπως παραδέχεται, τον έχει «παρασύρει» αρκετές φορές, σε χαρούμενες οινοποσίες.

Από παραμονές Χριστουγέννων, μέχρι απογεύματα μετά τη δουλεία, και ξεκούραστα μεσημέρια Κυριακής, ο Φίλιππος όταν δε δουλεύει ή βρίσκεται εκτός Ελλάδος, επιλέγει να βρίσκεται εδώ και να απολαμβάνει το κρασί του υπό τους ήχους της τζαζ . Μαζί του σχεδόν πάντα έχει το σκύλο του τον Λούη, που, έχοντας οικειοποιηθεί την άνεση του «αφεντικού» του, μπαίνει στο χώρο και γαυγίζει στη Φωτεινή για να έρθει τον χαιρετήσει πρώτο απ’ όλους -και να τσακώσει και τη λιχουδιά του.

Έτσι έγινε και το βράδυ εκείνο. Κι ενώ η λιχουδιά του Λούη είχε ήδη δρομολογηθεί, εμείς βολευτήκαμε στα δερμάτινα σκαμπό του μπαρ και ξεκινήσαμε να ξεφυλλίζουμε τον κατάλογο και να κοιτάμε το μαυροπίνακα όπου αναγράφονται οι προτάσεις για κρασί σε ποτήρι για να πάρουμε ιδέες.

Μαζί καταλήξαμε στο 1879 Boutari Legacy. Το πρίμιουμ ξινόμαυρο -από ένα συγκεκριμένο, εξαιρετικό αμπελοτόπι, στον Τρίλοφο της Νάουσσας- της Οινοποιητικής Μπουτάρης, δημιουργήθηκε ως φόρος τιμής στη μακρά παράδοση της εταιρείας, που ξεκινά από το 1879.

 

 

Πρόκειται για ένα κρασί με βαθύ ερυθρό χρώμα, με έντονη πολυπλοκότητα και μεγάλη δυναμική για παλαίωση. Ο αρωματικός του χαρακτήρας διακρίνεται από αρώματα δαμάσκηνου, αποξηραμένου σύκου και τομάτας, που είναι και άρωμα τυπικό της ποικιλίας. Ξεχωρίζουν ακόμη νότες βανίλιας, καβουρδισμένων ξηρών καρπών και κουτιού πούρων.

Έχει γεμάτο σώμα με ευχάριστη οξύτητα. Οι τανίνες του είναι απαλές, έως και βελούδινες. Η αίσθηση που αφήνει στο στόμα, καθώς και η επίγευσή του, είναι πλούσια και έντονη. Το αποτέλεσμα είναι μοναδικό και είναι μία από τις καλύτερες αφορμές για να μυηθεί κανείς στο εντυπωσιακό και πολύπλευρο Ξινόμαυρο.

Με χρυσά γράμματα σαν αυτά της ετικέτας του BoozeUp!

 

All photos by Panos Georgiou