Ποιο είναι το καλύτερο κρασί;

Αν είχα ένα ευρώ για κάθε φορά που δέχομαι αυτή την ερώτηση, θα ήμουν ένας πολύ πλούσιος άνθρωπος. Η συγκεκριμένη δε, είναι ίσως η πιο δύσκολη -και παράλληλα η πιο μισητή- ερώτηση που μπορεί να κάνει κανείς σε έναν επαγγελματία του κρασιού. Κι αυτό γιατί αν θέλεις να είσαι σωστός και ακριβής, απλά δεν μπορείς να δώσεις απάντηση.

Για πολύ καιρό λοιπόν, απέφευγα να απαντήσω. Όμως αναθεώρησα. Γιατί ό,τι και να πιστεύω εγώ, «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο» Κι αναφέρομαι σ’ αυτόν που δεν ξέρει και ενδιαφέρεται πραγματικά να ακούσει μια εμπεριστατωμένη κουβέντα από το στόμα ενός «ειδικού» Για τον ίδιο λόγο που κι εγώ –που με δυσκολία αναγνωρίζω τη διαφορά του καρμπυρατέρ από το σασμάν– έχω κάθε δικαίωμα να ρωτήσω έναν ειδικό στα αυτοκίνητα «ποιο είναι το καλύτερο» Κι ασ’ τον μετά εκείνον να αναρωτιέται αν το εννοώ από την οπτική γωνία της ταχύτητας, της ασφάλειας, της κατανάλωσης ή και όλων των παραπάνω…

Ποιο είναι λοιπόν το καλύτερο κρασί; Μην περιμένετε να σας παραθέσω ετικέτες. Όχι για άλλο λόγο, αλλά γιατί δεν υπάρχει αρκετός χώρος (στο διαδίκτυο) Χώρια που, όσες διαφορετικές φορές μου κάνετε την ίδια ερώτηση, τόσα διαφορετικά κρασιά θα απαριθμώ. Βλέπετε, εμάς που ασχολούμαστε με το κρασί επαγγελματικά, μας έχει χτυπήσει μια όμορφη «κατάρα»: Σπάνια πίνουμε το ίδιο κρασί δυο φορές, καθώς συνεχώς θέλουμε και πρέπει να δοκιμάζουμε καινούρια πράγματα.

Όταν μιλάω για το κρασί, πάντα επαναλαμβάνω δύο αρχές που προσωπικά θεωρώ πολύ σημαντικές: Πρώτον, ότι το κρασί φτιάχτηκε για να συνοδεύει φαγητό και με αυτόν τον τρόπο αναδεικνύεται πραγματικά και τέλεια. Δεύτερον, το κρασί δεν είναι μοναχικό σπορ. Θέλει παρέα, γιατί όταν το μοιράζεσαι μπορεί να κάνει μαγικά που μάλλον ντρέπεται να τα κάνει σε πιο… πριβέ καταστάσεις. Να προκαλέσει χαμόγελα, να ζεστάνει καρδιές, να φέρει ανθρώπους πιο κοντά και άλλα τέτοια ωραία.

Αν λοιπόν αποδεχτούμε τις παραπάνω αρχές, το καλύτερο κρασί είναι αυτό που έρχεται (ή δημιουργεί τις προϋποθέσεις για) την καλύτερη στιγμή. Δεν είναι απαραίτητα ούτε το πιο ακριβό, ούτε το πιο σπάνιο, ούτε το πιο περίεργο, ούτε και το πιο εμπορικό. Είναι αυτό που σου κάνει το «κλικ» Όχι μόνο για το άρωμά του, την αίσθηση που δίνει στο στόμα ή την επίγευση που μας αφήνει, αλλά για τον τρόπο που συμπληρώνει τέλεια το πακέτο μιας όμορφης εμπειρίας.

Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: Θυμάμαι σαν τώρα ένα εκπληκτικό κόκκινο κρασί, το Flaccianello della Pieve του 1998 από το αγαπημένο τοσκανέζικο οινοποιείο Fontodi. Δεν είναι κάτι εξαιρετικά ακριβό ή σπάνιο, γι αυτό και δεν το θυμάμαι γι αυτό. Το θυμάμαι γιατί το ανοίξαμε σε μια πανέμορφη, ατμοσφαιρική vinoteca σε μία από τις αγαπημένες μου πόλεις στον κόσμο, τη Σιένα, με πολύ καλή παρέα, και η βραδιά πήρε άλλο χρώμα με την πρώτη κιόλας γουλιά.

Θα σας δώσω όμως και δεύτερο παράδειγμα: Καλοκαίρι, ακρογιαλιά, παρέα με πολύ αγαπημένο μου -τότε – πρόσωπο (δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες, δεν γνωριζόμαστε ακόμα τόσο καλά εδώ πέρα) πριν κάμποσα χρόνια, λίγο αφότου είχα γυρίσει στην Ελλάδα μετά από 12 χρόνια παραμονής στην Αγγλία. Στο τραπέζι, καθημερινά καλοκαιρινά μεζεδάκια -καλαμαράκια τηγανητά, χόρτα, φέτα κ.λ.π. Το κρασί, ένα φτηνό και άκρως «εμπορικό» λευκό της αγοράς –η συγκεκριμένη ταβερνούλα άλλωστε μέχρι εκεί έφτανε σε εμφιαλωμένο. Το κρασί αυτό, λοιπόν, το έχω ακόμα «στο στόμα μου» Γιατί, θυμάμαι, με το που είχα πάρει την πρώτη γουλιά, κοίταξα το πανέμορφο αιγαιοπελαγίτικο τοπίο γύρω μου, χαμογέλασα, έκλεισα τα μάτια και σκέφτηκα «Ναι, τελικά καλά έκανα και γύρισα…»

Πολύ μελό το κάναμε το πράγμα βέβαια. Αλλά πιστεύω, το πιάσατε το νόημα. Με εξαίρεση την συστηματική ανάλυση σε συνθήκες διαγωνισμού ή επαγγελματικής γευσιγνωσίας, ένα κρασί δεν μπορούμε και δεν πρέπει να το βλέπουμε ψυχρά και ξερά ως ένα προϊόν, ως το περιεχόμενο μιας γυάλινης φιάλης. Και το καλύτερο κρασί δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ένα. Υπάρχει τουλάχιστον ένα για τον καθένα μας.

Κι αν αυτή τη στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές σκέφτεστε ότι εσείς μπορεί να μην έχετε το δικό σας «καλύτερο κρασί» κάντε λίγη υπομονή. Την κατάλληλη στιγμή θα κάνει την εμφάνισή του στη ζωή σας και θα το καταλάβετε. Αυτά τα ολίγα για αρχή. Αν έχετε οποιοδήποτε σχόλιο ή προσωπικό παράδειγμα ή άλλο οινικό βίωμα, θα χαρώ να το συζητήσουμε. Ευχηθείτε μου καλή αρχή, εδώ στο bitterbooze.com. Νομίζω ότι θα κάνουμε πολύ καλή παρέα…

All photos by Ted Lelekas