Wynand Fockink great!

Είναι δύσκολο να γράψεις για το Άμστερνταμ. Δηλαδή, να γράψεις χωρίς να αναφερθείς σε όλα αυτά που βλέπουν οι τουρίστες που συρρέουν κατά χιλιάδες στην ευρωπαϊκή αυτή πρωτεύουσα. Είναι δύσκολο να γράψεις βιωματικά και όχι κλισέ και στερεοτυπικά. Το απρόσμενο ταξίδι μου ανήμερα της πρωτοχρονιάς εκεί, η αλήθεια είναι πως με άγχωσε αρκετά, γιατί δεν είχα χρόνο να ετοιμάσω το πρόγραμμά μου. Και τελικά μπορεί να μην πήγα στο μουσείο του φαν Χοχ (sic) που είχε ένα χιλιόμετρο ουρά ή να μην αγόρασα τουλίπες -επειδή προτίμησα να επισκεφτώ τον μεγαλύτερο συλλέκτη παχύφυτων στην Ολλανδία όπου φόρτωσα πράμα, αλλά κατάφερα να επισκεφτώ και να περιηγηθώ στις εγκαταστάσεις του Wynand Fockink, ενός από τα παλαιότερα αποστακτήρια που λειτούργησε ταυτόχρονα και σαν σημείο πώλησης τζενίβερ (jenever) και λικέρ όλων των ειδών.

Βρισκόμαστε στα τέλη του 17ου αιώνα, όπου το εμπόριο μεταξύ των μεγάλων ευρωπαϊκών κρατών και των ασιατικών χωρών ανθεί, συνεχίζοντας έτσι την μεγάλη παράδοση του δρόμου του μεταξιού. Οι Ολλανδοί, μαζί με τους Άγγλους, τους Πορτογάλους και τους Βενετσιάνους, είναι από τους σημαντικότερους θαλασσοπόρους με την περίφημη Dutch East India Company που έφερνε ορυκτό αλάτι, ζάχαρη, μετάξι, τσάι, όπιο και μπαχαρικά πίσω στο Άμστερνταμ.

Πίσω στο μεγάλο λιμάνι, όχι τον Πειραιά αλλά το Άμστερνταμ, άρχισαν να φτιάχνουν διάφορα λικέρ από όλα εκείνα τα εξωτικά μπαχαρικά που κατέφθαναν από την Ανατολικές Ινδίες, όπως συνήθιζαν να αποκαλούν την ευρύτερη περιοχή της Ινδονησίας και της χερσονήσου της Ινδοκίνας. Λικέρ που εκείνη την εποχή ήταν προνόμιο μόνο των πλουσίων κατοίκων της Ολλανδίας, αφού όλοι οι υπόλοιποι έβρισκαν παρηγοριά στο τοπικό τζενίβερ και φυσικά στην μπίρα.

Το σωτήριο έτος 1679 ανοίγει λοιπόν το αποστακτήριο του Wynand Fockink. Βρίσκεται ακόμα και σήμερα πίσω από το εμβληματικό ξενοδοχείο Grand Hotel Krasnapolsky, και δίπλα του ακριβώς υπάρχει από τότε το Proeflokaal, το “δοκιμαστήριο” ελληνιστί –ένα σημείο που από τότε λειτουργούσε σαν σημείο δοκιμής και πώλησης όλων των προϊόντων της ολλανδικής εταιρείας.

Εκεί δοκίμασα όλων των ειδών τα τζενίβερ, άκρως ενδιαφέρουσες παραδοσιακές συνταγές σε λικέρ (σημείωσε το «ο Χανς μέσα στο κελάρι»!) και έμαθα τον παραδοσιακό τρόπο να τα πίνεις ώστε να μην πάνε τα λεφτά σου χαμένα:

Επίσης, είχα την ευκαιρία να περιηγηθώ στον χώρο με τους ολοκαίνουριους αποστακτήρες που πλέον αποστάζουν υπό το όνομα του Lucas Bols Distilleries, μετά από την εξαγορά από την ομώνυμη ολλανδική εταιρεία. Αυτή έδωσε νέα πνοή στην Wynand Fockink αφού ουσιαστικά επανάφερε την παλιά της αίγλη, επανατοποθετώντας τήν στην εγχώρια αγορά της Ολλανδίας.

Στο proeflokaal της Wynand Fockink αξίζει να πας. Να πάρεις ένα ποτηράκι από τα παραδοσιακά λικέρ ή τζενίβερ που φτιάχνουν και να χαζέψεις τους αιώνες ιστορίας που βρίσκονται κρεμασμένοι στο χώρο ή να κάτσεις στο πεζούλι, έξω από το μαγαζί και να χαζεύεις τους περαστικούς καθώς θα πίνεις καλούδια με περίεργα ονόματα όπως: Drie maal drie, Bruidstraanen, Juffertje in het groen ή Hempje licht op. Μία άκρως ενδιαφέρουσα εμπειρία!