Τι βρίσκεται Νότια του Παραδείσου;

[-Πες μου ένα αλκοολούχο συστατικό που σου θυμίζει την Καραϊβική.

-Μα το ρούμι βέβαια.

-Και κάποιο που σου θυμίζει την βόρειο Αμερική;

-Το μπέρμπον;

-Φυσικά. Αν σε ρωτούσα τώρα ποιο ποτό σου θυμίζει έντονα τη Μεσόγειο;

-Καλά, αυτό είναι εύκολο. Το Skinos!

-To Skinos ή το λικέρ μαστίχας;

-Ε, το ίδιο είναι. Το Skinos είναι το μεγαλύτερο και πιο ποιοτικό απόσταγμα μαστίχας, με διεθνείς διακρίσεις, εξαγωγές στις πιο σημαντικές αγορές του κόσμου και έναν διαγωνισμό που διεξάγεται κάθε χρόνο στην πατρίδα της μαστίχας, την Ελλάδα, και στέλνει τον νικητή μπαρτέντερ ίσως στο πιο σπουδαίο συνέδριο για μπαρ του κόσμου, το Tales of the Cocktail της Νέας Ορλεάνης.]

Περί διαγωνισμού ο λόγος λοιπόν. Φέτος ο διαγωνισμός άλλαξε format. Διεξήγαγε προκριματικά σε άλλες 3 χώρες της ευρύτερης λεκάνης της Μεσογείου(Τουρκία, Λίβανος, Κύπρος) αλλά και στις μεγαλύτερες ελληνικές πόλεις. Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια οι κριτές του διαγωνισμού, Σπύρος Πατσιαλός και Θάνος Προυναρούς, γύριζαν την Ελλάδα ξεχωρίζοντας τους τέσσερεις που θα διαγωνίζονταν με τους άλλους τρεις από το εξωτερικό για την πρώτη θέση του θεσμού πλέον που λέγεται Skinos Mediterranean Cocktail Challenge.

Στον μεγάλο τελικό το BitterBooze ήταν εκεί. Και την λεπτομερή δράση του μπορείς να την διαβάσεις εδώ. Η θέα προς την Ακρόπολη από την πανέμορφη ταράτσα του εστιατορίου Hytra στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών πρέπει σίγουρα να ενέπνευσε τους διαγωνιζόμενους αφού τα κοκτέιλ τους ήταν μαγικά. Δεν είναι άλλωστε πολλοί οι διαγωνισμοί που το επίπεδο των ποτών είναι τόσο υψηλό.. Και πίστεψε με, έχω παρακολουθήσει αρκετούς, εγχώριους και διεθνείς.

Επίσης, ο τελικός αντιμετωπίστηκε διαφορετικά από τους διοργανωτές φέτος σε σύγκριση με προηγούμενες χρονιές. Εξελίχθηκε σε ένα μεγάλο event που απευθυνόταν όχι μόνο στον κλειστό κύκλο των μπαρτέντερ αλλά και στο ευρύ κοινό. Και ακόμα και η επιλογή του μέρους δεν ήταν τυχαία! Κάτι που με βρήκε σύμφωνο από την αρχή. Τέλος, οι μουσικές επιλογές από την Εύα Μπουντούρη του Εν Λευκώ μετέτρεψαν το όλο event σε ένα καταπληκτικό πάρτι που φυσικά το Skinos έρεε άφθονο είτε σκέτο είτε σε κοκτέιλ.

Λίγα λόγια όμως και για την τριάδα των νικητών και τα ποτά τους. Ξεκινώντας από τον Ζάχο Κυρίτση, ιδιοκτήτη και μπάρμαν στο μπαρ TEN της Λαμίας θα πω πως έφτιαξε ένα πολύ καλό ποτό – ένα ποτό από αυτά που θα ήθελες στον κατάλογο σου σαν bar manager. Είναι κρίμα μόνο γιατί δεν μου «έβγαινε» η μαστίχα όσο θα έπρεπε. Φυσικά, απέδειξε για άλλη μία φορά πως το μανταρίνι μπορεί να συνυπάρξει τέλεια με τη μαστίχα. Λίγο περισσότερο αν δούλευε και την παρουσίαση του νομίζω πως θα είχε πάει αρκετά πιο καλά.

Συνεχίζοντας με τον δεύτερο κατά σειρά κατάταξης και έτερο Κυρίτση, τον Βασίλη από το Gin Joint, οφείλω να γράψω κι εδώ για ένα πολύ καλό ποτό με μεγάλη ισορροπία γεύσης και αρκετά στρογγυλεμένο. Ο Βασίλης, «παλιοσειρά» πλέον τον διαγωνισμών, συνδύασε αρμονικά τόσα αρώματα και γεύσεις και τα εναρμόνισε στο κοκτέιλ του ιδανικά λες και ήταν ο μεγάλος Σαλβαντόρ Νταλί. Σοκολάτα, μέλι, καρδάμωμο, τζιν, βερμούτ, μαστίχα, γιαούρτι! Εξέπληξε και τους κριτές αφού η extravagant παρουσίαση του ήταν απλά κάτι το εξαιρετικό αλλά και κάτι τελείως διαφορετικό.  Ακούστηκε πως κάποιοι την βρήκαν υπερβολική μα θα τους πω πως δεν έχουν σε καμία περίπτωση δίκιο.

Και θα κλείσω με τον μεγάλο νικητή, τον Γιώργο Μεγαλοκονόμο από το Think +. Ο Γιώργος, έμπειρος κι αυτός από διαγωνισμούς, το είχε μαράζι να κερδίσει κάποιον μεγάλο αφού οι εκπληκτικές του συμμετοχές σκόνταφταν τελευταία στιγμή και τον περιόριζαν σε δευτερότριτες θέσεις κερδίζοντας μόνο τις εντυπώσεις. Ε, λοιπόν χθες ήταν η σειρά του. Και τα κατάφερε με σκληρή δουλειά και μεγάλη προετοιμασία. Εκμηδένισε τα περιθώρια λάθους και απέκρυψε τα μειονεκτήματα του – ήμουν ο μόνος που παρατήρησε άραγε την χρήση μικρών φιαλιδίων με μετρημένα τα συστατικά του μέσα; Είναι γνωστό το πρόβλημα που έχουν αρκετοί μπάρμαν με το τρέμουλο, ένας από αυτούς είναι κι ο Γιώργος. Πως θα το λύσω ώστε να μην φαίνομαι σαν τον Μοχάμεντ Άλι στις τελευταίες του δημόσιες εμφανίσεις, σκέφτηκε σίγουρα ο Γιώργος. Μα έχοντας προ-μετρήσει τις ποσότητες μου και βάζοντας τες από μικρά φιαλίδια. Μάγκας! Όσο για το ποτό του; Ο Γιώργος έφτιαξε ένα σπουδαίο ποτό, ένα μεγάλο ποτό ανακατεύοντας Skinos, Cocchi Americano, Fernet Branca και bitters σέλερι. Τα έλαια από τη φλούδα λάιμ και ο αρωματικός δυόσμος αποκορύφωσαν το ποτό. Και το όνομα αυτού; South of Heaven! Με συγκλονιστική, μακριά επίγευση και γεύσεις που χοροπηδούν στον ουρανίσκο τέλεια ισορροπημένα. Βάλε και μία ζεστή, με αρκετό χιούμορ και αυτοσαρκασμό παρουσίαση και βουαλά! Νικητής. Εύγε μεσιέ!

Πριν όμως κλείσω, θα ήθελα να αναφερθώ και στο ποτό του Γιώργου Δενδράκη που έμεινε εκτός τριάδας. Ένα πολύ σοβαρό ποτό – του το είπα κιόλας κατ’ ιδίαν – που μιας και ήταν το πρώτο που παρασκευάστηκε μου κράτησε συντροφιά για αρκετή ώρα ενώ περιέγραφα την διαδικασία. Το μεγάλο πρόβλημα, νομίζω εγώ, του Γιώργου ήταν το βλοσυρό του ύφος κατά την παρουσίαση. Και επειδή τον έχω ξαναδεί σε διαγωνισμό και είχε το ίδιο βλοσυρό, σφιγμένο και καθόλου χαλαρό ύφος, νομίζω πως πρέπει να κάνει κάτι για να το αλλάξει. Νομίζω πως αξίζει κάποια στιγμή μια καλύτερη θέση με δεδομένο τη δουλειά που έχει καταβάλει τόσα χρόνια. Και είμαι σίγουρος πως θα την έχει.

Λοιπόν Γιώργο Μεγαλοκονόμε; Θα μας πεις τι βρίσκεται Νότια του Παραδείσου της Νέας Ορλεάνης όταν πας;