Κρύο, κρύο καιρός για δύο… blazer!

Spotted: Κρύο, κρύο καιρός για δύο… blazer!

Λοιπόν όσο σφίγγουν τα κρύα δύο πράγματα αναζητώ περισσότερο: Τα blazer σακάκια μου, και τα blazer ποτά μου! Και μπορεί τα πρώτα να είναι “trend” (πόσο απαίσια λέξη), τα δεύτερα όμως είναι τόσο κλασικά όσο τα Χριστούγεννα κάθε Δεκέμβρη. Αναζητώντας τα ωστόσο -όχι τα σακάκια, τέλος αυτά σε αυτό το κείμενο- δε μπορώ να πω πως όπου κι αν τα παραγγέλνω τα απολαμβάνω κιόλας.

Λογικό από τη μία, στενάχωρο από την άλλη, αλλά τι να πεις έτσι είναι η ζωή (του μπαρ) οπότε take it or leave it ­ή τέικ ιτ ορ λίβ ιτ όπως γελοιωδώς επιμένει το αφεντικό να το γράφω. (σ.δ.: όχι στις εκφράσεις ντίαρ…)

Το πρώτο μπλέιζερ κοκτέιλ το έφτιαξε ο Jerry Thomas (aka ο πατέρας της αναμειγνυολογίας) θέλοντας να ζεστάνει τους ξεπαγιασμένους πελάτες του. Ο σπουδαίος αυτός κύριος σκέφτηκε να αναμείξει ουίσκι, καυτό νερό και λίγη ζάχαρη σε μία μεταλλική κούπα. Άναψε φωτιά, πήρε μία ακόμη μεταλλική κούπα, συνέχισε «ρολάροντας» το από τη μία κούπα στην άλλη (κάπου εκεί προφανώς σκέφτηκε πως οι μπλε φλόγες είναι εκτός των άλλων και τρομερά εντυπωσιακές), η φωτιά μετά από λίγα λεπτά έσβησε, το ποτό σερβιρίστηκε με μία φλούδα λεμονιού και κάπως έτσι έμεινε και πάλι στην ιστορία. Παρεμπιπτόντως, το πρώτο Blue Blazer το ανακάλυψε όσο εργαζόταν στο El Dorado του Σαν Φρανσίσκο και μάλιστα λέγεται πως ο συγκεκριμένος τρόπος παρασκευής του, εξέπληξε ακόμα και τον πρόεδρο Γιούλισις Σ. Γκραντ σε μια επίσκεψή του στο μπαρ.

Και από το 19ο αιώνα και το Σαν Φρανσίσκο, περνάμε στον 21ο και τη Γλυφάδα και στα πιο πρόσφατα μπλέιζερ κοκτέιλ (σ.δ.: βλέπεις; Εδώ χρειάζεται) που όχι μόνο δοκίμασα στο Holy Spirit, αλλά τα βρήκα να μοστράρονται περήφανα και στον κατάλογό του και μάλιστα να καταναλώνονται όσο και τα υπόλοιπα, τα δροσερά. Το «χέρι» του Ξαβιέ Μισαηλίδη φέτος αποφάσισε να πάρει φωτιά και κάπως έτσι κατέληξε και στις συνταγές των Romanov (ανάθεμα τι σκεφτόταν όταν έβγαζε αυτό το όνομα στο ποτό του), του Tropic of Capricorn και του Ho Ho Hot!

Δοκίμασα αρχικά το Romanov, το οποίο σε αντίθεση με το όνομα Ρώσου σατράπη το οποίο φέρει, είναι ιδιαίτερα φινετσάτο και φτιάχνεται με γαλλικό μπράντι, καυτό νερό, λικέρ δαμάσκηνου, γαρύφαλλα, λικέρ κανέλας και ελάχιστο απόσταγμα σταφυλιών. Το ποτό αναφλέγεται, το ρολ ξεκινά και το αέρινο χέρι του Ξαβιέ σερβίρει σε ένα όμορφο τόντι (toddy) ποτήρι. Το Tropic of Capricorn,  αν και αχνιστό έχει μια πιο τροπική διάθεση και φτιάχνεται με Bacardi 8 ετών, καυτό νερό, φρέσκο χυμό λεμονιού, λίγο λικέρ ροδάκινου και 2 ριξιές αρωματικά μπίτερς Angostura. Το ποτό και πάλι αναφλέγεται και ακολουθεί το ρολ, σερβίρεται ωστόσο σε ένα από τα περίεργα δοχεία που τόσο πολύ αρέσουν στον Ξαβιέ. Για το τέλος κράτησα το μπλέιζερ Ho Ho Hot, το οποίο δημιουργείται με βότκα αρωματισμένη με γιασεμί, καυτό νερό, σπιτικό σιρόπι καραμέλας, λίγο μπάτερσκοτς και μια ριξιά αρωματικά μπίτερς Angostura.

Με λίγα λόγια, στο νέο κατάλογο του Holy Spirit βρίσκουμε τρία μπλέιζερ κοκτέιλ που καλύπτουν όλες τις προτιμήσεις. Το πρώτο –με την περίεργη επιλογή ονομασίας- ήταν και το αγαπημένο μου. Το δεύτερο αν και ζεστό καταφέρνει να είναι εξωτικό και το τρίτο θεωρώ πως αποτελεί την καλύτερη επιλογή για αρχάριους στον συγκεκριμένο τύπο κοκτέιλ. Αν μου επιτρέπεται μια συμβουλή, μην τα πιείτε και τα τρία την ίδια ημέρα, όσο κι αν σας αρέσουν. Το δοκίμασα και ακόμα αναρωτιέμαι που πήγε ο καθρέφτης του αυτοκινήτου μου…

Please DO Tell!

All photos by Nikos Dais