Το νόημα της επιτυχίας

Στην προσωπική μας διαδρομή, το happy end καλούμαστε να το βάλουμε εμείς. Όσοι γνωρίζετε λίγα πράγματα για μένα και την επαγγελματική μου πορεία, ίσως πιστεύετε ότι είναι γεμάτη επιτυχίες, χαρές και πανηγύρια. Η πραγματικότητα όμως, απέχει αρκετά.

Αν δεχτούμε τον Μάικλ Τζόρνταν ως τον μεγαλύτερο μπασκετμπολίστα που είδαμε ποτέ στα παρκέ της υφηλίου, τότε έχουν τεράστια βαρύτητα τα λόγια του πως «Έχω αστοχήσει σε περισσότερα από 9.000 σουτ στην καριέρα μου. Συνολικά, 26 φορές πήρα την ευθύνη του τελευταίου νικητήριου σουτ και αστόχησα. Γι’ αυτό πέτυχα…». Αυτό που σε κάνει να επιμένεις στην προσωπική και επαγγελματική σου βελτίωση είναι η αγάπη και η αφοσίωση σε αυτό που κάνεις. Το ταξίδι αυτό θα διαρκέσει όσο θες εσύ. Και κάποια στιγμή θα καταλάβεις ποιο είναι αληθινά το νόημα της επιτυχίας. Ή της αποτυχίας.

Αισθάνομαι μεγάλη τύχη που καταπιάστηκα με το κρασί. Μου δίνει αίμα και ζωντάνια και το ερωτεύομαι κάθε μέρα και περισσότερο. Η οινοχοία, μου έχει χαρίσει απίστευτες συγκινήσεις. Χαρές, λύπες, απογοητεύσεις, απ’ όλα έχει το μενού. Ψηλά στη λίστα των συγκινήσεων είναι η πρώτη μου νίκη στον Διαγωνισμό για τον Καλύτερο Έλληνα Οινοχόο στη Θεσσαλονίκη, όπου νίκησα τους κατά πολύ πιο έμπειρους και ήδη δύο φορές νικητές, Φλούδα, Αναπλιώτη και Έλβις. Επίσης η τρίτη μου νίκη, όταν έγινα ο πρώτος που το καταφέρνει. Στη σκηνή λίγοι παρατήρησαν ότι έκλαιγα από συγκίνηση λόγω της σκληρής προετοιμασίας που είχα κάνει, αλλά και της σημασίας του επιτεύγματος. Τέλος, η ανάδειξή μου στην Ισπανία ως τρίτου καλύτερου νεαρού σομελιέ του κόσμου.

Στις απογοητεύσεις, θα περιλάμβανα την τρίτη θέση στον πανελλήνιο διαγωνισμό του 2010, η αποτυχία μου δύο φορές να περάσω το μάθημα αμπελουργίας-οινολογίας στο WSET Diploma, αλλά και η μη είσοδός μου στους δέκα καλύτερους σομελιέ της Ευρώπης για μόλις δύο πόντους.

«Λοιπόν Νικόλα, έχω τα αποτελέσματά σου. Για να δούμε… Το γραπτό σου ήταν αρκετά καλό, στην πραγματικότητα ήταν απ’ τα καλύτερα. Οπότε πέρασες τη θεωρία σου. Στο σέρβις έχεις επίσης περάσει με εξαιρετική βαθμολογία. Στο tasting τώρα, δεν έχεις περάσει τη δοκιμασία, οπότε την επόμενη φορά πρέπει να ξαναδώσεις και τα τρία τμήματα. Λυπάμαι πραγματικά γιατί είσαι ένας εξαιρετικός σομελιέ, αλλά έτσι είναι αυτές οι εξετάσεις»…

«Σας ευχαριστώ πολύ κύριε Τζούλιαν. Μην αισθάνεστε άσχημα για μένα. Στην πραγματικότητα είμαι ευχαριστημένος γιατί αυτές τις τρεις ημέρες έδωσα ότι καλύτερο είχα άρα είμαι οκ.»

«Εμείς εδώ στο Court of Master Sommeliers, θέλουμε να σε δούμε να ξαναπροσπαθείς γιατί πιστεύουμε στις δυνατότητές σου αρκεί κι εσύ να το θέλεις. Γιατί να σου πω και κάτι, this is just an exam. Δεν σημαίνει πως αν πάρεις το Master θα εξασφαλίσεις οικονομική και επαγγελματική επιτυχία. Και κάτι άλλο: υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή. Υπάρχει η προσωπική ζωή, η οικογένεια, η δουλειά…»

Είναι αλήθεια. Η μεγαλύτερη ευτυχία που βιώνω καθημερινά είναι ο τετράχρονος γιος μου και η γυναίκα μου με την οποία είμαστε μαζί από τότε που είμαστε φοιτητές. Προς το παρόν λοιπόν λέω να προσπαθήσω όσο μπορώ να αναπληρώσω το χαμένο χρόνο από το γιό μου και να απολαύσω με τη γυναίκα μου μία φιάλη σαμπάνια Cattier “Clos du Moulin” Rose 2006, δώρο από ένα φίλο.

Δεν υπάρχει και πολύς χρόνος για χαλάρωση όμως, καθώς σε πέντε μέρες πετάω για το Στρασβούργο, όπου θα πάω να αντιμετωπίσω δύο κορυφαίους Ευρωπαίους σομελιέ για το International Sommelier Award της Gaggenau. Κι άλλες συγκινήσεις λοιπόν…