Το μπαρ της χαράς

Τα κείμενα που θέλω να γράψω δεν είναι κατάλληλα για αυτές τις μέρες χαράς. Γι αυτές τις γιορτές χαράς, που ο κόσμος, ο πλασματικός του καθενός, ο καθημερινός, θέλει να διαβάσει κάτι ευχάριστο, να ξεσκάσει, να περάσει καλά.

Η Σημείωση Νο1 δε διαβάστηκε, ακόμα χειρότερα θα ήταν για τη Νο2 και τη Νο3, πώς να σταθούν αυτά τα κείμενα στα γιορτινά τα μπαρ, στα κεφάτα στολισμένα τάμπλετ και στις οθόνες των πισί που αντικατοπτρίζονται πάνω τους τα λαμπάκια του δέντρου;

Έτσι είναι αυτά. Την ίδια ώρα που ο κόσμος ο δικός σου μπορεί να χάνεται, ο κόσμος όλος προχωρά, δε σταματά να πενθήσει, πάει πιο κάτω και διψά για γλέντι, για χορό και για χαρά. Λογικό, τι φταίνε οι άλλοι αν εσύ τα σκάτωσες;

Ημέρες χαράς

Ανάψτε λοιπόν το θερμοσίφωνα, κάντε ένα ζεστό μπάνιο, βάλτε το σιδερωμένο πουκάμισό σας, το όμορφο γυαλιστερό φόρεμα, χτενίστε το μαλλί, βάλτε ένα κασκόλ, κάνει κρύο εκεί έξω, κλείστε την πόρτα πίσω σας, αφήστε τα λαμπιόνια του δέντρου αναμμένα να φωτίζουν το σπίτι με φώτα γιορτινά.

Ελάτε όλοι στο μπαρ, εκεί που θα σας υποδεχτούν με χαμόγελο, εκεί που η θέρμανση είναι πάντα αναμμένη, εκεί που το αλκοόλ ρέει σε αφθονία, εκεί που κανείς δε φείδεται καλής διάθεσης, εκεί που θαρρείς όλες οι ζωές ευθυγραμμίζονται στιγμιαία και χορεύουν το βαλς της ευχαρίστησης, της συμπόνιας και της χαράς.

Ελάτε παρέα μας, στον κόσμο μας, εκεί που θα χαρούμε να σας φροντίσουμε και θα χαρείτε να σας περιποιηθούμε, εκεί που μαζί, παρέα, θα αφήσουμε για λίγο τις σκοτούρες στην άκρη και θα πολεμήσουμε πλάι-πλάι τη μιζέρια και τη συνήθεια. Εκεί που θα καλύψω τα νώτα σου και συ να καλύψεις τα δικά μου.

Στο μπαρ. Στο χαρούμενο μπαρ, εκεί που αναπνέουμε εμείς για σένα και συ για μας!

Photos from theculturetrip.com