Τρεις μέρες στο Χερέθ, μέρος 2ο
Γιαννης Κοροβεσης•Booze Travel
Το μυαλό μου, με τις δύο επισκέψεις στο Romate και στο Gonzalez Byass την προηγούμενη μέρα, είχε κατακλειστεί με περίπλοκες έννοιες και διαδικασίες που συνέθεταν τον μαγικό κόσμο του σέρι, του ενισχυμένου κρασιού που τόσο αγαπώ. Είχα άλλες δυο μέρες στη Χερέθ και δεν σκόπευα να τις αφήσω να πάει χαμένες. Όπερ και εγένετο, ξεκινώντας από το γιγαντιαίο οινοποιείο των Williams & Humbert.
Ο οίκος δημιουργήθηκε το 1877 από τον σερ Αλεξάντερ Ουίλιαμς και τον Άρθουρ Χάμπερτ, δύο Άγγλους που έμελλε να αλλάξουν τα δεδομένα στην παραγωγή σέρι. Σήμερα έχει στην ιδιοκτησία του το μεγαλύτερο οινοποιείο της Ευρώπης (180 στρέμματα), φιλοξενώντας πάνω από 65.000 βαρέλια και εμφιαλώνοντας εννέα εκατομμύρια φιάλες ετησίως, με εξαγωγές σε 80 χώρες (η Ελλάδα δυστυχώς δεν είναι ανάμεσά τους). Νούμερα εντυπωσιακά, ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως έχει αλλάξει ιδιοκτησία δύο φορές, πριν καταλήξει στην οικογένεια Μεδίνα, τους σημερινούς ιδιοκτήτες του μεγαλοπρεπούς αυτού οίκου.
Ξεναγήθηκα στις εγκαταστάσεις τους, με τους υπερσύγχρονους συλλέκτες νερού στα ταβάνια του μεγάλου κελαριού για τον έλεγχο και τη διατήρηση της θερμοκρασίας, αλλά και με το υπόγειο σύστημα από σήραγγες που χρησιμοποιούν για την μεταφορά του κρασιού. Εκεί ωριμάζουν κρασιά από τους δύο αμπελώνες τους, τον Las Conchas στην περιοχή Μπαλμπάινα (Balbaina) και τον Dos Mercedes στην Καρασκάλ (Carrascal), τα οποία «δίνουν» μερικά από τα πιο ξεχωριστά σέρι της αγοράς.
Είχα την ευκαιρία να ξεναγηθώ προσωπικά από την Πάολα Μεδίνα, οινολόγο του οίκου και μέλος της οικογένειας, η οποία με «έτρεξε» στην κυριολεξία στο λασπωμένο λόγω της διαβροχής της άμμου bodega και μου σέρβιρε με το venencia της (το παραδοσιακό εργαλείο δοκιμής σέρι από βαρέλι) από βαρέλια διαφόρων solera και criadera. Βρισκόμουν σε όνειρο…
Να τονίσω πως ο οίκος Williams & Humbert έγινε ευρέως γνωστός από το Dry Sack, το εμβληματικό προϊόν που παράχθηκε για πρώτη φορά το 1906, και πρακτικά ήταν και παραμένει ένα μείγμα από amontillado και oloroso, με ένα πολύ μικρό ποσοστό από Pedro Ximenez που του ανεβάζει τη γλυκύτητα.
Όμως όπως όλα τα οινοποιεία σέρι που σέβονται τον εαυτό τους, έτσι κι αυτό, διαθέτει εκτός από ευρεία γκάμα ενισχυμένων οίνων και μια πολύ μεγάλη από ισπανικά μπράντι ντε Χερέθ. Στην Williams & Humbert παράγουν επίσης και πολλά επιτραπέζια κρασιά, λικέρ, ακόμα και τρία υπέροχα ρούμια, που είχα την τύχη να δοκιμάσω.
Έφυγα, χαιρετίζοντας τις πάπιες που κολυμπούσαν ανέμελα στις δυο μεγάλες λίμνες που υπήρχαν έξω από το οινοποιείο, προσπαθώντας να δροσιστούν από τον καυτό Αυγουστιάτικο ήλιο του Χερέθ.
Από τον οίκο του Williams & Humbert δοκιμάστε:
- Τη σειρά Dry Sack, με το Dry Sack “Solera especial” 15YO Oloroso, που είχαμε δοκιμάσει και στο Μεγάλο Σεμινάριο του σέρι που οργάνωσε το BitterBooze.
- Το μοναδικό blend με την ετικέτα “As you like it”, ένα Amontillado άνω των 30 ετών, που περιέχει κρασιά από ένα σύστημα solera που χρησιμοποιούταν μέχρι και τη δεκαετία του 1970, ξεχάστηκε και ήρθε ξανά σε χρήση τα τελευταία χρόνια.
- Το Dos Cortados VOS, ένα 20άχρονης παλαίωσης Palo Cortado.
- To μυθικό Jalifa VORS, ένα μοναδικό Amontillado 30άχρονης παλαίωσης.
- Την σειρά Don Zoilo.
- Ένα από τα εξαιρετικά vintage (añadas) του οίκου όπως το Oloroso 2001 ή το Fino en Rama (αφιλτράριστο) 2006. Και τα δύο τα δοκιμάσαμε πριν λίγες μέρες και θα ακολουθήσουν σε επόμενο άρθρο σημειώσεις και εντυπώσεις!
Συνέχισα τη μέρα μου σε ένα ακόμα εμβληματικό οινοποιείο, αυτό του Valdespino. Πλέον, αποτελεί ιδιοκτησία του Grupo Estevez, το οποίο ανήκει στον Χοσέ Εστεβές (Jose Estevez), έναν για πολλά χρόνια λάτρη του σέρι, που στην αρχή της επαγγελματικής του καριέρας ασχολείτο με άλλον επαγγελματικό τομέα, και έχει στην ιδιοκτησία του εκτός από το Valdespino, το Bodegas Marqués del Real Tesoro και το Manzanilla La Guita στο Σανλούκαρ ντε Μπαραμέδα.
Το Valdespino φημολογείται πως είναι ένα από τα παλαιότερα οινοποιεία σέρι, αφού η ιστορία του ξεκινά τον 13ο αιώνα όταν ο βασιλιάς Αλφόνσος της Καστίλης, γνωστός και ως «Σοφός», δώρισε στον συνονόματό του και ιππότη Αλφόνσο Βαλντεσπίνο έναν αμπελώνα για να κάνει κρασί, σαν ανταμοιβή για την απελευθέρωση του Χερέθ από τους Μαυριτανούς.
Από τότε, ο οίκος άρχισε να φτιάχνει κρασιά σε ερασιτεχνικό επίπεδο και από το 1875 σε επαγγελματικό, δημιουργώντας και κομμάτι των εγκαταστάσεων που υπάρχουν μέχρι και σήμερα. Ο οίκος Valdespino έγινε γνωστός και από το τερουάρ του υψηλότερου αμπελώνα της Χερέθ, αυτόν του Macharnudo Alto, στην ομώνυμη ασβεστολιθική περιοχή. Είναι χαρακτηριστικό πως πλέον κάποιες ετικέτες του οίκου (Fino Inocente, Tio Diego) είναι από τις ελάχιστες που χρησιμοποιούν κρασί από ένα και μόνο αμπελοτόπι (single vineyard), όταν σχεδόν όλοι φτιάχνουν σέρι αναμειγνύοντας κρασιά από διάφορες περιοχές.
Στις εγκαταστάσεις του Grupo Estevez, επάνω ακριβώς από το τεράστιο bodega με τα βαρέλια, υπάρχει κι ένα δωμάτιο-γκαλερί σύγχρονης τέχνης, με πληθώρα από ρέπλικες πρώιμων έργων του Πικάσο, αυθεντικά σχέδια του Νταλί και ουχί μόνον. Έξω από το bodega, σε ένα άλλο οίκημα εντός του οικοπέδου των εγκαταστάσεων, βρίσκονται και ειδικά διαμορφωμένοι στάβλοι με υπέροχα άλογα, που χρησιμοποιούνται για επιδείξεις, γιορτές γάμων και πολλά άλλα.
Από τον οίκο του Valdespino δοκιμάστε:
- Το κλασσικό Fino Inocente. Σέρι από ένα μόνο αμπελοτόπι, αυτό του Macharnudo Alto με ηλικία γύρω στα 10 χρόνια και από μια solera 10 σειρών.
- Το Pedro Ximenez El Candando, που έχει κάνει την εμφάνιση του και στην ελληνική αγορά.
- Το Amontillado Tio Diego, επίσης single vineyard, περίπου 15 ετών.
- Το αρκετά ακριβό, αλλά μοναδικό Toneles. Ένα Moscatel με ηλικία περίπου 100 χρόνων, πολύ μικρής παραγωγής.
Κάποια από τα σέρι του οίκου Valdespino εισάγονται στην Ελλάδα από την εταιρεία ΓΕΝΚΑ – Cellier. Αναζητήστε τα.
Το τελευταίο «οινοποιείο» που επισκέφθηκα είναι και το νεότερο σε ηλικία, παρόλο που τα σέρι που χρησιμοποιεί μετρούν αρκετές δεκαετίες ζωής. Πρόκειται για ένα μπουτίκ bodega, που ουσιαστικά είναι almacenista και όχι οινοποιείο-παραγωγός, αγοράζει δηλαδή κρασιά από άλλους οίκους και ασχολείται αποκλειστικά με την παλαίωση και την ανάμειξη τους με σκοπό την μεταπώληση.
Το Bodegas Tradición CZ περί ου ο λόγος, ιδρύθηκε το 1998 από τον Χοακίν Ριβέρο (Joaquín Rivero) φιλότεχνο και κτηματομεσίτη που περιλαμβάνεται και στην λίστα Forbes, όταν αυτός αγόρασε και ανακαίνισε το κελάρι Bodega CZ – J.M. Rivero, που άνηκε σε κάποιον μακρινό του προπάππου και γνώριζε δόξες τον 17ο αιώνα.
Ο Χοακίν Ριβέρο έδωσε τα ηνία του νέου brand στον, πρώην οινολόγο του Bodegas Domecq, Χοσέ Ιγνάσιο Ντομέκ (José Ignacio Domecq) ο οποίος έφερε από εκεί κρασιά τα οποία αποτέλεσαν την καρδιά των νέων μπλεντ του Bodegas Tradición CZ. Επίσης, αγόρασε μεταξύ άλλων βαρέλια με σέρι και από τους οίκους Harveys, Sandeman και Osborne, τα οποία πλέον τα συμπληρώνει με νέα σέρι που κατά την ίδια τακτική, τα αγοράζει από διάφορα οινοποιεία.
Τα σέρι που εμφιαλώνει, είναι αποκλειστικά και μόνο VOS και VORS, με μέσω όρο δηλαδή είκοσι και τριάντα χρονών παλαίωσης αντίστοιχα, αλλά και κάποια πολύ ιδιαίτερα añadas, σε περιορισμένες εμφιαλώσεις και τσουχτερές τιμές.
Σήμερα, το πανέμορφο bodega του Tradición CZ είναι επισκέψιμο μόνο κατόπιν ραντεβού, όπου εκτός από την απείρου κάλλους συλλογή από βαρέλια σε solera, μπορεί κάποιος να χαζέψει και έργα από την προσωπική συλλογή του ιδιοκτήτη με αυθεντικούς πίνακες των Μποτερό, Ελ Γκρέκο, Γκόγια, Βελάσκεθ και άλλων.
Από το Bodegas Tradición CZ δοκιμάστε:
- Το Fino Tradición. Σύντομα σημειώσεις από την πρόσφατη μας δοκιμή.
- Το Tradición Palo Cortado VORS.
- Το Tradición Pedro Ximénez VOS. Μοναδική πολυπλοκότητα που σε κάνει να ξεχνάς πως πρόκειται για ένα Pedro Ximénez.
- Όποιο από τα añadas που κατά καιρούς εμφιαλώνουν.