Ο Nick και η Nora από το The Thin Man και το αποτύπωμά τους στην κουλτούρα του κοκτέιλ

Στον αχανές αυτό σύμπαν της ποπ κουλτούρας και, πιο συγκεκριμένα, του κινηματογράφου, και της λογοτεχνίας, υπάρχουν μερικά έργα που στέκουν ως φάροι, για το ποτό και την το κοκτέιλ, έργα των οποίων ο αντίκτυπος βοήθησε στην κανονικοποίησή τους στην καθημερινότητα και εντός του πλαισίου της κοινωνίας· με δυο λόγια, τα έκανε δημοφιλή! Και μπορεί στο μυαλό των περισσοτέρων να έρχεται πρώτος ο πράκτορας 007, με το Vesper του -και όχι μόνο- στο Casino Royal ή, από τα πιο σύγχρονα, ο Don Draper του Mad Men με τα απανωτά Old-Fashioned, που έκαναν το ποτό και το κοκτέιλ «της μόδας», όμως το «Άνθρωπος-Σκιά», «Αδύνατος Άνδρας» ή The Thin Man, όπως ήταν ο πρωτότυπος τίτλος, αποτέλεσε ίσως το πρώτο έργο, σίγουρα εκείνο με το πιο έντονο αποτύπωμα, ένα έργο που βρίθει σχετικών αναφορών.

Το 1934 κυκλοφόρησε το The Thin Man, μια ταινία με πρωταγωνιστές τον William Powell και την Myrna Loy, σε σκηνοθεσία W.S. Van Dyke και σενάριο που βασίστηκε επάνω στο ομότιτλο αστυνομικό μυθιστόρημα του Dashiell Hammett, το οποίο με τη σειρά του εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 1933, ημερομηνία λήξης της Ποτοαπαγόρευσης! Η επιτυχία της ταινίας ήταν τέτοια που ακολούθησαν πέντε σίκουελ, ενώ οι δύο βασικοί χαρακτήρες της έγιναν σχεδόν συνώνυμοι με έναν τρόπο ζωής πλημμυρισμένο στα Martini, σούπερ στιλάτο, που τελικά είχε και βαθιά απήχηση στον κόσμο την μετά-Ποτοαπαγόρευσης εποχή.

Ο Nick Charles είναι ένας ελληνοαμερικανός, βετεράνος ντετέκτιβ και η σύζυγός του, Nora, μια σοσιαλιτέ της εποχής. Παρέα κάνουν το κέφι τους, λύνοντας αστυνομικά μυστήρια, όταν και όπως εκείνοι επιθυμούν· σίγουρα πάντως με χιούμορ και εκατέρωθεν πειράγματα, στοιχεία που τους έκαναν σχεδόν ινδάλματα, αλλά και με άφθονη κατανάλωση αλκοόλ! Σε μια σκηνή ο Nick ανακατεύει ένα Martini, ενώ σε μια άλλη, δείχνει στο προσωπικό του μπαρ τον ρυθμό με τον οποίο πρέπει να ανακατεύουν το κάθε κοκτέιλ.

Με την επάνοδο, όμως, των κλασικών κοκτέιλ και όλης της κλασικής κουλτούρας στα μπαρ, επανεμφανίστηκε και ένα ποτήρι που είδαμε για πρώτη φορά σε εκείνη την ταινία, το ποτήρι που πήρε το όνομά του από τους πρωταγωνιστές του The Thin Man, το ποτήρι τύπου Nick & Nora! Πρόκειται για μικρότερα σε χωρητικότητα και πιο καμπυλωτά από τα τύπου Martini ποτήρια, σαφέστατα πιο κομψά, προσωπικά, τα πιο όμορφα ίσως ποτήρια για κλασικά κοκτέιλ.

Ο Nick και η Nora σχεδόν σε κάθε σκηνή της ταινίας κρατούν κι από ένα ποτήρι, απολαμβάνουν κι από ένα ποτό, παραγγέλνουν, σερβίρουν, μόνο τον σκύλο τους δεν ποτίζουν με αλκοόλ! Σε μια σκηνή η Nora παραγγέλνει Martini, συνειδητά και απενοχοποιημένα. Ήταν εκείνη άλλωστε που είχε αρκετά χρήματα, κι όχι ο Nick, κάτι που δεν είχε ξανά προβληθεί στον κινηματογράφο μέχρι τότε. Όπως επίσης και το ότι οι καθώς πρέπει κυρίες δεν έπιναν στα μπαρ! Στην ταινία θα δείτε να κραδαίνουν και οι δύο πολλά και διάφορα ποτά, από Martini και Sidecar, μέχρι σκέτο σκοτσέζικο ουίσκι και αμερικανικό από σίκαλη, Highball και τζιν.

Τέλος, στην ταινία αποτυπώνεται και άλλη μια συνήθεια της μετά-Ποτοαπαγόρευσης εποχής, αυτή της παρασκευής κοκτέιλ στο σπίτι. Βλέπετε, μετά από 13 χρόνια χωρίς νόμιμο αλκοόλ, οι περισσότεροι σοβαροί μπάρμαν μετανάστευσαν στο εξωτερικό, κυρίως στην Κούβα, αλλά και στην Ευρώπη. Ο μεγάλοι πότες, όπως ο Nick και η Nora στο The Thin Man δεν ήθελαν ούτε να πίνουν τις μπόμπες που σέρβιραν σε αρκετά παράνομα μπαρ, ούτε να πέσουν στα χέρια κανενός άσχετου. Μόλις ξεκίνησε να ρέει ξανά το (νόμιμο) αλκοόλ στις ΗΠΑ, εξόπλισαν το μπαρ και την κάβα των σπιτιών τους με κάθε λογής καλούδι, ώστε να φτιάχνουν κοκτέιλ στο σπίτι.

Φυσικά, η γοητεία των Nick και Nora στο The Thin Man ξεπερνά τις αλκοολικές τους συνήθειες. Το στιλ τους είναι αξεπέραστο, ειδικά αν αναλογιστούμε την εποχή, και η χημεία μεταξύ τους ιδανική! Κι αν ο William Powell είχε να συναγωνιστεί αρκετούς εκείνη και τη μετέπειτα εποχή, η Myrna Loy με την ερμηνεία της ως Nora Charles, ουσιαστικά εξέφρασε ένα νέο γυναικείο πρότυπο· σοφιστικέ, μοντέρνο, πνευματώδη. Ενώ όλη η ταινία αποτέλεσε φυσικά και μια σπουδή στη μόδα της δεκαετίας του ’30.

Αν λοιπόν γοητεύεστε από τις αστυνομικές υποθέσεις και την κλασική εποχή του ’30, αλλά ταυτόχρονα λατρεύετε και το χιούμορ, σχεδόν στον ίδιο βαθμό με τα παγωμένα Martini, οφείλετε να δείτε το The Thin Man, αν φυσικά δεν το έχετε κάνει μέχρι τώρα. Εγώ το παρακολούθησα πρόσφατα, παρέα με μερικά παγωμένα Gibson και το απόλαυσα αληθινά! Αν τώρα θέλετε το the-real-thing, μπορείτε να διαβάσετε στα ελληνικά το μυθιστόρημα του Dashiell Hammett «Ο Αδύνατος Άνδρας» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.