Το αληθινό Νερό της Ζωής.

Bassano del Grappa. Η πόλη που γεννήθηκε το νερό της ζωής. Και όταν μιλάμε για νερό της ζωής ή aquavite στην Ιταλία εννοούμε την Grappa. Το απόσταγμα που τόσο μοιάζει με το δικό μας τσίπουρο

Κανείς δεν είναι βέβαιος πότε πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά απόσταξη. Κάποια ευρήματα μας πάνε στο 500 π.χ. στην περιοχή που σήμερα βρίσκεται το Πακιστάν με τον επονομαζόμενο ”Ινδικό αποστακτήρα”. Κάποια άλλα μιλάνε για Έλληνες κάτοικους της Αιγύπτου γύρω στο 100 μΧ. που πραγματοποιούσαν απόσταξη σε άμβυκα. Κι ύστερα έρχονται οι Άραβες, οι οποίοι κατακτούν την Αίγυπτο, κλέβουν τα μυστικά και ξεκινούν και αποστάζουν αλκοόλ όχι για να πίνουν όμως, αφού πίστευαν στην ιδέα ότι ” ο ενάρετος άντρας δεν πίνει κρασί”, ούτε αλκοόλ. Το χρησιμοποιούσαν για να φτιάξουν φάρμακα και αρώματα.! H απόσταξη έρχεται στην Ευρώπη γύρω στο 1100 από το ιταλικό λιμανάκι του Σαλέρνο και τελειοποιείται 2 αιώνες μετά φέρνοντας την επανάσταση. Μέχρι το 1500 όλοι οι ευρωπαίοι απόσταζαν: οι Ολλανδοί jenever, οι Γάλλοι Brandy, οι Έλληνες τσίπουρο, οι Γερμανοί schnapps, οι ανατολικοευρωπαίοι βότκα, οι Σκωτσέζοι και οι Ιρλανδοί ουίσκι και οι Ιταλοί grappa!

Κι όταν στην Ιταλία μιλάμε για grappa ένα είναι το όνομα που μας έρχεται στο μυαλό σαν την αυθεντική, παραδοσιακή αλλά συνάμα φτιαγμένη με την τελευταία τεχνολογία grappa, η Nardini. Έχει το παλαιότερο αποστακτήριο στην Ιταλία, αυτό που ο Bortolo Nardini ο πρεσβύτερος κατασκεύασε επάνω στην γέφυρα Ponte Vecchio του Bassano del Grappa και που άνοιξε και την γκραπερία του για να εξυπηρετεί τους πελάτες του με θέα τον ποταμό Brenta. Αυτό που το καλοκαίρι επισκέφτηκα, παρέα με τον Σπύρο ‘’γιαπωνέζο’’ Πατσιαλό και με ξεναγό τον Antonio Guarda Nardini, τωρινό ιδιοκτήτη και μέλος της οικογένειας Nardini.

Η οικογένεια Nardini όμως, δεν αποστάζει μόνο grappa. Έχει μία μεγάλη σειρά προϊόντων. Παλαιωμένη grappa έως και 15 έτη, grappa αρωματισμένη με απήγανο, Fernet, λικέρ amaro, λικέρ rhubarb, λικέρ αρκεύθου. Δύο είναι όμως τα προϊόντα που με εντυπωσίασαν. Το πρώτο είναι το λικέρ από φλοιό κιγχόνης της ποικιλίας  Calissaia με φλούδες πικρών πορτοκαλιών, φλούδες μοσχοκάρυδων, κόλιανδρου και άλλων μπαχαρικών. Με αυτό έφτιαξα και μία παραλλαγή του κλασσικού ιταλικού aperitivo την οποία θα βρεις εδώ.

Πρέπει να ξέρεις ότι τον 18^ο αιώνα, η grappa σερβιριζόταν μέσα από μεταλλικά μεγάλα δοχεία τα οποία είχαν ένα βρυσάκι στην άκρη τους. Περνούσαν οι πελάτες μπροστά από αυτό το τροχοφόρο δοχείο και ο κάπελας τους σέρβιρε ανοίγοντας το βρυσάκι. Κάτω από το βρυσάκι είχε ένα μικρό κύπελλο στο οποίο έσταζε η περισσευούμενη grappa ύστερα από κάθε γέμισμα. Στο τέλος της ημέρας, αυτό το κυπελλάκι προσφερόταν σε πιο φτωχούς πελάτες σε μειωμένη τιμή και το ονόμαζαν Tagliatella. Σήμερα, Tagliatella ονομάζει ο οίκος Nardini ένα εξαιρετικό φρουτώδες λικέρ που δημιουργήθηκε προς τιμήν της παλιάς.

Το 2004 οι ιδιοκτήτες της Nardini αποφάσισαν να τιμήσουν την 225^η επέτειο του οίκου φτιάχνοντας κάτι το οποίο θα εναρμόνιζε την παραδοσιακή γκραπερία του Bassano del Grappa με την σύγχρονη τεχνολογία παρασκευής. Ένα αρχιτεκτονικό και τεχνολογικό θαύμα που κατασκεύασε ο παγκοσμίου φήμης αρχιτέκτων Massimiliano Fuksas: τις φυσαλίδες. Οι φυσαλίδες είναι 2 σχεδόν ‘’εναέρια’’ κτίσματα κατασκευασμένα από σύγχρονα διαφανή υλικά και περιέχουν το ερευνητικό κέντρο του οίκου καθώς και το κέντρο ποιοτικού ελέγχου τους. Η Nardini με αυτό το project απέδειξε ότι είναι μία εταιρία που συνδυάζει άψογα την παράδοση με την καινοτομία.

Τέλος, οι εκπρόσωποι του οίκου που συναντήσαμε Antonio Nardini, Anna Veronese και Marta Lazzarin επιβεβαίωσαν στο απόλυτο την μεσογειακή φιλοξενία αναλαμβάνοντας την πλήρη ξενάγηση μας σε μία περίοδο που αυτή δεν ήταν εφικτή, Αύγουστος γαρ.

Γυρίσαμε κι ένα χιουμοριστικό βιντεάκι με τον Σπύρο και τον καλό μου φίλο και καταπληκτικό συνάδελφο Leonardo Leuci! Νομίζω πως έχει πλάκα και γιαυτό στο παρουσιάζω.

Κλείνοντας, δεν περίμενα ότι θα συναντούσα μία τέτοια εταιρία και τέτοια προϊόντα στην Ιταλία. Η εμμονή τους στην τελειότητα, η ποιότητα του ίδιου του προϊόντος αλλά και η μαγεία που συνόδευε την παράδοση τους, έκαναν το ταξίδι μου ακόμη καλύτερο. Κρίμα πραγματικά που τα προϊόντα της δεν εισάγονται στην Ελλάδα, κρίμα που οι δικοί μας παραγωγοί δεν ασχολούνται τόσο επισταμένα εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, κρίμα που καταναλωτές αλλά και μπαρτέντερ δεν στρέφουν τα μάτια τους στα ελληνικά προϊόντα.

Photos by Nardini