Το τέλος της ρωσικής βότκας;

Η είδηση έσκασε σα βόμβα εκεί στις αρχές του Αυγούστου που διανύουμε: Το Κρεμλίνο και ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλάντιμιρ Πούτιν πέρασαν νομοσχέδιο που καταπατά τα δικαιώματα των γκέι. Πιο συγκεκριμένα, θα συλλαμβάνεται πλέον οποιοσδήποτε προβαίνει σε εκδηλώσεις ομοφυλοφιλικής συμπεριφοράς με την αιτιολογία της γκέι προπαγάνδας. Αυτό σημαίνει ότι η αστυνομία αν δει δύο γυναίκες στο δρόμο να φιλιούνται στο στόμα μπορεί να τις συλλάβει!

Μετά από αυτό και μετά από καταγγελίες για ξυλοδαρμούς Ρώσων γκέι από φανατικούς εθνικόφρονες, γνωστοί δημοσιογράφοι και ακτιβιστές από την Μεγάλη Βρετανία αλλά και από τις ΗΠΑ, κάλεσαν τον κόσμο να μποϊκοτάρει το κυριότερο εξαγώγιμο προϊόν της Ρωσίας, την βότκα. Και ξεκίνησαν να το κάνουν. Απόλυτα κατανοητή απόφαση μα πιστεύω πως έχει ελάχιστες πιθανότητες να πετύχει κάτι και όχι μόνο αυτό αλλά είμαι σχεδόν σίγουρος πως θα έχει και τα αντίθετα αποτελέσματα. Και εξηγούμαι.

Δημοψηφίσματα στην ρωσική επικράτεια δείχνουν πως τα 2/3 των Ρώσων θεωρούν την ομοφυλοφιλία απαράδεκτη σε κάθε περίπτωση, όπως δηλαδή την θεωρούσαν και οι Αμερικάνοι πουριτανοί μέχρι και πριν περίπου 3 δεκαετίες. Σε ένα τέτοιο λοιπόν συντηρητικό πλαίσιο αξιών, μία απειλή από τη Δύση, ακόμα και συμβολικού χαρακτήρα, θα ήταν μία ευλογία για τον κύριο Πούτιν που θα μπορεί πλέον να σκιαγραφείται ως ο υπερασπιστής της ρωσικής οικογένειας και των Χριστιανορθόδοξων αξιών αλλά φυσικά και της εθνικής υπερηφάνειας. Μην ξεχνάς πως επισκέφτηκα τη ρωσική πρωτεύουσα πριν 1 περίπου μήνα και διαπίστωσα ιδίοις όμμασι το πόσες παραδοσιακές οικογένειες υπάρχουν στην Ρωσία. Μία τέτοια αντίδραση λοιπόν, θα ενίσχυε ακόμη περισσότερο την ξενοφοβία και την αντιδραστικότητα των Ρώσων σε τέτοιο σημείο ώστε να αποξενώσει κι άλλο την γκέι κοινότητα.

Για να συνεχίσω, πρέπει να κάνω μία μικρή παρένθεση λέγοντας σου πως το Κρεμλίνο και η βότκα πάντα είχαν μία τεράστια σχέση αλληλεξάρτησης.

Πηγαίνοντας αρκετούς αιώνες πίσω, θα δεις πως το ρωσικό κράτος χρησιμοποιούσε την βότκα για να εκμεταλλεύεται και να καταπιέζει τον κόσμο του. Οι ηγέτες του, από τον Ιβάν τον Τρομερό μέχρι τον Μέγα Πέτρο και τον Ιωσήφ Στάλιν, ανάγκαζαν μέχρι και τους πιο στενούς τους συνεργάτες να πίνουν μέχρι αποβλάκωσης ώστε να παραμένουν  εξαρτημένοι/υποταγμένοι. Από το 1763, κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Μεγάλης Αικατερίνης, μέχρι και το 1914 που ο Νικόλας ο Β’ επέβαλε ποτοαπαγόρευση για την ενίσχυση της κινητοποίησης για τον Α’ Παγκόσμιο, τα έσοδα από τη φορολογία του αλκοόλ έφθαναν από το 25% έως το 40% όλου του εθνικού εισοδήματος, και εννοείται, όπως αποδείχθηκε, πως ήταν ικανά για να συντηρήσουν έναν από τους μεγαλύτερους στρατούς στον κόσμο αλλά φυσικά και τα μεγαλοπρεπή παλάτια της δυναστείας των Ρομανόφ.  Ακόμα και στα 70’s και 80’s τα κρατικά έσοδα από την βότκα ανέρχονταν στο ένα τέταρτο του εθνικού εισοδήματος όλης της Σοβιετικής Ένωσης.

Φυσικά οι αντιφρονούντες αυτού του «βίαιου» καταναγκασμού πόσης αλκοόλ καταδιώκονταν και ουχί μόνον. Λίγο μετά τον Κριμαϊκό πόλεμο, δουλοπάροικοι από τη Βαλτική έως τον Βόλγα έκαναν μποϊκοτάζ στην βότκα που τους επέβαλε το κράτος. Όσο όμως τα καπηλειά άδειαζαν και τα αποστακτήρια έκλειναν η κυβέρνηση απαντούσε με βιαιότητα: Οι απέχοντες από το αλκοόλ φυλακίζονταν σαν επαναστάτες αφού πρώτα όργανα της κυβέρνησης τους πλημμύριζαν το στόμα με αλκοόλ που έτρεχε μέσα από τεράστιες μάνικες! Αυτά αναφέρουν μαρτυρίες κατάπληκτων Βρετανών δημοσιογράφων της εποχής.

Άλλωστε, συγγραφείς όπως ο Ντοστογιέφσκι και ο Τουργκένιεφ έριξαν το φταίξιμο για την αποτυχία της αυταρχικής τάξης και στη βότκα. Να θυμίσω πως ο αφορισμένος Τολστόι κατηγόρησε ευθέως την αυταρχική εξουσία του κράτους και της εκκλησίας και προσπάθησε να φτιάξει μία εγκρατή κοινωνία για την πνευματική εξύψωση των Ρώσων κόντρα στην ηθική αποβλάκωση τους.

Με όλα αυτά λοιπόν σαν δεδομένα, θα με ρωτήσεις γιατί πιστεύω πως ένα τέτοιο μποϊκοτάζ δε θα έκανε κακό.

Πρώτα από όλα, πόσα νομίζεις θα αλλάξουν στα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων αν κάποιος από την Μεγάλη Βρετανία σταματήσει να πίνει Stolichnaya και το ρίξει στην Ketel One και στην Grey Goose; Μία συμβολική κίνηση που όμως δε θα αλλάξει το παραμικρό στην καθημερινότητα ομοφυλόφιλων ανθρώπων που θα εξακολουθούν να παρενοχλούνται αλλά και να φυλακίζονται στη Ρωσία. Το μόνο ίσως που μπορεί να καταφέρει είναι να ευαισθητοποιήσει την διεθνή κοινότητα.

Επίσης, όπως έγραψα πιο πάνω, θα ισχυροποιήσει το προφίλ του «οικογενειάρχη» και καλού Χριστιανού Πούτιν, που είναι και το ζητούμενο με δεδομένες τις ηθικές αξίες του μέσου Ρώσου πολίτη.

Και τέλος, αυτή η αλληλεξάρτηση βότκας και Ρωσικού κράτους που σου περιέγραψα πιο πάνω έχει σχεδόν τελειώσει αφού τα έσοδα από την βότκα σε σχέση με τα συνολικά εθνικά έσοδα είναι ελάχιστα. Άσε που παγκοσμίως ελάχιστες πλέον βότκες είναι ρωσικές. Η Smirnoff από το 1930 παράγεται στις ΗΠΑ και ανήκει στην Βρετανικών συμφερόντων πολυεθνική εταιρία Diageo. Το να σταματάει λοιπόν ένα μπαρ να πουλάει Smirnoff είναι απλώς ηλίθιο.

Για να μην μιλήσουμε για τη Stolichaya, που δέχθηκε τα περισσότερα βέλη από την παγκόσμια κοινή γνώμη. Η Stolichnaya, μπορεί να αποστάζεται στη Ρωσία, αλλά οι ποσότητες που προορίζονται για την παγκόσμια αγορά εμφιαλώνονται στην Λετονία! Όσο για την ιδιοκτησία αυτών των ποσοτήτων; Σημειώστε: SPI Group με έδρα το Λουξεμβούργο. Από το 1972 η διανομή γίνεται από την PepsiCo(!) σαν αντάλλαγμα για την διανομή της Pepsi στην τότε Σοβιετική Ένωση. Και από το 2009 από την William Grant & Sons, Σκωτσέζικων συμφερόντων βεβαίως βεβαίως! Καμία ρωσική εταιρία λοιπόν δεν εμπλέκεται άμεσα παρά μόνον έμμεσα. Επίσης, να σου πω πως η αντίστοιχη, πιο φθηνή Stolichnaya που προορίζεται για την ρωσική αγορά ανήκει στην μικρή, κρατικών συμφερόντων, εταιρία ονόματι FKP Soyuzplodoimport.

Κλείνοντας, θέλω να προσθέσω πως δεν ξέρω αν και το μποϊκοτάζ των επερχόμενων Ολυμπιακών Αγώνων είναι σωστό. Σίγουρα θα δημιουργούσε μία πολύ μεγαλύτερη αφύπνιση στην ρωσική κοινή γνώμη και φυσικά θα δημιουργούσε και υπολογίσιμο οικονομικό πρόβλημα στα κρατικά ταμεία μα δεν ξέρω αν πρέπει για χάρη οποιουδήποτε λόγου να τσαλακώσεις το ήδη τραυματισμένο Ολυμπιακό ιδεώδες. Ίσως το πιο σωστό θα ήταν οι διανοούμενοι αυτού του κόσμου αλλά και ηθοποιοί, τραγουδιστές και αθλητές που θα επισκεφτούν το ρωσικό κράτος να δημιουργήσουν ερεθίσματα είτε με προσωπικές δηλώσεις είτε με κάθε είδους ειρηνική διαμαρτυρία ενάντια στον πουριτανισμό που μας χτυπά ξανά την πόρτα εν έτη 2013.