Το Latin American Bar και η Στρογγυλή Τράπεζα των Clumsies

Την Τετάρτη, 23 Μαΐου, εκατοντάδες Αθηναίοι είχαν την ευκαιρία να ταξιδέψουν, έστω νοητά, στην απέναντι μεριά του Ατλαντικού, αφού τέσσερα από τα καλύτερα μπαρ της Λατινικής Αμερικής, δια των εκπροσώπων τους, βρέθηκαν στην ελληνική πρωτεύουσα, καλεσμένα από την ομάδα του μπαρ Clumsies. Σε ένα φαντασμαγορικό ιβέντ που διοργανώθηκε σε μια ταράτσα, επί της Ιεράς Οδού, και με φόντο την φωτισμένη Ακρόπολη, είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε εξωτικές γεύσεις με άγνωστα υλικά, να χορέψουμε υπό τους ήχους της μπάντας που έπαιζε σε λατινοαμερικάνικους ρυθμούς, να καπνίσουμε φρεσκορολαρισμένα πούρα και φυσικά να μυηθούμε στην αλκοολική κουλτούρα του Μεξικού, του Πουέρτο Ρίκο, της Αργεντινής και της Βραζιλίας. Είχε προηγηθεί, το πρωί της ίδιας μέρας, μία δίωρη κουβέντα στο Clumsies, μεταξύ των συντελεστών και ορισμένων περίεργων μπαρτέντερ και δημοσιογράφων, που οι διοργανωτές ονόμασαν Στρογγυλή Τράπεζα. Εκεί θα ήθελα να σταθώ λίγο περισσότερο.

Η πρώτη αναφορά του όρου Στρογγυλή Τράπεζα εντοπίζεται στα χρόνια και στο μύθο του βασιλιά Αρθούρου, όπου όλοι οι ιππότες του Κάμελοτ, μαζί με τον ίδιο το βασιλιά, κάθονταν σε ένα μεγάλο στρογγυλό τραπέζι για να συζητήσουν και να λάβουν αποφάσεις. Η απουσία κεφαλής τραπεζιού συμβόλιζε την ισοτιμία των μελών της τράπεζας. Στη σύγχρονη ιστορία και πιο συγκεκριμένα στα τέλη της δεκαετίας του ’80, ο όρος επαναχρησιμοποιήθηκε από τα κράτη του πρώην ανατολικού μπλοκ, τα οποία πραγματοποίησαν μια σειρά από επίσημες συζητήσεις, μεταξύ των κομμουνιστικών καθεστώτων τους και της αντιπολίτευσης. Αυτές οι συζητήσεις έγιναν μυστικά, χωρίς να διαρρεύσει τίποτα στο κοινό και κατέληξαν στη δημιουργία μιας πολυκομματικής συνταγματικής δημοκρατίας. Οι διαπραγματεύσεις αυτές ονομάστηκαν Συζητήσεις Στρογγυλής Τράπεζας.

Η Στρογγυλή Τράπεζα των Clumsies

Σημειολογικά, θα μπορούσε κάποιος να πει πως η Στρογγυλή Τράπεζα των Clumsies είχε αρκετά κοινά με τα δύο προαναφερθέντα παραδείγματα. Διότι μπορεί να μην καθίσαμε σε κάποιο στρογγυλό τραπέζι, αλλά οι Λατίνοι συνομιλητές μας βρέθηκαν ως ίσοι και εκφράστηκαν δίχως τουπέ -υπενθυμίζω πως τρία από τα τέσσερα μπαρ βρίσκονται στη λίστα με τα 50 καλύτερα μπαρ του κόσμου- για τα μπαρ και τη φιλοσοφία τους. Η συνάντηση ήταν μυστική αφού ο κυρίως χώρος του μπαρ των Clumsies είχε καλυφθεί με μεγάλες τσόχινες κουρτίνες και η συζήτηση έγινε στο πλαίσιο της μύησης μας στην κουλτούρα και στον τρόπο εργασίας των μπαρ της «άλλης πλευράς» του Ατλαντικού, αλλά και σε αυτό της ανταλλαγής απόψεων.

Ο Leslie Cofresi από το μπαρ La Factoria του Πουέρτο Ρίκο, ο Benjamin Novoa από το μεξικανικό Licoreria Limantour, ο Márcio Silva από το Guilhotina του Σάο Πάολο, ο Tato Giovannoni από το Floreria Atlantico του Μπουένος Άιρες και η Laura Price, συντάκτρια και εκπρόσωπος του 50 Best Bars βρέθηκαν λοιπόν ανάμεσα μας, ως πρεσβευτές της λατινοαμερικάνικης σχολής των μπαρ και με ζήλο μας μίλησαν για τις σύγχρονες τάσεις που επικρατούν στα μπαρ τους, για την ανάπτυξη που βιώνουν εν μέσω κρίσης και για τον τρόπο που προσεγγίζουν τους καλεσμένους τους.

Μην ξεχνάτε άλλωστε, πως η οικονομία της λατινικής Αμερικής χτυπιέται ανελέητα εδώ και δεκαετίες, η κοινωνία περνά από διαδοχικές οικονομικοπολιτικές ζυμώσεις, ενώ κάποιες χώρες έχουν να αντιμετωπίσουν και το μένος των φυσικών καταστροφών, όπως για παράδειγμα το Πουέρτο Ρίκο με τον περσινό τυφώνα. Πόσο εύκολο είναι άραγε για κάποιους να αποφασίσουν να επενδύσουν χρήματα, εργασία και όνειρα σε έναν χώρο όπως το μπαρ;

Στα της κουβέντας, σχεδόν όλοι ανέφεραν ως σπουδαία τάση στα μπαρ τους την εξερεύνηση και χρήση προϊόντων από τον τόπο τους. Μια τάση που φαίνεται πως παίρνει παγκόσμιες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια. Οι μπάρμαν αναζητούν την ποιότητα στα τοπικά τους προϊόντα και αποστάγματα, χρησιμοποιούν το foraging και το local sourcing, κάτι που τους «βγάζει» από την δύσκολη οικονομική θέση του να χρειάζονται να εισάγουν αντίστοιχα προϊόντα από το εξωτερικό και τα αναδεικνύουν μέσα από τα κοκτέιλ τους, κάνοντας τα να λάμψουν και διεθνώς.

Παράλληλα, σχεδόν όλοι κατανοούν την παγκόσμια ευαισθητοποίηση για βιώσιμη ανάπτυξη και χρησιμοποιούν αειφόρες μεθόδους λειτουργίας των μπαρ τους, όπως για παράδειγμα αυτές του zero waste ή τον αποκλεισμό της χρήσης πλαστικού (π.χ. καλαμάκια) και τη χρήση εναλλακτικών υλικών (όπως το κοτσάνι από το φρούτο της παπάγιας!).

Η κουβέντα μας όμως είχε και κοινωνικοπολιτικές αναφορές! Για παράδειγμα, ο απολαυστικός Μάρσιο από τη Βραζιλία ανέτρεψε το «δόγμα» των προηγούμενων ετών με τον ελιτίστικο χαρακτήρα των κοκτέιλ και μίλησε για δημοκρατία, όπως είχαν κάνει και εκείνες οι στρογγυλές τράπεζες των κρατών του πρώην Σοβιετικού μπλοκ, αναφέροντας πως τα κοκτέιλ πρέπει να απευθύνονται σε όλους και όχι μόνο σε λίγους!

Η κουβέντα διανθίστηκε με άφθονα χαμόγελα, μπόλικα πειράγματα και έκλεισε με την υπόσχεση πως το βράδυ της Τετάρτης θα «τα έδιναν όλα» στην ταράτσα του Latin America Bar. Και την εκπλήρωσαν στο έπακρο. Το Latin America Bar ήταν μοναδικό, απολαυστικό, φαντασμαγορικό.

Περιμένουμε ήδη το επόμενο, Clumsies!