Αυτά είναι σοβαρά προβλήματα στη ζωή μας. Τι, όχι;

Σπάω το κεφάλι μου να σκεφτώ αν θα φτιάξω το Νεγκρόνι μου με Cocchi ή θα ανακατέψω εκείνο το ισπανικό βερμούτ που είχα φέρει από ένα ταξίδι. Ο πάγος που έχω στο σπίτι είναι κάκιστος, ειδικά από τότε που χάλασε η παγομηχανή που είχα αγοράσει. Αυτά είναι προβλήματα σοβαρά, που πρέπει να λυθούν…

Προβληματίζομαι λίγο βέβαια επίσης, από τη στιγμή που είδα εκείνο το βιντεάκι που αναλύει μια φωτογραφία του Deep Field του σύμπαντος από το τηλεσκόπιο Hubble. Σας παραθέτω το λινκ για να το δείτε κι εσείς. Αλλά παρόλα αυτά θα προσπαθήσω και να το περιγράψω συνοπτικά, περισσότερο για να στουμπώσω τα δεδομένα και να τα χωρέσει το κεφάλι μου.

Ένας κόσμος γεμάτος προβλήματα

Όλο το θέμα λοιπόν είναι ότι το Hubble στόχευσε σε ένα μικρό κομμάτι του ουρανού –όπως κοιτάμε το φεγγάρι αριστερά, δεξιά αν κοιτάς από το φεγγάρι… Το σημείο επιλέχθηκε ακριβώς επειδή φαινόταν απόλυτα μαύρο και άδειο, χωρίς καν κοντινά αστέρια. Το τηλεσκόπιο παρέμεινε σταθερό εκεί για κάμποσο καιρό προκειμένου να περάσει το φως και να πάρει τελικά μια φωτογραφία –την παραθέτουμε κι αυτή για να τη δείτε.

Η φωτογραφία από το τηλεσκόπιο Hubble

Σε αυτή τη φωτογραφία λοιπόν, του υποτιθέμενου απόλυτου κενού, μας φανερώθηκαν περισσότεροι από 10.000 γαλαξίες, που ο κάθε ένας τους αποτελείται από περίπου 100 δισεκατομμύρια αστέρια.

Για να το δείτε σα νούμερο και να καταλάβετε περί τι αριθμού μιλάμε, ο πολλαπλασιασμός αυτός μας δίνει τον αριθμό 1.000.000.000.000.000! Είναι δύσκολο ακόμα και να το προφέρεις, αλλά υπάρχουν περίπου ένα τετράκις εκατομμύριο αστέρια, μόνο σε αυτό το μικρό μαύρο, σκοτεινό, και «άδειο» κομμάτι του ουρανού μας.

Σα να μη φτάνει μόνο αυτό, αξίζει να πούμε ότι όλοι αυτοί οι γαλαξίες που απεικονίζονται απέχουν έως και 13.000.000.000 έτη φωτός μακριά από μας. Κάτι που σημαίνει ότι το φως που εκπέμπουν και έφτασε στο φακό του Hubble, ουσιαστικά απεικονίζει την κατάσταση που υπήρχε σε αυτό το σημείο του σύμπαντος όχι σήμερα, αλλά τότε.

Το στοιχείο γίνεται ακόμα πιο σοκαριστικό αν σκεφτούμε ότι μιλάμε για λιγότερο από ένα δισεκατομμύριο έτη φωτός μετά το Big Bang, την ίδια τη δημιουργία του σύμπαντος –σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων- και πολύ πριν καν η Γη μας δημιουργηθεί.

Ένα σύμπαν από προβλήματα

Ο άνθρωπος έχει φτάσει στο φεγγάρι, αλλά σε κανέναν άλλο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Πόσω δε μάλλον σε κάποιο πλανήτη του γαλαξία μας, του Milky Way. Παρόλα αυτά, σε μια μόνο φωτογραφία του Deep Field, είδαμε ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί ακόμα γαλαξίες σαν τον δικό μας. Ένας μάλιστα από αυτούς, είναι λέει, τόσο μεγάλος, που «κανονικά», σύμφωνα με τα μέχρι τώρα επιστημονικά δεδομένα, δε θα έπρεπε καν να υπάρχει.

Υπάρχουν περίπου ένα τετράκις εκατομμύριο πλανήτες που θα μπορούσαν, όπως η Γη, να φιλοξενούν κάποια μορφή ζωής. Όλα αυτά δε, είναι τόσο μακρινά, που αυτό που βλέπουμε είναι μια εικόνα της αρχαιότητας, και το τι ισχύει σήμερα, παραμένει άγνωστο. Και, το καλύτερο, όλα αυτά τα νούμερα αφορούν μόνο ένα ελάχιστο τμήμα του σύμπαντος. Τα συνολικά νούμερα είναι απλά αδύνατο να τα χωρέσει ο νους μου χωρίς να εκραγεί.

Για την ακρίβεια, ήδη πόνεσε το κεφάλι μου, τόση ώρα που κάθομαι στον υπολογιστή. Έχω πιαστεί κι όλας από τη γυμναστική και με έχει πιάσει και μια πείνα, πρέπει να φάω κάτι άμεσα. Με εκνεύρισε και εκείνος ο μαλάκας στο δρόμο που φρέναρε χωρίς λόγο, και στη δουλειά, εκείνος ο συνάδελφος που δεν έκανε στην ώρα του τις εκτυπώσεις που του είχα ζητήσει. Και σα να μην έφταναν αυτά, δεν βρήκα και την αγαπημένη μου θέση στο μπαρ που συχνάζω και ξενέρωσα.

Oh, wait…