Πλοίο απ’τις Δυτικές Ινδίες

Πριν περίπου πέντε-έξι χρόνια, ήπια για πρώτη φορά αυτό το ρούμι με το περίεργο όνομα. Mount Gay. Έπαιρνα μάλιστα, όποτε έβρισκα, και καμιά φιάλη και προσέφερα στους πελάτες μου που κι εκείνοι, ομοίως, έβρισκαν περίεργο το όνομα. Και βέβαια διάβασα για αυτό, όπως κάνω για κάθε ποτό που μου αρέσει. Έμαθα πως είναι το ρούμι με το πιο παλιό εν ενεργεία αποστακτήριο και από τότε του συμπεριφερόμουν με μεγαλύτερο σεβασμό, από ότι σε ένα ρούμι που απλά μου αρέσει. Σίγουρα βέβαια με πιο μεγάλο από ότι σε ένα ποτό με απλά περίεργο όνομα.

Πέρυσι, στην επιστροφή μου από το μακρινό ταξίδι στο Τρινιντάντ, είχα ένα τετράωρο layover στα Μπαρμπέιντος (Barbados). Μου αρκούσε για να μυρίσω το κλίμα του νησιού, για να πατήσω το χώμα του, λίγο έξω από το ανοικτό αεροδρόμιο τού, και φυσικά για να πιω λίγο ρούμι. Ναι, Mount Gay. Γιατί εκεί παράγεται από το 1703.

Μερικούς μήνες μετά, το Νοέμβριο του σωτήριου έτους 2013, η εταιρεία Καρούλιας αποφάσισε να εισάγει επίσημα στην Ελλάδα το εξαιρετικό αυτό ρούμι. Ένα ρούμι που έλειπε από την αγορά και διατίθεται και μέσω του e-shop edrinks.gr. Ένα ρούμι με πολύ χαρακτηριστική γεύση και άρωμα, και το ρούμι που ο Ντάνιελ Κρέιγκ παράγγειλε επώνυμα στο Καζινό Ρουαγιάλ: «Ένα διπλό Mount Gay με σόδα»

Πίσω στα Μπαρμπέιντος, στα μέσα του 17^ου αιώνα, όταν «κάτι σαν ρούμι» ξεκίνησε να παράγεται υπό το όνομα “rumbullion” (οχλαγωγία ή πανδαιμόνιο) αντί για το μεταγενέστερο “rum”. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1703, έχουμε την πρώτη γραπτή καταγραφή της λέξης “rum” και την παραγωγή αυτού από τους αποστακτήρες που βρίσκονταν στο νησί.

Το 1747, ο John Sober (φαντάζομαι όνομα και πράγμα) κληρονομεί την επιχείρηση παραγωγής ρουμιού (μέχρι τότε Mount Gilboa) και συνεργάζεται με τον φίλο τού τον βαρόνο και πολιτικό Σερ Τζον Γκέι Αλέιν (Sir John Gay Alleyne) βάζοντάς τον διευθυντή. Ο συνονόματος τα πάει περίφημα, το ρούμι γίνεται πασίγνωστο και το 1801, που ο βαρόνος πεθαίνει δίνουν το όνομα του στο μπραντ. Mount Gay!

Το Mount Gay αργότερα έγινε συνώνυμο της ιστιοπλοΐας. Κάτι το διάσημο λιμάνι της πρωτεύουσας Μπρίτζταουν (Bridgetown) από όπου μεταφέρονταν εξωτικά προϊόντα, ζάχαρη και ρούμι στην Ευρώπη, κάτι οι χορηγίες σε αναρίθμητους αγώνες ιστιοπλοΐας σε όλο τον κόσμο, κάτι η δημιουργία ολόκληρης πλατφόρμας επικοινωνίας μεταξύ των ιστιοπλόων, δεν άργησε να βγει η «ρετσινιά».

Δεν ξέρω αν για τη γεύση και το χαρακτηριστικό τού άρωμα ευθύνεται το έδαφος των Μπαρμπέιντος ή οι μελάσες από τα ζαχαροκάλαμα που φύονται εκεί. Δεν ξέρω αν η γλυκιά και απαλή αίσθηση στο στόμα προέρχεται από το φυσικά φιλτραρισμένο μέσω του υπεδάφους που είναι πλούσιο σε κοραλλιογενές ασβεστόλιθο νερό που χρησιμοποιείται στην παραγωγή του. Δεν ξέρω αν για το γεγονός ότι μου αρέσει τόσο πολύ, ευθύνεται η παραλλαγή του Οld Fashioned που έπινα σε γνωστό μπαρ της Αθήνας πριν χρόνια, το “Fashionably Gay” όπως ήταν γνωστό ή τα Extra Old Fashioned (με Mount Gay Black Barrel) και Mount Gay Manhattan (με Mount Gay Eclipse) που προτείνει η εταιρεία, και πραγματικά είναι αξεπέραστα. Δεν ξέρω καν αν φταίει αυτό το σκέτο Mount Gay Extra Old που έχω τώρα στο ποτήρι μου, γράφοντας τούτο το άρθρο ή το Mount Gay 1703 που προς απογοήτευση πολλών δεν εισάγεται στην Ελλάδα. Δεν ξέρω τι φταίει από όλα αυτά, αλλά το Mount Gay είναι μια εμβληματική μάρκα ρουμιού που θα έχει πάντα μια σταθερή θέση στις προτιμήσεις μου.

All photos by Venthesikimi Soukoulis