Κοκτέιλ σπουδαίων προσωπικοτήτων: Sherry Cobbler για τον Charles Dickens

Εκατοντάδες σπουδαίες προσωπικότητες, με προεξέχουσα αυτή των λογοτεχνών, αντλούσαν έμπνευση από το ποτό, έγραφαν για αυτό, κάποιες αρκετές φορές δημιουργούσαν και υπό την επήρεια της μέθης. Στο παρόν άρθρο θα εξερευνήσουμε το πάθος του Charles Dickens για το αλκοόλ και πιο συγκεκριμένα, για το αγαπημένο του ίσως κοκτέιλ, το Sherry Cobbler.

Ανεξίτηλο παραμένει το αποτύπωμα του Charles Dickens στη λογοτεχνία, τόσο για τη μοναδικότητα του φανταστικού κόσμου που δημιούργησε, αυτού του Ντικενσιανού σκηνικού εντός του οποίου τοποθέτησε τους πρωταγωνιστές των ιστοριών του, όσο και για τη θεματολογία των σπουδαίων έργων του και της κριτικής που άσκησε με αυτά στην κοινωνία των ανισοτήτων και των διακρίσεων.

Και μπορεί η Βικτωριανή εποχή στην οποία έζησε να χαρακτηρίστηκε, μεταξύ άλλων, και από την αποχή από το αλκοόλ, τη σοβαροφάνεια και την γενικότερη προσπάθεια για επιστροφή στις κλασικές, ηθικές αξίες της οικογένειας, της θρησκείας και της σύνεσης, ο Charles Dickens όμως προτιμούσε να ρουφάει τη ζωή ως το μεδούλι. Και οι αγαπημένες του συνήθειες αποτυπώθηκαν γλαφυρά και στα περισσότερα έργα του. Από τον Κρουκ του Ζοφερού Οίκου, που έπινε όλη μέρα τζιν και που τελικά αυτοαναφλέχθηκε, μέχρι τον Σκρουτζ που στο τέλος της Χριστουγεννιάτικης Ιστορίας τσουγκρίζει με τον υπάλληλό του, Μπομπ Κράτσιτ, με το χριστουγεννιάτικο punch bowl που έγινε γνωστό από το έργο, ονόματι ‘’Smoking Bishop’’, ενώ στο Pickwick Papers -το πρώτο του και, περιέργως, αμετάφραστο μέχρι σήμερα στα ελληνικά- το μπράντι αναφέρεται 44 ολόκληρες φορές!

Από εκείνο μάλιστα το έργο έχουμε και μια πολύ όμορφη περιγραφή για το «ιδανικό» πρωινό μετά από μια βραδιά «υπεραπόλαυσης»:

«Όταν ο κύριος Πίκγουικ ξύπνησε, αργά το επόμενο πρωί, είχε μια μπερδεμένη ανάμνηση με τον εαυτό του να προσκαλεί σε δείπνο μαζί του μεταξύ πέντε και σαράντα (!) ατόμων στο George & Vulture (θρυλικό εστιατόριο-παμπ του Λονδίνου), από την πρώτη κιόλας στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στο Λονδίνο. Αυτό το τόσο μεγάλο μπέρδεμα θεώρησε πως αποτελούσε αδιαμφισβήτητο σημάδι ότι το προηγούεμνο βράδυ είχε κάνει σίγουρα και κάτι ακόμη, πέρα από τη γυμναστική. Το επόμενο πρωί δε, επέδειξε μια ασυνήθιστη προτίμηση για ησυχία και… σόδα».

Με το κίνημα του Ελεύθερου Εμπορίου στη Βικτωριανή Αγγλία να κερδίζει ολοένα και περισσότερους οπαδούς και το σύστημα αδειοδότησης ζυθοποιείων και αποσταγματοποιείων να αναθεωρείται και τους αντίστοιχους φόρους στα προϊόντα να καταργούνται, άρα και τον κόσμο να πίνει ελεύθερα, γεννιούνται και τα πρώτα κινήματα υπέρ της απαγόρευσης του αλκοόλ. Κάπου εκεί ξεκίνησε να γράφει και ο Charles Dickens. Σύμπτωση; Πάντως φάνηκε πως παρέμεινε ανεπηρέαστος ως προς τις προτιμήσεις του.

Έχει βρεθεί γράμμα του στο οποίο περιγράφει:

«Γύρισα σπίτι στη μία τα ξημερώματα εντελώς μεθυσμένος και με έβαλε στο κρεβάτι η αγαπημένου μου σύζυγος».

Ο Charles Dickens λάτρευε το τζιν -εξού και οι λογοτεχνικές αναφορές- του άρεσε να δοκιμάζει κρασί -είχε μυηθεί στο αλσατικό-, υμνούσε τα punch κάθε λογής και απολάμβανε το συνδυασμό σαμπάνιας και στρειδιών! Το αγαπημένο του όμως ήταν ίσως το Sherry Cobbler, το οποίο γνώρισε όταν ταξίδεψε στην αμερικανική ήπειρο, ως το αληθινά αμερικανικό κοκτέιλ!

Δοκιμάζοντας Mint Julep -που εκείνη την εποχή έκανε πάταγο στις ΗΠΑ-, gin sling και κάθε λογής αναμειγνυολόγημα της αναδυόμενης σκηνής του κοκτέιλ, έδειξε την ξεκάθαρη προτίμησή του στον δροσερό και φρουτένιο χαρακτήρα του Sherry Cobbler. Αργότερα μάλιστα το ενσωμάτωσε και στο βιβλίο του ‘’The life and adventures of Martin Chuzzlewit’’, στο οποίο ο ομώνυμος του τίτλου χαρακτήρας περιγράφεται να κατεβάζει ένα τέτοιο με μία και μόνο γουλιά:

[Ο Μάρτιν πήρε το ποτό έκπληκτος, εφάρμοσε τα χείλη του στο καλαμάκι και σήκωσε μια φορά τα μάτια σε έκσταση! Δε σταμάτησε μέχρι που ρούφηξε από το κύπελο και την τελευταία σταγόνα. «Αυτή η υπέροχη δημιουργία, κύριε», είπε ο Μάρκ, χτυπώντας τρυφερά το άδειο ποτήρι, «ονομάζεται Cobbler. Sherry Cobbler το πλήρες όνομά του, σκέτο Cobbler το πιο σύντομο].

Αυτή ήταν και η πρώτη γραπτή αναφορά για το Sherry Cobbler, ένα κοκτέιλ που παρόλο που έχει ως βάση το ισπανικό σέρι, θεωρείται άκρως αμερικανικό και ίσως το πρώτο που χρειάστηκε καλαμάκι για να το πιείς. Λέγεται πως πρωτοδημιυργήθηκε στις ΗΠΑ μεταξύ 1820 και 1830.

Sherry Cobbler – Συνταγή και διαδικασία παρασκευής

Προσθέτετε τις σφήνες πορτοκαλιού μαζί με το σιρόπι ζάχαρης σε ένα σέικερ και τα πιέζετε με ένα γουδοχέρι. Προσθέτετε το σέρι και χτυπάτε με πάγο. Σουρώνετε σε ένα ποτήρι τύπου Collins ή κρασιού με τριμμένο πάγο, γαρνίρετε με κομμάτια φρούτων εποχής, μια κορυφή δυόσμου και ένα καλαμάκι.