Αν είστε φαν του Martini, σίγουρα θα λατρέψετε το Alaska.

Έχετε πιεί ποτέ Alaska; Το υπέρκομψο αυτό, κλασικό κοκτέιλ, με το υποκίτρινο χρώμα στην απόχρωση του αχύρου, το οποίο πρωτοανακατεύτηκε στις αρχές του 20^ου αιώνα και του οποίου το όνομα δεν έχει καμία σχέση με την πολιτεία των ΗΠΑ. Αν ναι, τότε σίγουρα θα το θυμάστε, αν πάλι δεν έχει τύχει, τότε μάλλον θα μείνετε με την όρεξη, καθώς το βασικό του συστατικό πλέον έχει γίνει δυσεύρετο. Διαβάστε όμως τις παρακάτω αράδες, αν σας ιντριγκάρει η λογική και η αισθητική του, τότε μπορεί βρούμε κάποια εναλλακτική λύση με κάποιο άλλο συστατικό, κοντινό στη γεύση με αυτό που δε βρίσκουμε κι έτσι να καταφέρετε να φτιάξετε κάποια παραλλαγή του.

Ακόμη και στα κοκτέιλ, η αισθητική παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Και βλέπουμε πως κάθε εποχή και οι τάσεις της, το γενικότερο στιλ της, άφησαν το σημάδι τους και επηρέασαν τον τρόπο που επινοήθηκαν και σχεδιάστηκαν τα εκάστοτε κοκτέιλ, από τη μίνιμαλ αισθητική στις αρχές του 20^ου αιώνα, την τροπικάλια των νοτίων πολιτειών της Αμερικής του Μεσοπολέμου, μέχρι τον μαξιμαλισμό των 80’s και την πιο αφαιρετική, ελαφρώς αποστασιοποιημένη, σύγχρονη προσέγγιση, όλες αυτές οι εποχές επηρέασαν αντίστοιχα και τα ποτά τους. Δεν είναι τυχαίο, φερ’ ειπείν, πως όλα τα κοκτέιλ της πρώιμης, χρυσής εποχής της κοκτεϊλο-ποιίας αποτελούνταν από δύο, τρία στο μέγιστο, υλικά. Έτσι και το Alaska.

Κάποιοι το θεωρούν τριτοξάδερφο του Martini, αφού η δομή του στηρίζεται σε μια βάση από τζιν, η οποία αρωματίζεται από ένα δευτερεύον συστατικό, το Yellow Chartreuse, και βέβαια, στην πρώιμη εκδοχή του ενισχύεται και από μπίτερς. Ανακατεμένο με πάγο, σερβιρισμένο σε παγωμένο ποτήρι τύπου coupette – signed, sealed, delivered- ναι, θα μπορούσε να είναι όντως κοντά σε γεύση, άρωμα και αίσθηση στο στόμα με το εμβληματικό Martini.

Η πρώτη καταγεγραμμένη συνταγή του εμφανίζεται το 1913 στο Straub’s Manual of Mixed Drinks, όπου προτείνεται με Old Tom gin, Yellow Chartreuse και orange bitters. Εκείνη την εποχή, το Old Tom gin – ελαφρώς γλυκό και με πιο στρογγυλό χαρακτήρα από το σημερινό London Dry – ήταν αρκετά συνηθισμένο στα μπαρ.

Παρ’όλα αυτά, η πιο γνωστή εκδοχή του ποτού εμφανίζεται στο The Savoy Cocktail Book του 1930, όπου η συνταγή πλέον καταγράφεται με ξηρό, London Dry τύπου τζιν και τα μπίτερς παραλείπονται. Ίσως αυτή η αλλαγή να αντικατοπτρίζει τη γενικότερη τάση της εποχής προς πιο ξηρά και πιο έντονα ποτά, ίσως όμως να ήταν απλώς η προσωπική προτίμηση των μπάρμαν του Savoy.

Γιατί όμως το Alaska δεν απέκτησε φήμη ισάξια με του Martini; Πιθανότατα γιατί το Yellow Chartreuse, το βασικό στοιχείο της συνταγής του, όπως και σήμερα, δεν ήταν πάντα εύκολα διαθέσιμο, ενώ αδιαμφισβήτητα η έντονη, βοτανική του γεύση δεν ήταν ποτέ για όλα τα γούστα. Στο λικέρ Chartreuse έχω αφιερώσει ένα ολόκληρο κείμενο, μπορείτε να το βρείτε εδώ. Όπως θα διαβάσετε σε αυτό, τα τελευταία χρόνια, για έναν περίεργο λόγο, η δημοτικότητα του Chartreuse, είτε στην πράσινη, την πιο αλκοολική του εκδοχή, είτε στην κίτρινη, αυτή δηλαδή που «ζητά» το Alaska, έχει ξεφύγει σε δυσθεώρητα ύψη.

Τώρα, τί κάνουμε αν δε βρίσκουμε Chartreuse; Το Alaska ξεχωρίζει για το έντονα βοτανικό του προφίλ. Άρα, θέλουμε ως δευτερεύον, αρωματικό συστατικό ένα αντίστοιχο λικέρ, το οποίο όμως να είναι και διαυγές, όχι σκουρόχρωμο, ούτε πλούσιο σε όγκο. Το ιταλικό Strega θα «δουλέψει» αρκετά καλά. ενώ αν κάνετε καμιά εξόρμηση στις Άλπεις για σκι τότε μπορείτε να προμηθευτείτε άφοβα οποιοδήποτε λικέρ τύπου Génépi βρείτε. Πολύ θεωρητικά, ίσως κάνετε δουλειά και με το Suze, στην πιο πορτοκαλένια και πικρή εκδοχή του Alaska.

Σε κάθε περίπτωση, ως λάτρης όλων των κοκτέιλ που προέρχονται, επηρεάζονται ή εξελίσσουν την κλασική συνταγή του Martini, αλλά και το γευστικό του προφίλ, λατρεύω και το Alaska. Αν ποτέ βρείτε κάποια φιάλη Chartreuse, yellow ή και green -άλλωστε υπάρχει και παραλλαγή του Alaska με αυτό- σε νορμάλ τιμή, αρπάξτε την και κρατήστε την ως κόρη οφθαλμού, όχι για να την πουλήσετε πιο ακριβά, αλλά για να το χρησιμοποιήσετε στις στιγμές εκείνες που θα θέλετε ένα από τα τόσο ιδιαίτερα κοκτέιλ που φτιάχνει· το Last Word, το Bijou, το Tipperary και το Alaska.

Η συνταγή του Alaska

Συστατικά: Δείτε πιο κάτω

Διαδικασία: Ανακατέψτε όλα τα συστατικά σε δοχείο ανάδευσης με πάγο. Σουρώστε σε παγωμένο ποτήρι τύπου coupette, Martini ή Nick & Nora. Γαρνίρετε με μια φλούδα λεμονιού.