Πού χάθηκε άραγε το Baileys ;

Το θυμάμαι έντονα και με νοσταλγική διάθεση, όχι όμως επειδή μου λείπει το ίδιο, αλλά ίσως γιατί κάποιες φορές μπορεί να μου λείπουν άλλα πράγματα από την εποχή. Το κρεμώδες αυτό ποτό, μου θυμίζει κάποιον φίλο από το σχολείο, από την εποχή που τα μπαρ στην Ελλάδα ήταν πιο ανεπιτήδευτα, τα δημιουργικά κοκτέιλ σχεδόν ανύπαρκτα και τα κλασικά κακοφτιαγμένα, την εποχή που άκουγες ακόμη να ζητούν φρουτ παντς χωρίς αλκοόλ, υπό τους ήχους των Europop χιτακίων και των Lou Bega, Backstreet Boys, Dr. Dre, Coolio. Το Baileys βρισκόταν εκεί, στην πρώτη γραμμή των παραγγελιών, ήταν το Νο #1 «λιπαντικό» για τις πιο γλυκές συζητήσεις, αρκετό για να κρατήσει τα πράγματα σε μια ενδιαφέρουσα βάση. Από τότε μέχρι σήμερα, έχουν περάσει αρκετά χρόνια, έχουν αλλάξει ακόμη περισσότερα πράγματα στα μπαρ και ένα από αυτά, το Baileys, φαίνεται πως χαιρέτισε οριστικά.

Πάνε περίπου 4-5 χρόνια, εργαζόμουν τότε ακόμη στο μπαρ, όταν ζήτησα από νεαρό κορίτσι να μου δώσει την παραγγελία του, για να λάβω μια απάντηση που με σόκαρε· ένα Baileys με κοκακόλα! Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν αφενός η ηλικία του κοριτσιού –αποκλείεται να είχε προλάβει τις δόξες του- αφετέρου η πολύ άσχημη ιδέα της ανάμειξης ενός κρεμώδους λικέρ με κοκακόλα – αναμείξεις σαν κι εκείνη, μόνο ως θρύλος μεταφερόταν από στόμα μπαρτέντερ σε στόμα σερβιτόρων που είχαν προλάβει τις πάλαι ποτέ «καλές» εποχές των μπαρ.

Τί ακριβώς είναι το Baileys;

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι –ταιριάζει γάντι στην περίσταση- το Baileys λανσαρίστηκε ως «το αυθεντικό ιρλανδέζικο λικέρ κρέμας», μια συνταγή που αναμειγνύει κρέμα και κακάο με ιρλανδικό ουίσκι και τα εμφιαλώνει στη φιάλη με το χαρακτηριστικό μαύρο χρώμα, ένα ποτό που πρόλαβε και πούλησε εκατομμύρια κιβώτια τόσο στη χώρα μας, όσο και σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο. Ένα απαλό, μεταξένιο ποτό, το οποίο θα μπορούσε κάποιος να το παρομοιάσει σαν ένα σοκολατούχο γάλα για ενήλικες, ειδικά για εκείνους που πίσω στα 90’s δεν ήθελαν να αισθάνονται την ένταση του ουίσκι ή του κονιάκ.

Το γεγονός ότι περιέχει κρέμα, περιορίζει τη διάρκεια ζωής του, αν και οι κατασκευαστές εγγυώνται πως αν αποθηκευτεί σε φυσιολογικές θερμοκρασίες, μπορεί να καταναλωθεί μέχρι και δύο χρόνια μετά το άνοιγμα της φιάλης του.

Γεννήθηκε στα 70’s, έκανε καριέρα στα 80’s, στην Ελλάδα στα 90’s

Το Baileys γεννήθηκε εν έτει 1974, ανήκει δηλαδή πρακτικά στην Gen X, ενώ το αστείο είναι πως κανένας από τους δημιουργούς του δεν ήταν Ιρλανδός. Δημιουργοί του ο Εγγλέζος marketer Tom Jago και ο Νοτιοαφρικανός διαφημιστής David Gluckman. Ο θρύλος θέλει τους δυο τους να φτιάχνουν την πρώτη παρτίδα Baileys σε μόλις 45 λεπτά, αναμειγνύοντας ιρλανδικό ουίσκι, κρέμα, σκόνη από εκείνη που χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή του γνωστού σε όλους μας Nesquik! Ανακάτεψαν όλα τα συστατικά σε ένα άδειο μπουκάλι από αναψυκτικό Schweppes και κάπως έτσι δημιούργησαν το πρωτοποριακό για την εποχή αλκοολούχο λικέρ κρέμας.

Ούτε καν το όνομα δεν κουβαλούσε κάποιο σπουδαίο ιρλανδικό μύθο, ούτε παρέπεμπε στη συνταγή κάποιας Ιρλανδής γιαγιάς. Στην πραγματικότητα, ήταν το όνομα ενός εγγλέζικου εστιατορίου, του Bailey’s Bistro, επάνω από το οποίο βρίσκονταν τα γραφεία της ομάδας και επειδή έμοιαζε ιρλανδικό, το υιοθέτησαν. Σε κάθε περίπτωση, τη δημιουργία του γρήγορα ακολούθησε ένας κακός χαμός! Το Baileys χρησιμοποιήθηκε στο περιβόητο σφηνάκι B52, όπως και σε ένα τύπου αλκοολούχου milkshake, όχι και τόσο γνωστό στη χώρα μας, του Mudslide. Στην κορύφωση της καριέρας του, το Baileys παρήγε 80 εκατομμύρια φιάλες τον χρόνο, με εξαγωγές σε 180 χώρες!

Η  πτώση της δημοτικότητας του Baileys

Πώς λοιπόν το Baileys από την κορυφή, βρέθηκε στα αζήτητα; Η γευστική παλέτα μετά τη δεκαετία του 2000 ξεκίνησε αργά-αργά να αλλάζει. Ο ουρανίσκος των καταναλωτών πλέον επιζητούσε πιο πικρά και πιο ξινά ποτά και κοκτέιλ και κάπως έτσι τα γλυκερά ποτά άρχισαν να εκπίπτουν. Στο προσκήνιο ήρθαν οι craft μπίρες, τα απεριτίβο, τα κλασικά κοκτέιλ από το παρελθόν, το ουίσκι έκανε δυναμικό come-back, και όλα εκείνα για τα οποία γράφουμε και μιλάμε τις τελευταίες δεκαετίες μετέτρεψαν το Baileys από ποτό-πρωταγωνιστή στα μπαρ και στην πλειονότητα των κοινωνικών μαζώξεων σε ένα ακόμη ποτό από το παρελθόν. Το Baileys θεωρήθηκε παρωχημένο, old-school, πολύ γλυκό και πολύ «γιαγιαδίστικο».

Το Baileys σήμερα

Στην πραγματικότητα το Baileys δεν εξαφανίστηκε ποτέ. Ναι, μειώθηκαν σημαντικά οι πωλήσεις και η δημοτικότητα του, πλην όμως, συνέχισε να παράγεται. Και μάλιστα, σε μια προσπάθεια επανεφεύρεσης του εαυτού και της συνταγής του, κυκλοφόρησε και άλλες εκδόσεις. Πέρα από το original, πλέον κυκλοφορεί και το ChocolatLuxe με βελγική σοκολάτα, το Almande σε βίγκαν εκδοχή με βανίλια και έλαια αμυγδάλου, το Salted Caramel, το Espresso, μια εκδοχή με κρέμα και φράουλες, μέχρι και ένα Red Velvet Cupcake (!) ή το Pumpkin Spice, μαζί με 4-5 ακόμη!

Τα πίνει κανείς άραγε όλα αυτά, εισάγονται όλα αυτά στην Ελλάδα; Δεν έχω απάντηση, θεωρητικά ναι! Πάντως η υπερσύγχρονη εταιρεία, η οποία ανήκει στην πολυεθνική Diageo, σήμερα έχει πιστοποιηθεί ως B Corp, διαθέτοντας υψηλά πρότυπα κοινωνικής και περιβαλλοντικής απόδοσης. Σε κάθε περίπτωση, αν αποφασίσετε να τα δοκιμάσετε, μην το κάνετε με κοκακόλα, φήμες λένε πως μπορούν να προκαλέσουν πυρηνική έκρηξη!