Port Ellen: Το αποστακτήριο-θρύλος επαναλειτουργεί έπειτα από 40 χρόνια!

Ενώ ολοένα και περισσότερα νέα αποστακτήρια δημιουργούνται και λειτουργούν επί σκοτσέζικου εδάφους, το πολυαναμενόμενο πλάνο αναβίωσης δύο εκ των πλέον εμβληματικών, κλειστών αποστακτηρίων, φαίνεται πως ολοκληρώνεται, έπειτα από επτά χρόνια και αρκετά εκατομμύρια λίρες. Έτσι λοιπόν, μετά το Brora, εγκαινιάστηκε προχθές, 19 Μαρτίου, εκ νέου, και η λειτουργεία του αποστακτηρίου Port Ellen, αποστάζοντας για πρώτη φορά μετά το 1983, χρονιά που έκλεισαν και τα δύο προαναφερθέντα.

Με τα δύο αυτά αποστακτήρια να βρίσκονται εδώ και χρόνια στην κορυφή της λίστας με τα επονομαζόμενα ‘’Ghost Distilleries’’, αποστακτήρια δηλαδή που ενώ έχουν σταματήσει τη λειτουργία τους, διάφορα βαρέλια και αποστάγματά τους κάνουν ενίοτε και πολύ σπάνια την εμφάνισή τους, είτε σε εμφιαλώσεις, είτε ως υλικό κάποιου μείγματος(Blended), ο ενθουσιασμός και η ανυπομονησία του ουισκόφιλου κοινού χτύπησαν κόκκινο!

Το αποστακτήριο του Port Ellen δημιουργήθηκε στην ομώνυμη περιοχή του νησιού Islay ως μύλος κριθαριού το 1825, ενώ το 1833 το ανέλαβε ο θρύλος John Ramsay, μετατρέποντάς το σε ένα (καινοτόμο) αποστακτήριο, γράφοντας ουσιαστικά αρκετά κεφάλαια στα κατάστιχα της ιστορίας του ουίσκι.

Έπειτα από πολλά σκαμπανεβάσματα και παλινωδίες, η λειτουργία του τερματίστηκε οριστικά το 1983, αφήνοντας πίσω του μια ολόκληρη κληρονομιά που αρκετά χρόνια αργότερα μετατράπηκε σε θρύλο και οι εναπομείναντες φιάλες του, πολυπόθητοι θησαυροί στην κοινότητα του ουίσκι.

Το αποστακτήριο του Port Ellen επί χρόνια ανήκε στη σκοτσέζικη Distillers Company και μετέπειτα στην Diageo, η οποία το 2017 έσκασε τη βόμβα περί επαναλειτουργίας των δύο θρυλικών αποστακτηρίων. Έξυπνη και αναμενόμενη κίνηση, αν μη τι άλλο. Έτσι, η αρχική επένδυση των 35 εκατομμυρίων λιρών, έφθασε τα 185 και το Port Ellen, ανακοίνωσε, επτά χρόνια μετά, την επαναλειτουργία του.

Το αποστακτήριο Port Ellen επαναλειτουργεί ανακατασκευάζοντας ως πιστά αντίγραφα τους δύο παλιούς του άμβυκες, τους επονομαζόμενους Phoenix, προσθέτοντας όμως και δύο νέους, μικρότερους, πειραματικούς, όπως τους ονομάζει, οι οποίοι θα «εξερευνούν» περαιτέρω τα όρια του ουίσκι από το Islay. Όλη η λειτουργία του αποστακτηρίου θα πραγματοποιείται διατηρώντας μηδενικό αποτύπωμα άνθρακα, παραμένοντας πιστή στις δεσμεύσεις της Diageo ως εταιρεία.

Ως επικεφαλής του αποστακτηρίου ορίστηκε ο Ali McDonald, ο οποίος αναβαθμίστηκε από Project Manager, ενώ την πολυσύνθετη δουλειά της δημιουργίας των νέων ουίσκι του brand ως Master Blender ανέλαβε μία κυρία, η Aimée Morrison.

Ο πρόεδρος του ΔΣ του Greek Whisky Association, Νίκος Κελαϊδίτης, δήλωσε σχετικά:

«Όλοι οι φίλοι του ουίσκι δεν μπορούν παρά να χαίρονται που ένα τόσο θρυλικό αποστακτήριο ανοίγει ξανά τις πόρτες του, επιτέλους. Η ανυπομονησία για να δοκιμάσουμε το νέο απόσταγμα είναι τεράστια και οι προεκλογικές δηλώσεις της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης κάνουν λόγο για Single Cask εμφιάλωση για χάρη του Greek Whisky Association! Τα καλύτερα έρχονται και έρχονται από το Port Ellen…»

Η επαναλειτουργία του Port Ellen δε θα μπορούσε να μη συνοδεύεται και από κάποια άκρως συλλεκτικά memorabilia. Εν προκειμένω, δύο διαφορετικές εκφράσεις κυκλοφόρησαν από τρία βαρέλια του 1978 -θυμάστε τι έγραφα πιο πάνω για τα αποθέματα που ξεπηδούν συνέχεια και ξαφνικά; – μόλις 274 σετ δύο διαφορετικών φιαλών, ονόματι Gemini και με τιμή κοντά στις 45,000 βρετανικές λίρες…

Από την άλλη, ο καλός φίλος και λάτρης του σκοτσέζικου ουίσκι, Γιάννης Αικατερινίδης, σχολίασε:

«Τα αποστακτήρια είναι επιχειρήσεις. Όταν λοιπόν κλείνουν, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων κλείνουν γιατί δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν κέρδος. Το Port Ellen, όπως και πολλά άλλα κλειστά αποστακτήρια, ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Κατάφερε όμως να γίνει γνωστό στο ευρύ κοινό μέσα από τα Special Release της Diageo και από την πρώτη του εμφάνιση το 2001 έως την τελευταία του το 2017 αγαπήθηκε όσο λίγα. Σίγουρα η επαναλειτουργία του Port Ellen αποτελεί το καυτό νέο στο χώρο του ουίσκι. Προσωπικά όμως, προτιμώ να το αντιμετωπίζω ως ένα ακόμα καινούριο αποστακτήριο. Όποιος περιμένει να ξαναδοκιμάσει τα ομολογούμενος υπέροχα Port Ellen S.R., θεωρώ πως θα απογοητευτεί κι αυτό γιατί το νεότερο ουίσκι της σειράς ήταν παλαιωμένο για τουλάχιστον 22 χρόνια πριν εμφιαλωθεί. Στην περίπτωση μας, έχουμε να κάνουμε με ένα εντελώς νέο απόσταγμα και μια νέα μοντέρνα φιλοσοφία που όμως κουβαλάει ένα βαρύ όνομα και λανθασμένα, γεμίζει τους φίλους του ουίσκι με προσδοκίες.»

Τα σόσιαλ μίντια, αλλά και ο ωκεανός του διαδικτύο πλημμύρισε εδώ και δύο ημέρες με αναρτήσεις, φωτογραφίες και άρθρα και το ίδιο το αποστακτήριο υπόσχεται, μέχρι τουλάχιστον να βρεθεί σε θέσει να κυκλοφορήσει νέα ουίσκι, να εισάγει τους ουισκόφιλους και να τους μυήσει στον θρύλο του Port Ellen μέσα από ξεναγήσεις και λοιπές in situ εμπειρίες, -με τσουχτερές τιμές, όπως ακούστηκε και για να λέμε και του στραβού το δίκιο- στο επί χρόνια κλειστό αποστακτήριο.