Πέντε φίλοι του ουίσκι στέλνουν γράμμα στον Άη Βασίλη

Το γράμμα του Γιάννη Χριστοφορίδη προς τον Άη Βασίλη

Παραφράζοντας το «Φτηνή Ποπ για την Ελίτ» των Κόρε. Ύδρο., προτείνουμε τρία υπέροχα καθημερινά ουίσκι για όλους – οι επιλογές είναι, σκόπιμα, λιγότερο εξεζητημένες από αυτές των λοιπών – εκλεκτών και αγαπητών – προσκεκλημένων του κ. Κοροβέση, με γνώμονα την τιμή και την ευκολία στην εξεύρεση αυτών.

The Glenallachie 15 years old, 46% – από 86 Ευρώ

Μέχρι το 2017, αν κάποιος έλεγε ότι είχε δοκιμάσει Glenallachie θα ήταν ψεύτης ή εκκεντρικός, καθώς οι τότε ιδιοκτήτες του το χρησιμοποιούσαν για blended whiskies και οι ελάχιστες ανεξάρτητες εμφιαλώσεις που βρίσκονταν με δυσκολία, κατά βάση δεν άξιζαν τον κόπο… και κάπου εκεί, enter Billy Walker, ένας αλχημιστής, θρύλος και θαυματοποιός στο χώρο του ουίσκι. Σε μια ηλικία (72 ετών) που οι περισσότεροι από εμάς θα επαναπαύονταν στις δόξες και τα χρήματα που είχε βγάλει με την πώληση των Glendronach, BenRiach και Glenglassaugh, ο σπουδαίος κ. Walker αποφάσισε να κάνει ξανά το θαύμα του και να βάλει το Glenallachie στο χάρτη (το επισκεφτήκαμε, επιτέλους, φέτος και συναντήσαμε και τον ίδιο). Μοναδική αντίληψη και υποδειγματική διαχείριση βαρελιών, ειδικά αν σκεφτούμε ότι κατά βάση (με λίγες εξαιρέσεις, όπως η φετινή σειρά Meikle Toir) δουλεύει ουίσκι που δεν έχει αποστάξει ο ίδιος. Δεν είναι εδώ η θέση να απαριθμήσει κανείς τα επιτεύγματα ή τα βραβεία του αποστακτηρίου μέσα σε μόλις επτά χρόνια (αν βρείτε εμφιάλωση με chinquapin cask να δοκιμάσετε οπωσδήποτε) – θα μείνουμε μόνο στο 15άρι που προτείνεται εδώ. Είναι τμήμα του core range, βρίσκεται εύκολα και στην Ελλάδα και είναι μια εξαιρετική δουλειά (όσοι θυμούνται το παλιό 15άρι Revival του Glendronach, πάλι από τον Billy Walker, θα αντιληφθούν και τη σημειολογία). Αν και η συνταγή του μείγματος έχει αλλάξει (στα βαρέλια PX και Oloroso sherry έχουν πλέον προστεθεί βαρέλια virgin oak και κόκκινου κρασιού), δεσπόζουν πάντα τα κόκκινα φρούτα (δαμάσκηνα, ώριμα σύκα, μούρα), οι σταφίδες, η κανέλλα και το γαρύφαλλο και, λιγότερο σοκολάτα και καφές σε μια μεσαία προς μεγάλη επίγευση, με λίγη πικράδα από το ξύλο, αλλά κυρίως ένταση (ασφαλώς θετικό για εμένα). Ένα πολύ, πολύ ενδιαφέρον 15άρι που είναι ό,τι πρέπει για ένα χαλαρό βράδυ – με την κατάλληλη παρέα η φιάλη μπορεί να αδειάσει χωρίς να το καταλάβει κανείς.

Scapa 16 years old, 48%, από 120 Ευρώ

Το μεγάλο come-back (που έλεγε και κάποια ψυχή). Πολλά αστεία θα μπορούσε κανείς να κάνει για το νοτιότερο και δεύτερο καλύτερο αποστακτήριο ουίσκι στο Kirkwall του Orkney, η αλήθεια όμως είναι ότι είναι αγαπημένο, για όλα αυτά που δεν είναι – δεν βγάζει καπνό ή τύρφη (εξαίρεση το Glansa), δεν το έπιναν οι Βίκινγκς, δεν κυκλοφορεί ευρέως, δεν… Το παλιό 16άρι του Scapa έβγαινε στους 40 βαθμούς και αγαπήθηκε πολύ – όταν εξαντλήθηκαν τα αποθέματα, το έβρισκε κανείς μόνο σε δημοπρασίες και σε μάλλον παράλογες τιμές. Το αποστακτήριο προσπάθησε να καλύψει το κενό εκ των ενόντων με no age statement (NAS) ουίσκι (το Skiren και το Glansa – ποτέ δεν με τρέλαναν), τώρα όμως φαίνεται ότι επιστρέφει δυναμικά. Το συγκεκριμένο 16άρι αναφέρεται ως small batch και απ’ όσο ξέρω δεν είναι για την ώρα διαθέσιμο στην Ελλάδα, βρίσκεται όμως εύκολα σε online καταστήματα του εξωτερικού με μια τιμή που ξεκινά από τα 120 Ευρώ συν μεταφορικά. Εσπεριδοειδή και τροπικά φρούτα στη μύτη, γεμάτο και έντονο σώμα, ξύσμα από εσπεριδοειδή, λίγα πιπέρια και μεσαία επίγευση -αξίζει να το δοκιμάσετε, ειδικά αν δεν είστε του εύκολου εντυπωσιασμού… και αν ποτέ σταθείτε τόσο τυχεροί ώστε να περάσει από μπροστά σας μία από αυτές τις απίθανες φιάλες Distillery Reserve Collection των 500ml που έβγαζαν οι Chivas Brothers για το Scapa (και άλλα αποστακτήρια της συλλογής τους), κάντε ό,τι μπορείτε για να γευτείτε τη μαγεία!

Glen Scotia Victoriana, NAS, 54,2%, από 120 Ευρώ

Μετράει η ηλικία; Απερίφραστα και κατηγορηματικά, θα πούμε «εξαρτάται». No-age statement (χωρίς ένδειξη ηλικίας, επειδή είναι κατά βάση πολύ νεαρά) ουίσκι υπήρχαν και παλαιότερα – στην εποχή μας όμως είναι περισσότερο προϊόν ανάγκης, παρά συνειδητή επιλογή. Το ζήτημα, ωστόσο, είναι το γευστικό αποτέλεσμα και η εντιμότητα, στην τιμολόγηση και αλλού. Κάπως έτσι, κάποιοι βρέθηκαν να πουλάνε πανάκριβα πολύχρωμα φύκια για μεταξωτές κορδέλες και κάποιοι άλλοι είπαν να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό. Το Glen Scotia, αν και είναι αναπόφευκτα στη σκιά της οικογένειας του λατρεμένου Springbank, δεν είναι ένα τυχαίο αποστακτήριο – βρίσκεται στο Campbeltown από το 1832 και στο Victoriana έχει δημιουργήσει ένα από τα καλύτερα non-age statement ουίσκι που μπορεί να δοκιμάσει κανείς. Δεν ξέρω αν το ουίσκι στην εποχή της Βασίλισσας Victoria είχε παρόμοια γεύση, ωστόσο το Victoriana είναι πραγματικά εξαιρετικό, ευκολόπιοτο και πολύπλοκο μαζί. Δεν είναι φτηνό για την (άγνωστη) ηλικία του, είναι όμως πολύ σωστά τιμολογημένο για την ποιότητά του. Στην ελληνική αγορά βρίσκεται πιο εύκολα η έκδοση των 54,2% βαθμών, αξίζει όμως να αναζητήσετε και την παλαιότερη με τους 51,5%. Αλμυρή καραμέλα, κέδρος, διακριτικός καπνός, σοκολάτα, γλύκα και πιπέρια μαζί… ένα ουίσκι που έχω πάντα στην κάβα μου και μάλλον ένα από τα ουίσκι που θα μπορούσα να πίνω για το υπόλοιπο της ζωής μου χωρίς να το βαρεθώ.

Πολλές ευχές σε όλους, για υγεία, γεμάτα ποτήρια και ό,τι άλλο επιθυμεί ο καθένας!