Πέντε επαγγελματίες της βιομηχανίας των ποτών γράφουν για το αγαπημένο τους κοκτέιλ –και για το που το απολαμβάνουν

Μπορεί να δοκιμάζουν εκατοντάδες διαφορετικά κοκτέιλ κάθε χρόνο και να δημιουργούν άλλα τόσα. Αρκετοί από αυτούς γυρίζουν τον κόσμο ολόκληρο και επισκέπτονται μπαρ και εστιατόρια σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του. Γνωρίζουν τη διαδικασία παραγωγής για το κάθε απόσταγμα, τους ίδιους τους παραγωγούς προσωπικά και άπειρους τρόπους για να το χρησιμοποιήσουν. Μέσα όμως από τόσες προσλαμβάνουσες και διαθέσιμες επιλογές, πάντα θα επιστρέψουν σε ένα ποτό, το πιο αγαπημένο τους, αυτό που δημιουργεί το δικό τους comfort zone, για να περικλείσει τις πιο προσωπικές τους στιγμές. Ζήτησα από πέντε ξεχωριστούς και διακεκριμένους επαγγελματίες της βιομηχανίας των ποτών να μου γράψουν μερικές αράδες για το αγαπημένο τους κοκτέιλ, όπως και το που τους αρέσει να το απολαμβάνουν. Παρακάτω θα βρείτε τις απαντήσεις τους.

Άννα Μεταξά – The Macallan Brand Ambassador Eastern Europe & Greece

Ποτό: Whisky Highball

Στα ταξίδια μου και λόγω επαγγελματικής ιδιότητας έχω ευτυχώς την ευκαιρία να δοκιμάζω πολλά υπέροχα ποτά. Νομίζω όμως, πως πάντα θα επιστρέφω στο αγαπημένο μου Highball, χειμώνα -καλοκαίρι. Με ένα πλούσιο Scotch, ωραίο καθαρό πάγο, μπουρμπουλήθρα και έλαια από φλούδα λεμονιού. Και αν νιώθω πιο περιπετειώδης κάποιες φορές, θα επιλέξω λίγη τύρφη για την σπιρτάδα. Για κάποιους βαρετό, το γνωρίζω… αλλά η νοστιμιά δεν χρειάζεται να γίνεται περίπλοκη.

Ομολογώ πως δεν βγαίνω και πολύ έξω, αλλά όταν το κάνω, πηγαίνω στο Bar In front of the Bar/Rumble in the Jungle και στο Ami Gastrotheque, όπου μπορώ και απολαμβάνω εξαιρετικό Whisky Highball!

Βαγγέλης Πενίκης – Μπαρτέντερ και συνιδιοκτήτης του Purovoku project στη Θεσσαλονίκη

Ποτό: Daiquiri

Όταν πρόκειται για κοκτέιλ, το Daiquiri αποτελεί αδιαμφισβήτητα το αγαπημένο μου. Το απλό αλλά εξαιρετικό μείγμα από ρούμι, φρεσκοστυμμένο χυμό λάιμ και μια πινελιά γλυκύτητας ενσαρκώνει την τέχνη του mixology. Κάθε γουλιά, ένα δελεαστικό ταξίδι γλυκόξινου που δεν αποτυγχάνει ποτέ να ανεβάσει τη διάθεση μου. Το Daiquiri είναι κάτι περισσότερο από ένα ποτό. Είναι μια διαχρονική γιορτή της γεύσης.

Και το απολαμβάνω οπουδήποτε, αρκεί να είμαι περιτριγυρισμένος από φίλους ή αγνώστους, όλοι με το χαμόγελο στα πρόσωπά τους. Αποτελεί το τέλειο ποτό για να ξεκινήσετε μια βραδιά γεμάτη γέλιο και συζητήσεις.

Μπάμπης Καϊδαλίδης – Δημιουργός της Bar Academy & του Athens Bar Show

Ποτό: Vermouth & Tonic

Δεν μπορώ να πω ότι έχω αγαπημένο ποτό, σε διάφορες φάσεις της ζωής μου είχα κάποιο κοκτέιλ ως πρώτη επιλογή, όμως όσο ωριμάζω, τόσο αλλάζουν και οι πρώτες μου επιλογές.

Ενώ παλαιότερα ήμουν πιο πολύ «του φρούτου», κι έτσι, απολάμβανα συνήθως Pornstar Martini ή Mojito ή Mezcalita, τώρα τα ποτά που επιλέγω είναι πιο απλά και συνήθως δεν περιέχουν χυμούς, για παράδειγμα, ένα Old Fashioned ή ένα Negroni.

Το VnT (Vermouth and Tonic) αποτελεί την αγαπημένη μου επιλογή τα τελευταία 5-6 χρόνια, ειδικά ο συνδυασμός Cocchi Storico vermouth di Torino ή Punt e Mes με απλό Three Cent tonic, Fever Tree Indian tonic ή Schweppes Indian tonic, πάντα με φλούδα πορτοκαλιού. Ο συνδυασμός  Cocchi Storico με Three Cent ή Schweppes tonic για κάποιο λόγο μου θυμίζει γιασεμί!

Σε αυτή τη φάση της ζωής μου συνήθως πίνω το μεσημέρι ή νωρίς το απόγευμα, όποτε ίσως είναι η πιο εύκολη επιλογή για να το απολαύσεις ως απεριτίβο ή με φαγητό.

Τα σημεία στα οποία το απολαμβάνω, συνήθως μαζί με ένα πούρο, είναι το Alexander’s Cigar Lounge του ξενοδοχείου Μεγάλη Βρετανία και το TriBeCa στην Θεσσαλονίκη. Βέβαια, την τελευταία φορά βρέθηκα με ένα Vermouth & Tonic ανά χείρας στο Odori, το οποίο επίσης είναι μια από τις κλασικές μου επιλογές.

Αναστάσιος Καραφουλίδης – Flor de Caña Brand Ambassador

Ποτό: Daiquiri

Όταν πρόκειται για κοκτέιλ, στην προσωπική μου φθίνουσα ταξινόμηση, συνήθως δυσκολεύομαι για το ποιο είναι στην κορυφή. Ίσως, ανάλογα την περίσταση θα έλεγα. Υπάρχει όμως ένα που κυριαρχεί στην καρδιά μου – το Daiquiri. Ο λόγος είναι απλός· μπορούμε να το απολαύσουμε κατά την διάρκεια όλου του έτους, τόσο το ίδιο, όσο και το παιχνίδισμα της οξύτητας του φρούτου, ανάλογα την εποχή του. Αξίζει να τονιστεί θεωρώ πως είναι από τα πιο απαιτητικά και δύσκολα κοκτέιλ στην παρασκευή  του· Μπορεί να πιείς το ίδιο κοκτέιλ, εντελώς διαφορετικά από μπαρ σε μπαρ. Ένα τόσο απλό κοκτέιλ, φτιαγμένο με τρία υλικά, να συναντά τόσες διαφορές, ανάλογα με την βάση του, το ρούμι, τη ζάχαρη που θα χρησιμοποιήσει κανείς, την οξύτητα από το λάιμ (ή και το λεμόνι ), τον πάγο, την ανάμειξη και την αραίωση, το ποτήρι και φυσικά την ατμόσφαιρα και την παρέα.

Καθώς κάθομαι εδώ και απολαμβάνω ένα Daiquiri με παλαιωμένο ρούμι, αναλογίζομαι την ιστορία του και πως έφτασε εδώ που βρίσκεται σήμερα. Αυτό το κλασικό κοκτέιλ έχει τις ρίζες του στη μικροσκοπική πόλη Daiquiri της Κούβας, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Στις αρχές περίπου του 20ου αιώνα, λέγεται πως ένας Αμερικανός μηχανικός ορυχείων, ο Jennings Cox, ανακάτεψε ρούμι, ζάχαρη και χυμό από λάιμ μαζί και voilà, γεννήθηκε το Daiquiri! Είναι σαν το καλύτερο σουβενίρ από μια τροπική απόδραση – μπορείτε να το έχετε οπουδήποτε.

Αλλά γιατί το αγαπώ τόσο πολύ; Μάλλον επειδή το Daiquiri είναι κάτι περισσότερο από ένα ποτό· είναι μια ολόκληρη εποχή. Είναι εκείνη η εποχή του χρόνου που τα εσπεριδοειδή είναι πιο ζουμερά και η ζωή λίγο πιο φωτεινή. Έτσι, είτε το απολαμβάνω σε μια παραλία είτε στην αυλή μου, ένα Daiquiri δεν παραλείπει ποτέ να με ταξιδέψει σε ένα ηλιόλουστο, ανέμελο μέρος. Προτεινόμενο και ιδανικότερο σημείο  είναι εκεί που το μπαρ και ο μπαρτεντερ είναι φιλόξενοι, σέβονται τον εαυτό τους, τους καλεσμένους τους, τα προϊόντα και τις πρώτες ύλες του, ενώ όλα αυτά σε ένα ευχάριστο κλίμα. Σίγουρα λοιπόν και αυταπόδεικτα, σε μερικά από τα μπαρ της Ελλάδας. Cheers to Daiquiri.

Κωνσταντίνος Θεοδωρακόπουλος – Συνιδιοκτήτης του The Bar in Front of the Bar και της εταιρείας Bart

Ποτό: Sazerac

Δηλώνω λάτρης των κοκτέιλ. Δοκιμάζω πάντα τις λίστες με τα signature κοκτέιλ όλων των μπαρ. Επίσης, πίνω συχνά και κλασσικά. Και, ανάλογα την ώρα και τη διάθεση, επιλέγω και το τι ποτό θα πιώ. Ένα από αυτά που διαλέγω συχνά είναι σίγουρα το Sazerac.

Παραδόξως, το συγκεκριμένο ποτό το έχω συνδυάσει με συγκεκριμένο bartender, τον Ηλία Στεργιόπουλο. Από τότε που εργαζόταν στο Baba au Rum, όπου έφτιαχναν μια τρομερή παραλλαγή με καρδάμωμο και την είχαν και στο μενού τους, για κάποιο λόγο, όταν με σέρβιρε, πάντα ήθελα να κλείνω την βραδιά μου με ένα Sazerac. Ακόμη και τώρα που εργάζεται στο Λοκάλι,  αν τον πετύχω θα του ζητήσω σίγουρα ένα.

Το μπαρ που θα επέλεγα να το απολαύσω θα ήταν το Line Athens.

Αν κοιτάξετε την ιστορία και την εξέλιξη του Sazerac μέσα στα χρόνια, θα διαπιστώσετε πως η φυλλοξήρα ήταν ο λόγος που χρησιμοποιήθηκε ουίσκι σίκαλης, αντί για κονιάκ, κάτι που μου φέρνει στο μυαλό την ιδέα των παιδιών στο Line Athens να δημιουργήσουν κρασιά από φρούτα, ως απάντηση στην κλιματική αλλαγή, η οποία μεταξύ άλλων, ίσως δημιουργήσει έλλειψη στο σταφύλι. Επιπροσθέτως, το μείγμα industrial διακόσμησης με τον φυσικό φωτισμό θα μπορούσε να αναπαριστά την ανάμειξη κονιάκ με ουίσκι σίκαλης, όπως δηλαδή προτιμώ κι εγώ να πίνω το ποτό μου.

Το Sazerac στο Line Athens