Ποιο Μαρτίνι; Ο Τζέιμς Μποντ λάτρευε το ουίσκι με σόδα!
Γιαννης Κοροβεσης•Articles
Δεκάδες άρθρα ξεπήδησαν και πάλι με αφορμή την παγκόσμια πρεμιέρα της νέας ταινίας του Τζέιμς Μποντ ‘’No Time To Die’’ ενώ, αρκετά από αυτά, αφορούν στη σχέση του γοητευτικού κατασκόπου με το αλκοόλ. Ο αγαπημένος πράκτορας 007 είναι άλλωστε γνωστό πως αγαπούσε, εκτός από τις επικίνδυνες γυναίκες και το αλκοόλ, ενώ το τιμούσε με κάθε ευκαιρία, ενίοτε και σε αρκετά μεγάλες ποσότητες. Και μπορεί οι σκηνοθέτες που δημιούργησαν και γιγάντωσαν το θρύλο του Τζέιμς Μποντ να τον ταύτισαν με το Martini, εντούτοις ο λογοτεχνικός Τζέιμς Μποντ, όπως αποτυπώθηκε στα βιβλία του Ίαν Φλέμινγκ, φαίνεται πως προτιμούσε, έστω και με μικρή διαφορά, το ουίσκι με σόδα!
Αν υπάρχει ένα στοιχείο σχετικό με τις αλκοολικές προτιμήσεις του Τζέιμς Μποντ για το οποίο του βγάζω το καπέλο, αυτό είναι το «στη Ρώμη κάνε όπως οι Ρωμαίοι», το οποίο τιμούσε με θρησκευτική ευλάβεια. Στην Ιαπωνία πίνει σάκε, στην Κούβα μοχίτο, στο Κεντάκι Mint Julep, στην Κωνσταντινούπολη ρακί, στο Βελιγράδι Σλιβοβίτσα, μέχρι και ούζο πίνει στην Αθήνα (μόνο στο βιβλίο From Russia with Love). Όπως το καπέλο βγάζουμε φυσικά όλοι στον δημιουργό του θρύλου του Τζέιμς Μποντ, συγγραφέα των βιβλίων του βρετανού κατασκόπου, Ίαν Φλέμινγκ, κυρίως για αυτήν την ευρυμάθεια του κόσμου των ποτών, αλλά και για την αγάπη του για αυτά.
Ίσως η πιο εμβληματική εικόνα του Τζέιμς Μποντ είναι αυτή που κρατάει ένα Martini, ενώ η προσταγή του προς τον μπάρμαν στην ταινία Casino Royale, όταν παραγγέλνει την παραλλαγή που αργότερα θα ονοματίσει Vesper, έχει χρησιμοποιηθεί τόσες φορές, ώστε έχει ενισχύσει ακόμη περισσότερο τη φήμη του ίδιου του ποτού.
Όμως φαίνεται πως, τουλάχιστον ο λογοτεχνικός ήρωας -όπως αποτυπώνεται στα βιβλία του Ίαν Φλέμινγκ– προτιμούσε το ταπεινό ουίσκι με σόδα έναντι του Martini. Κάτι που είναι και απόλυτα λογικό, το ουίσκι με σόδα άλλωστε ήταν το τζιν με τόνικ της εποχής. Απλό στην παρασκευή, ξεδιψαστικό και χαμηλό σε αλκοόλ, σίγουρα χαμηλότερο από το Martini και ιδανικό για έναν φίλο του ουίσκι, όπως ήταν ο Μποντ, αλλά και ο Φλέμινγκ.
Στο Live and Let Die ο βρετανός πράκτορας παραγγέλνει τρεις γύρους ουίσκι με σόδα σε τρία διαφορετικά μπαρ, παρέα με τον Felix Leiter· στο Sugar Rays ζητά Haig & Haig Pinch με σόδα, στο Savoy Ballroom και στο The Boneyard δεν τον ενδιαφέρει η μάρκα του ουίσκι, αρκεί να είναι σκωτσέζικο. Στην ίδια ταινία, ο John Strangways τον υποδέχεται στην Τζαμάικα με ένα «δυνατό» ουίσκι με σόδα.
Στο Moonraker πίνουν οι πάντες· η Μ στο κλαμπ Blades, ο Hugo Drax και ο ιδιοκτήτης του κλαμπ Basildon, ο Major Tallon πίνει ουίσκι με σόδα τη νύχτα που σκοτώνεται, όπως φυσικά και ο Μποντ. Είναι ολοφάνερο πως ο Ίαν Φλέμινγκ το αγαπούσε αυτό το ποτό. γι’ αυτό και το έκανε αναπόσπαστο κομμάτι των βιβλίων και του θρύλου του Μποντ!
Στο On Her Majesty’s Secret Service η Μ υποδέχεται τον Μποντ στην κατοικία της γνωστή ως Quarterdeck. Είναι απόγευμα Χριστουγέννων και η Μ παραγγέλνει ένα τσάι. «Ή μήπως είναι καλύτερα να πιούμε ένα ουίσκι με σόδα», αναρωτιέται. «Για μένα ουίσκι, παρακαλώ», απαντά αμέσως ο Μποντ. Είχε προηγηθεί στο ίδιο βιβλίο η συνάντηση με τα «κορίτσια», όπου παραγγέλνει ένα ακόμη ουίσκι με σόδα.
Στην αρχή του Thunderball παραδέχεται πως το προηγούμενο βράδυ είχε πιεί έντεκα ουίσκι με σόδα (!), ενώ λίγο πριν πάει στο νησί του δρ. Νο, στην ομώνυμη ταινία, πίνει ένα ακόμη, αυτή τη φορά με Canadian Club.
Σαφέστατα, ο βρετανός υπερκατάσκοπος -συνεκδοχικά και ο λογοτεχνικός του πατέρας- εκτός από ουίσκι με σόδα, προτιμούσαν και ουίσκι σκέτο. Το περίεργο όμως είναι πως, τουλάχιστον στα βιβλία, ο Τζέιμς Μποντ αποτυπώνεται να προτιμά το αμερικάνικο και το καναδέζικο, έναντι του σκωτσέζικου. Από Old Grandad και Canadian Club, Walker’s και I. W. Harper, μέχρι Jack Daniel’s και Jim Beam. Στις ταινίες βέβαια η τάξη αποκαθίσταται, με τον Daniel Craig να παραγγέλνει ένα Macallan 1962 και τον Pierce Brosnan να εξυμνεί το Talisker 10 ετών. Όμως είναι γνωστό πως τα βιβλία σχεδόν πάντα αποτυπώνουν την όποια «πραγματικότητα» με μεγαλύτερη ακρίβεια από ότι οι ταινίες, παρόλο που είναι καταδικασμένα να ζουν στη σκιά τους.