previous
next

Να περνάς καλά θέλω (στο μπαρ)

Deli-rious

Άγραφοι κανόνες για σίγουρη επιτυχία Μέρος Ι

 

Να είμαστε ξεκάθαροι: Τα μπαρ, όπως όλες οι επιχειρήσεις, λειτουργούν με τη βοήθεια ανθρώπων –συνηθίζεται να τους λέμε προσωπικό- και πάλι όπως όλες οι επιχειρήσεις, διέπονται από κάποιους κανόνες.

Δεν αναφέρομαι σε κανόνες-νόμους που αν τους παραβείς, μπορεί να σε μπουζουριάζουν στη φυλάκα. Μιλώ για απλούς, πανανθρώπινους, άγραφους κανόνες, που μας φέρνουν κοντά και φέρνουν το βασικό επιθυμητό αποτέλεσμα που έχει κάποιος ως πελάτης ενός μπαρ: Να περάσει καλά. Ας δούμε λοιπόν πόσο εύκολο είναι να δημιουργήσουμε τις συνθήκες εκείνες που θα το κάνουν πραγματικότητα:

 

-«Καλησπέρα».

Όπως σε όλες τις σχέσεις, η αρχή είναι το παν. Έρχεσαι σε ένα μπαρ, κάθεσαι στην μπάρα ή σε κάποιο τραπέζι, και το πρώτο πράγμα που λες είναι «Ένα Τσίβας» ή  «Πες μου τον κωδικό του γουίφι»; Μα είναι δυνατόν; Θα είμαστε στον ίδιο χώρο για ένα μισάωρο τουλάχιστον. Κοίτα με στα μάτια και πες μου μια καλησπέρα. Δε χρειάζεται να μου χαμογελάσεις, αυτό θα το κάνω εγώ μόλις μου πεις την καλησπέρα. Τσάμπα είναι…

 

"Αυτό που αρέσει σε ’μένα το πιο πιθανό να μη σε καλύψει ή ακόμα περισσότερο να σε δυσαρεστήσει"

 

-No parking.

Συνήθως συνδυάζεται με την προηγούμενη συμπεριφορά και προηγείται αυτής. Κράνη, τσάντες που χωράνε τις εισαγωγές της Μάλτας σε οπωροκηπευτικά, πεθερά, μπρελόκ με κλειδιά από οκτώ προηγούμενα σπίτια που έμενες, κινητά με 15 ίντσες οθόνη, το αγαπημένο σου τσιουάουα (έχει γίνει και αυτό), παρκαρισμένα πάνω στην μπάρα. Όχι, άνθρωποι μου όμορφοι, δεν είναι κανένα βίτσιο, είναι θέμα πρακτικό. Η μπάρα είναι κυρίως για να ακουμπάμε τα ποτά και τα νερά μας. Χωρίς να χρειάζεται  να έχω τερματίσει το Tetris για να καταφέρω να σερβίρω κάπου εκεί ανάμεσα στο συρφετό. Θα μου πεις και που να τα βάλω ρε φίλε; Εδώ έρχεται και η «καλησπέρα». Μίλα μου. Ρώτα με. Και σίγουρα κάπου θα βρω να τα βολέψουμε όλα.

 

-«Αχ, δεν ξέρω τι να πιώ!»

Γίνεται πήχτρα, τα σέικερ έχουν πάρει φωτιά, τα χαρτάκια παραγγελιών έχουν μαζευτεί σωρό. Έχω έρθει να πάρω παραγγελία. Μου είπες «Θα σου πω σε λίγο». Σου αφήνω κατάλογο. Για δέκα λεπτά τουλάχιστον δεν έχεις βάλει γλώσσα μέσα, αναλύοντας τον χθεσινό αγώνα, τον γκόμενο που δε σε πήρε τηλέφωνο αφού σε εκμεταλλεύτηκε σεξουαλικά, τη γάτα σου που είναι δυσκοίλια εδώ και μια βδομάδα. Και κάπου εκεί ανάμεσα με φωνάζεις να παραγγείλεις. Σου ζητώ ένα λεπτό να τελειώσω την παραγγελιά που «τρέχει». Έρχομαι με το βλέμμα χαρούμενο και το μυαλό σούπα. Και μου λες «Αχ δεν ξέρω τι να  πιώ!» Εννοείται πως είμαι εκεί να σου προτείνω  κάτι που θα σε ευχαριστήσει. Εννοείται πως θα σκιστώ να το καταφέρω. Αλλά, αγάπη μου, στα τόσα λεπτά που κάθεσαι και μιλάς, το θεωρώ αγενές να μην έχεις χαλαλίσει έστω ένα λεπτό να ρίξεις μια ματιά στον κατάλογο που σου έφερα.

 

-«Είναι καλό;»

«Θέλω μια Μούλπα από τον κατάλογο σας, είναι καλό;». Όχι, σας έφερα τον κατάλογο με τα όχι καλά ποτά μας. Αυτό.

 

-«Κάνε μου το κοκτέιλ που αρέσει σε ‘σένα»

Όχι. Συγγνώμη, αλλά όχι. Θα στο θέσω αλλιώς. Τρώω σούπες το καλοκαίρι και πίνω ζεστά πικρά τσάγια, μ’ αρέσει σχεδόν ωμή η μπριζόλα μου, καταπίνω ολόκληρο το μήλο με τα κουκούτσια του. Ας μην επεκταθώ στις σεξουαλικές μου συνήθειες.

Πολύ απλά, αυτό που αρέσει σε ’μένα το πιο πιθανό να μη σε καλύψει ή ακόμα περισσότερο να σε δυσαρεστήσει. Γι αυτό σου ξαναλέω: Μίλα μου και θα τα βρούμε.

 

-«Θέλω ένα Μπόρνσταρ Σάζερακ με αγριοπάπαρο που ήπια στο τάδε μπαρ».

Γεια σου, αγαπητέ μου. Καλώς ήρθες στο μπαρ μας. Δυστυχώς δε δουλεύω στο τάδε μπαρ, όπου σίγουρα ρίξανε όλο το μεράκι τους για να σου φτιάξουν το συγκεκριμένο ποτό, αλλά στο μπαρ που ήρθες τώρα. Στο οποίο έχουμε ξοδέψει άπειρο χρόνο για να ετοιμάσουμε έναν κατάλογο που θα μπορέσει να ευχαριστήσει ένα μεγάλο μέρος των καλεσμένων μας. Και αν δε σου κάνει κάτι, συζητώντας το θα τη βρούμε την άκρη. Γιατί πολύ απλά, αν σου άρεσε το συγκεκριμένο ποτό που θες, τίμα το μπαρ και τη δουλειά του και επισκέψου το με την πρώτη ευκαιρία.

 

Δε θέλω να πάρετε ειρωνικά όσα αναφέρω και όσα θα αναφερθούν και στα άρθρα που θα ακολουθήσουν. Το παραδέχομαι πως ναι, έχουν σαρκαστικό, ίσως και κυνικό χαρακτήρα και όσοι με γνωρίζουν, ξέρουν πολύ καλά την αυτοσαρκαστική διάθεση μου. Υπόσχομαι δε, ότι θα γίνει «επίθεση» και σε μας τους μπάρμαν σύντομα. Αλλά όπως έχει πει και ο μέγιστος κωμικός George Carlin, “Scratch any cynic and you’ll find a disappointed idealist”. Και όλα αυτά, για να περνάμε όλοι καλά.

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΥΤΟ ΕΓΡΑΨΕ

Γεννημένος το 1979 στην Ξάνθη, με καταγωγή από τους εξωτικούς Πομάκους, ο Αλπέρ Ντελί μεγάλωσε στην επαρχιακή πόλη με τα χίλια χρώματα έχοντας όνειρο(όπως και η μανούλα του) να γίνει...
ΔΙΑΒΑΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ

"Να περνάς καλά θέλω (στο μπαρ)"

Deli-rious

Δημοσιεύτηκε στις 21/09/2015