Αγαπηθείτε…

«Κι εγώ είμαι ερωτευμένος μαζί σου, αλλά κάπως πιο πλατωνικά» είπε το μεθυσμένο αγόρι που καθόταν δίπλα μου στο μπαρ, στην επίσης μεθυσμένη φίλη του. Λέω «φίλη του» γιατί, κακά τα ψέματα, ο νεαρός φορούσε το ίδιο κολιέ με την γκόμενά μου. Για να το πω ευγενικά, με τις κοπέλες ο πλατωνικός έρως είναι το ταβάνι του. Όπως και να ‘χει, διόλου μας αφορά. Μεθυσμένα λόγια αντάλλασαν τα παιδιά, δεν είναι κάτι που πρέπει να παίρνουμε στα σοβαρά. Με έβαλε απλά σε περισσότερες σκέψεις. Σαν αυτές στις οποίες με είχε βάλει αρχικά ένα από τα περίφημα ποστ του Κοροβέση στο Facebook. Θα μαζέψει λέει υπογραφές για την απομυθοποίηση του σεξ…

Ωραία. Ας εξαιρέσουμε το γεγονός ότι κάνει το εν λόγω ποστ αφού προηγούμενα μας έχει ανακοινώσει ότι έχει αχρηστευτεί το δεξί του χέρι λόγω τενοντίτιδας. Ναι, γελάστε ελεύθερα με τα προφανή αστεία που σκεφτήκαμε όλοι μας –κι αν δεν τα σκεφτήκατε, καλό θα ήταν να σας δει ένας γιατρός. Τι θέλει όμως να πει ο μπάρμαν; Προσωπικά, αρχικά συμφώνησα. Ή τέλος πάντων, δεν με βρήκε αντίθετο. Για να πω βέβαια την αλήθεια μου (γιατί η έννοια της «αλήθειας» είναι πάντα, μα πάντα, υποκειμενική) δεν κατάλαβα γιατί χρειάζεται να το απομυθοποιήσουμε. Πόσω δε μάλλον, γιατί χρειάζεται να μαζευτούν υπογραφές. Αλλά ας δεχθούμε ότι η διατύπωση είναι ένα αμάλγαμα του παρορμητισμού του Γιάννη και της ελαφρότητας των social media.

Η ουσία της σκέψης παραμένει. Είναι «μύθος» το σεξ; Κινεί, λένε κάποιοι, τον κόσμο. Και ένα κάρο άλλα κλισέ, τα οποία βαριέμαι να αραδιάσω –άσε που θα είναι μονόπλευρα και θα αδικήσω τα κορίτσια. Είναι όμως όντως «μύθος» και άρα χρειάζεται απομυθοποίηση; Θα έλεγα ότι δεν είναι μύθος. Έτσι λέω πλέον δηλαδή. Εννοείται ότι είναι κάτι που ίσχυσε μετά τα 17-18, και που το συνειδητοποίησα ώστε να το διατυπώνω, μετά τα 30. Οπότε, για να ακουστώ και λίγο σαν παππούς (που κάποιες φορές νιώθω, αλλά δεν είμαι) οι πιο μικροί ηλικιακά, δώστε λίγο χρόνο πριν κραυγάσετε την αντίθεσή σας. Θα εξηγήσω το πρίσμα μου περισσότερο.

Υπάρχει λοιπόν μια ηλικία όπου το σεξ είναι το παν και μονοπωλεί τις αντρικές κουβέντες –διαδέχεται απότομα την ηλικία που το μόνο που σε νοιάζει είναι το μπάσκετ στην αλάνα. Αργά ή γρήγορα όμως, τελικά θα γαμήσεις. Και αφού χορτάσεις, αρχίζεις και διαμορφώνεις σεξουαλικό χαρακτήρα. Αρχίζεις να γίνεσαι πιο επιλεκτικός, ακόμα κι αν αυτό συμβαίνει υποσυνείδητα. Το ενδιαφέρον σου μετακινείται από το «να πηδήξεις», στο «ποιά θα πηδήξεις» Είναι μια διεργασία που κρατά χρόνια και συνεχώς αλλάζει τα πρωτεύοντα κριτήρια, που είναι άλλοτε εμφανισιακά (αν σου αρέσει), άλλοτε ψυχολογικά (αν σε κάνει να νιώθεις καλά), άλλοτε περιστασιακά (αν περνάς καλά μαζί της/του) Εντάξει, και κάποιες φορές, απλά αλκοολικά (πόσο έχεις πιεί)

Τα πράγματα γίνονται πιο σύνθετα αφότου μπλέξεις κάποια στιγμή και σε μια «σοβαρή» σχέση. Ακόμα περισσότερο όταν προστεθεί και ο παράγοντας «συμβίωση» Εδώ σε θέλω κάβουρα, να περπατείς στα κάρβουνα. Τελικά η σημασία του σεξ στη ζωή ενός ανθρώπου αλλάζει συνεχώς. Το πώς και το γιατί, είναι μέρος μιας εξίσωσης που δεν είναι ποτέ σταθερή, πολύ απλά γιατί δεν έχει σταθερές παραμέτρους. Παρόλα αυτά μπορείς ενδεχομένως να διακρίνεις κάποιο μοτίβο στην πορεία σου, κάποιες συγκεκριμένες σταθερές. Είτε αυτές είναι πεζά αισθητικές, είτε βαθύτερα ψυχολογικές. Για παράδειγμα, εγώ μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι το να μου αρέσει το πρόσωπο μιας κοπέλας έχει μεγαλύτερη σημασία από το να μου αρέσει ο κώλος της. Καθώς επίσης και το ότι αν είναι βούρλο και δεν έχω τίποτα να πω (ή έχουμε αντιδιαμετρικά αντίθετες απόψεις) βαραίνει περισσότερο από το αν περνάμε καλά την τάδε στιγμή ή από το αν είναι «γαμώ τις γκόμενες»

Ένα ακόμα στοιχείο που παρατηρώ πλέον, και εδώ φαίνεται ξεκάθαρα ότι έχω μεγαλώσει, είναι η συνεχώς αυξανόμενη σημασία που δίνω στην ποιότητα. Δεν ξέρω, μπορεί να είμαι εγώ ξενέρωτος, αλλά το να κάνω σεξ υπό συνθήκες που ξέρω ότι δεν θα με ικανοποιήσουν δεν μου κινεί το ενδιαφέρον ιδιαίτερα. Το να είμαι λιώμα από το ποτό και να παρασυρθώ σε ένα μεθυσμένο πήδημα, ακόμα κι αν μου αρέσει πολύ η κοπέλα, δεν μου λέει και πολλά. Αντιστοίχως, συμπονώ τον ταλαίπωρο τον μπάρμαν που είναι όλη μέρα στο πόδι, πιάνει δουλειά στις επτά το απόγευμα, σχολάει στις δύο το βράδυ, πάει με τη γκόμενα στο 7Jokers ως τις τέσσερις το πρωί και «οφείλει» να γαμήσει για να μην τον πούνε καληνυχτάκια… Μην παρεξηγηθώ, στο τέλος της βραδιάς ο καθένας κάνει ό,τι λαχταράει με τον σύντροφο της επιλογής τού, τιμή του και καμάρι του.

Υπό τέτοιους όρους αντιλαμβάνομαι και το αίτημα «απομυθοποίησης του σεξ» Με δεδομένο ότι τα μόνα ταμπού και περιορισμοί, μπαίνουν από τα προσωπικά γούστα του καθενός μας και όχι από ηλίθια κοινωνικά ή θρησκευτικά κριτήρια. Με δεδομένο ότι στο κρεβάτι τους όλοι είναι ελεύθεροι να κάνουν (κυριολεκτικά) ό,τι τους καυλώνει, χωρίς να αντιμετωπίζουν συμπεριφορές κοινωνικού αποκλεισμού. Με το σκεπτικό ότι οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε το σεξ σαν κάτι απλό που προσφέρει ευχαρίστηση. Όχι σαν μέσο επίδειξης, όχι σαν μέσο επίτευξης στόχων, όχι σαν υποτιθέμενη απόδειξη του τύπου «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε» Όλοι χρειάζεται να χαλαρώσουμε. Ο κόσμος θα ήταν καλύτερος αν συνουσιαζόμασταν περισσότερο και υπό λιγότερο πιεστικές συνθήκες. Άλλωστε και η βάση ολόκληρων θρησκευτικών δογμάτων αυτή είναι: Αγαμάτε αλλήλους.