Η αβάσταχτη ελαφρότητα του Label 5

Δεν ξέρω πόσοι από εσάς πήραν χαμπάρι τι στήθηκε στην Τεχνόπολη, στο Γκάζι, πριν καμιά δεκαριά μέρες ή να έτυχε να το είδαν στην τηλεόραση, αφού έμαθα πως παρουσιάστηκε από πολλά τηλεκανάλια. Όσο για τους κατοίκους της περιοχής που «θρονιάστηκε» ο γιγαντιαίος γερανός, είμαι σίγουρος πως αναρωτήθηκαν και τελικά οι περισσότεροι από αυτούς έμαθαν πως επρόκειτο για το «όχημα» της εταιρείας Dinner in the Sky, η οποία αποφάσισε να έρθει και στην Ελλάδα, εν μέσω… ευρωπαϊκών διαπραγματεύσεων. Δίνοντας μας έτσι την ευκαιρία, να δούμε με λίγη περισσότερη αισιοδοξία, από ψηλά γαρ, την Αθήνα.

Εκεί κάπου αρχίζει και η δική μου περιπέτεια, μαζί με άλλους 21 «συνταξιδιώτες», στην ειδικά διαμορφωμένη πλατφόρμα, που μας κράτησε «δεμένους» για περίπου μιάμιση ώρα, 50 μέτρα επάνω από την γη. Η αβάσταχτη ελαφρότητα του Label 5 λοιπόν, αφού περί ου ο λόγος, και πιο συγκεκριμένα της πρόσκλησης από την εταιρεία Καρούλιας, που αποφάσισε να κρατήσει την πρώτη μέρα λειτουργίας του Dinner in the Sky για όλους εμάς. Διαμόρφωσε δε το μενού, με τη βοήθεια του Ανδρέα Ματθίδη, προέδρου των Ελλήνων Οινοχόων και συμβούλου εκπαίδευσης της εταιρείας, ώστε να ταιριάζει με το φίνο Label 5 blended scotch. Το κόνσεπτ λοιπόν του φαγητού ήταν εμπνευσμένο από τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα του ουίσκι κι έτσι χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από τις πέντε ηπείρους για να συνθεθεί ένα πολυδιάστατο δείπνο πέντε πιάτων.

Λίγο μετά την απογείωση, οι δύο σεφ που αιωρήθηκαν μαζί μας, σέρβιραν μάκι με αυγά αχινού (Τόκιο – Ασία) στους αποχαυνωμένους από τη θέα καλεσμένους, παρέα με την απαραίτητη δόση Label 5 για τη συγκίνηση. Στη συνέχεια, εκπροσωπήθηκε η Ευρώπη και το Παρίσι με γαρίδες provencal, ενώ ύστερα μεταφερθήκαμε στην Αμερική και τη Νέα Υόρκη με μίνι μπέργκερ παρέα με skinned potatoes. Το κυρίως πιάτο επιλέχθηκε από την Ωκεανία και το Σύδνεϋ, ψητό καρέ αρνιού σε κρούστα από βότανα και ξηρούς καρπούς με πουρέ από κουκιά. Και για τελείωμα, φαντασιωθήκαμε πως βρισκόμαστε στην Αφρική και το Κέιπ Τάουν, με τις τηγανησμένες σε ουίσκι μπανάνες, μαζί με βανίλια Μαδαγασκάρης, που συνοδευόντουσαν από κρέμα σοκολάτας και καφέ. Φυσικά μέχρι να τελειώσουμε είχαμε αδειάσει και αρκετά ποτήρια Label 5, απαραίτητο «καύσιμο» για το κρύο της βραδιάς.

Οι τολμηροί που θα αποφασίσουν να δειπνήσουν εκεί, καταρχήν θα δοκιμάσουν διαφορετικό μενού, αφού αυτό ήταν, όπως έγραψα και πιο πάνω, ειδικά σχεδιασμένο για την συγκεκριμένη περίσταση. Το μενού θα είναι πάλι πέντε πιάτων και θα στοιχίζει το πολύ λογικό ποσό των 120 ευρώ, αν αναλογιστεί κανείς το πρωτόγνωρο και το μοναδικό της εμπειρίας, λειτουργώντας προς το παρόν δύο φορές την ημέρα. Σκέψεις από ότι έμαθα υπάρχουν από τους υπεύθυνους του πρότζεκτ στην Ελλάδα για να μεταφερθεί τους καλοκαιρινούς μήνες και σε άλλους προορισμούς, όπως τη Σαντορίνη, τη Μύκονο, την Βουλιαγμένη και την Κρήτη. Για όσους πάντως αναρωτιούνται, είναι απόλυτα ασφαλές, με διεθνή πιστοποιητικά ασφάλειας και φυσικά μπορεί ανά πάσα στιγμή να κατέβει προκειμένου να καλυφθεί οποιαδήποτε «ανάγκη».