Μια –μεγάλη- βόλτα στο Χονγκ Κονγκ, Μέρος 2ο

Συνέχεια από το προηγούμενο

Η επόμενη μέρα στο Χονγκ Κονγκ επεφύλασσε επίσκεψη σε ξενοδοχειακά μπαρ. Πρώτος σταθμός το Flint Grill & Bar στον 5^ο όροφο του ξενοδοχείου JW Marriott. Εξαιρετικά ποτά και άψογο σέρβις όπως θα περίμενε άλλωστε κάποιος. Μετά από ένα γρήγορο Negroni, δοκιμάσαμε από μια πολύ σπάνια εμφιάλωση του αγαπημένου μου Jameson και κατηφορίσαμε προς το μεγαλοπρεπές Island Shangri-La, όπου στεγάζεται το Lobster Bar, 4^ο καλύτερο μπαρ της Ασίας, παρακαλώ, κατόπιν ψηφοφορίας για το 2015 και ταυτόχρονα το 18^ο καλύτερο στον κόσμο! Ποτά φτιαγμένα από τον πρώην μπάρμαν του λονδρέζικου Artesian, Μπάλαζ Μόλναρ (Balazs Molnar) και φυσικά άψογη φιλοξενία από τον μετρ του είδους, πρώην μπάρμαν του Schumann’s στο Μόναχο, Σερχάν Κουσαξίζογλου (Serhan Kusaksizoglu).

Τα καλύτερα του Χονγκ Κονγκ

Και πράγματι έτσι ήταν, αφού ξεκίνησε με το μπαρ 001, ίσως το καλύτερο μπαρ που έχω πάει ως τώρα στη ζωή μου! Κι αυτό, αφού περηφανεύομαι ότι το βρήκα μόνος σε λιγότερο από 25’ αναζήτησης σε ένα δρόμο 70 μέτρων! Ναι, καλά καταλάβατε, είναι ο ορισμός του speakeasy, σε ένα στενό όπου στεγάζονται ψαράδικα, παντοπωλεία, ανθοπωλεία και κάθε λογής μαγαζάκια. Χτύπησα μια μαύρη πόρτα η οποία δεν είχε καν κουδούνι, ούτε λάμπα, ούτε πινακίδα φυσικά. Μπήκα μέσα σε ένα μυσταγωγικό χώρο κατεβαίνοντας λίγα σκαλιά με ελάχιστο φως από ντιμαρισμένες λάμπες, αλλά κυρίως κεριά. Έκατσα στο μπαρ και ήπια το πιο ισορροπημένο perfect manhattan που έχω πιεί ποτέ μου! Ο μπάρμαν φοβερός στις κινήσεις του, απέριττος και ιδιαίτερα φιλικός. Τη διπλανή μου ολιγάριθμη παρέα την εξυπηρέτησε σε χρόνο ρεκόρ με απαράμιλλο επαγγελματισμό και γύρισε σε μένα να μου κρατήσει συντροφιά επειδή καθόμουν μόνος, χωρίς μάλιστα να ρωτάει «βλακείες» που θα επινοούσε ένας δήθεν ενδιαφερόμενος. Πολλά μπράβο σου «ταπεινέ» Τόνι Χσου! Εκεί έμεινα αρκετή ώρα. Τόση ώστε να χρειαστώ ταξί να γυρίσω στο ξενοδοχείο…

Η τύχη αυτές τις τελευταίες νύχτες ήταν με το μέρος μου γιατί την επόμενη μέρα ο πασίγνωστος Σαλβατόρε Καλαμπρέζε (Salvatore Calabrese) άνοιγε ανεπίσημα το μπαρ του στον 21^ο και τελευταίο όροφο του κτηρίου με το όνομα Maison Eight. Όλοι οι μπάρμαν της πόλης ήταν μαζεμένοι και φυσικά όλα τα ποτά ήταν κερασμένα. Bar station από άλλο κόσμο, σχεδιασμένο από τον ίδιο τον maestro, ένα δωμάτιο πριβέ, με αναδυόμενη οθόνη Plasma για παρουσιάσεις και ένα ακόμα δωμάτιο-συντηρητή γεμάτο σαμπάνιες και κρασιά. Ένα μπαρ όπως το Playboy του Λονδίνου, για όσους γνωρίζουν, το οποίο «έτρεχε» ο μαέστρο τα προηγούμενα χρόνια!

Τελευταίος μου σταθμός το μπαρ WooLooMooLoo στον 31^ο όροφο ενός ουρανοξύστη, με μαγική θέα στον πασίγνωστο ιππόδρομο. Το Americano που ζήτησα δεν ήταν και το καλύτερο στον κόσμο, αλλά σε συνδυασμό με τη θέα και τη συζήτηση που είχα με ένα καλό μου φίλου για το επιχειρηματικό μέλλον το έκαναν ανεπανάληπτο!

Η συνέχεια στο τρίτο και τελευταίο άρθρο.

*του Αλέξανδρου Σουρμπάτη