François Thibault – Grey Goose. Πόσα τους ενώνουν;

Όταν το 1997 ο Σίντνεϊ Φρανκ (Sidney Frank) αποφάσιζε να δημιουργήσει και να κυκλοφορήσει στην Αμερική μια βότκα φτιαγμένη στη Γαλλία από έναν Maître de Chai (Cellar Master) του κονιάκ, πολλοί θα τον αποκάλεσαν σίγουρα τρελό. Η βότκα ήταν η Grey Goose, o Maître de Chai ήταν ο Φρανσουά Τιμπό ( François Thibault ) και ο Φρανκ ίσως και να ήταν τρελός, παρόλο που τελικά η ιστορία τους διέψευσε όλους.

Υπεύθυνη για τη διανομή της πλέον στην Ελλάδα είναι η εταιρεία Άμβυξ, η οποία οργάνωσε ένα πολύ ιδιαίτερο ιβέντ πρόσφατα στην Αθήνα. Εκεί, με επίσημο προσκεκλημένο τον ίδιο τον Φρανσουά Τιμπό, κατάφερε να μεταφέρει τον «αέρα» από τη γαλλική ριβιέρα στην αντίστοιχη αθηναϊκή, και πιο συγκεκριμένα, στο Island. Το ιβέντ ονομάστηκε Boulangerie Bleue και δημιούργησε ένα σκηνικό γαλλικού μπραντς, με φρέσκα αρτοποιήματα, πρωινό, κοκτέιλ και φυσικά, άφθονη Grey Goose.

François Thibault. Από το κονιάκ στη βότκα.

Στο πλαίσιο της κατ’ ιδίαν συζήτησης που είχα με τον κύριο François Thibault, μετά την παρουσίαση της Grey Goose -αλλά και της σπουδαίας Grey Goose VX, της μοναδικά πρωτοποριακής δηλαδή συνταγής με κονιάκ (!)- αναρωτήθηκα πόσο δύσκολο είναι για κάποιον που βρισκόταν 25 χρόνια σε έναν συγκεκριμένο χώρο, αυτόν της παραγωγής κονιάκ, να μεταπηδήσει σε αυτόν της βότκας. Μου απάντησε πως «Όταν ξέρεις σολφέζ και έχεις πάθος για τη μουσική μπορείς να παίξεις όλα τα όργανα.» Πήρε όλα αυτά που έμαθε στο κονιάκ και τα πήγε στη βότκα. Άλλωστε, μου εξήγησε, αφενός όταν χρησιμοποιείς συστατικά υψηλής ποιότητας, είτε το κάνεις για τη βότκα είτε για το κονιάκ είναι το ίδιο πράγμα. Αφετέρου, χρειάζονται και οινολογικές γνώσεις για να πραγματοποιήσεις την τέλεια απόσταξη.

Ως φαν του κονιάκ, επέμεινα λίγο παραπάνω. Για την παρασκευή του κονιάκ το πιο σημαντικό στοιχείο είναι η ανάμειξη των αποσταγμάτων, τον ρώτησα, λοιπόν, ποιο είναι το αντίστοιχο δυνατό σημείο της βότκας. Το φιλτράρισμα; Οι πολλαπλές αποστάξεις; Τι; Ο κύριος Τιμπό όμως ήταν κάθετος. «Σε αυτό το επίπεδο παραγωγής όλα τα στάδια έχουν την ίδια σημασία. Είναι σα να οδηγάς αεροπλάνο. Αν πιστέψεις πως κάτι είναι πιο σημαντικό από κάτι άλλο, τότε το αεροπλάνο θα πέσει.»

Η επόμενη μου ερώτηση αφορούσε τη διαφορετικότητας της Grey Goose. Του υπενθύμισα την πεποίθηση αρκετών πως οι βότκες είναι όλες ίδιες. Φάνηκε όμως χαλαρός. Μου μίλησε για την κακή ποιότητα βότκας του παρελθόντος και πως οι αποσταγματοποιοί προσπαθούσαν να καλύψουν αυτά τα ελαττώματα με διάφορες τεχνικές στην παραγωγή. Η Grey Goose όμως προσπάθησε να αλλάξει εντελώς την αντίληψη του κόσμου. Δεν προσπάθησε να κρύψει κάτι. Χρησιμοποίησε ποιοτική πρώτη ύλη, με ονομασία προέλευσης και αριστουργηματική διαδικασία παραγωγής. Ο κύριος François Thibault ήθελε απλά να εξαλείψει τα όποια λάθη πριν αυτά συμβούν, αντί να τα καλύψει μετά. «Δεν πρέπει να περιοριζόμαστε σε αυτό που έχουμε αλλά να κοιτάμε αυ τό που θέλουμε. Αν σκεφτόμαστε όλοι έτσι, τότε θα γίνουμε διαφορετικοί», μου είπε κι εγώ τον κοίταζα αποσβολωμένος.

Grey Goose και Γάλλοι

Είχα την απορία πως δέχθηκαν κάτι τέτοιο οι Γάλλοι, πως υποδέχθηκαν την παραγωγή βότκας στη χώρα τους, που παραδοσιακά είναι γνωστή για ένα σωρό άλλα αλκοολούχα προϊόντα. Από το κρασί και το παστίς, μέχρι τα eau de vie και το κονιάκ. Μου εξήγησε ότι στην αρχή δεν είχαν αντιληφθεί καν το προϊόν, αφού φτιαχνόταν αποκλειστικά για την αγορά των ΗΠΑ. Σιγά σιγά άρχισαν οι Γάλλοι να ακούν για γαλλική βότκα και εκεί κινήθηκε το ενδιαφέρον τους. Ειδικά από τη στιγμή που η Bacardi αγόρασε το brand το 2004. Όλοι το στήριξαν, και κυρίως τα μπαρ, που ήθελαν να βοηθήσουν ένα εθνικό προϊόν.

Αμέσως τότε του έπιασα συζήτηση για την προσωπική μου αγαπημένη, την Grey Goose VX. Είχα μεγάλη απορία να μάθω τι σκεφτόταν ο κύριος François Thibault όταν έφτιαχνε αυτό το υπέροχο προϊόν. Προσπάθησε να καλύψει κάποιο διαφαινόμενο κενό της αγοράς ή ήθελε απλώς να φτιάξει κάτι διαφορετικό; «Ήθελα να το φτιάξω για πολλά χρόνια, αλλά δεν μπορούσα. Δε θα το αποδέχονταν οι κάτοικοι της περιοχής. Κι έτσι ο χρόνος πέρασε. Ήταν σαν δύο εραστές που τους πήρε αρκετά χρόνια να γνωριστούν πριν συζήσουν. Από την άλλη, αν δεν κάνεις κάτι καινούριο, δε δοκιμάσεις καινούρια πράγματα, δεν ξέρεις τι μπορεί να προκύψει. Και φυσικά πρέπει να σπας τους κανόνες, όχι όμως κάνοντας ό,τι να ’ναι.» Ο μεγάλος σεφ Paul Bocuse, όταν τον ρώτησαν για την ανάμειξη στη μοντέρνα fusion κουζίνα, είπε πως μέσα στο fusion υπάρχει πολύ σύγχυση (confusion), άρα δεν πρέπει να κάνουμε ό,τι να ’ναι.

Κλείνοντας αυτή την άκρως εποικοδομητική κουβέντα, μου εκμυστηρεύτηκε πως το αγαπημένο του κοκτέιλ είναι το Μαρτίνι και το προτιμά με ελιά, αντί για φλούδα λεμονιού. Θεωρεί πως ταιριάζει ιδανικά με το βερμούτ, πόσο μάλλον αν αυτό είναι Noilly Prat. Άλλωστε μου είπε πως υπάρχουν δεκάδες ποτά με αρώματα εσπεριδοειδών και πιο συγκεκριμένα με λεμόνι, ενώ με ελιά ελάχιστα.

Μου εξήγησε και μια αρχή του, όσον αφορά τα όποια μελλοντικά του σχέδια: «Θέλω να εκπλήσσω τον καταναλωτή με καινούριες ιδέες. Έτσι προέκυψαν οι αρωματισμένες Grey Goose, έτσι και η Grey Goose VX. Και πάντα έχω τρεις ιδέες: μία που σκέφτομαι, μία που δουλεύω και μια έτοιμη!»

Ευχαριστώ πολύ Φρανσουά! Χάρηκα πολύ που σε γνώρισα.