George Remus: Ο μεγαλύτερος bootlegger της Αμερικής και το Great Gatsby
Ανδρέας Μπότσαρης•Whiskey Almanac
Αυτό το άρθρο είναι διαθέσιμο επίσης στα: Αγγλικα
Περισσότερα από ενενήντα χρόνια έχουν περάσει από την κατάργηση της Ποτοαπαγόρευσης το 1933, από μια εποχή που άλλαξε για πάντα την αμερικανική κοινωνία, όπως και την οικονομία της. Στη διάρκεια αυτών των χρόνων, οι ιστορίες των ανθρώπων που πλούτισαν από την παράνομη διακίνηση αλκοόλ εξακολουθούν να γοητεύουν και να εμπνέουν. Ανάμεσα σε αυτές, ξεχωρίζει και η ζωή του George Remus, του «King of the Bootleggers» όπως τον αποκαλούσαν(Σ.τ.Σ. Bootlegger ήταν οι λαθρέμποροι αλκοόλ). Η ζωή του, γεμάτη πλούτο, σκάνδαλα και δραματικές ανατροπές, μοιάζει βγαλμένη από μυθιστόρημα. Μάλιστα, δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι αποτέλεσε την έμπνευση για τον Jay Gatsby του F. Scott Fitzgerald.
Από τη Γερμανία στο Αμερικανικό Όνειρο
Γεννημένος το 1877 στο Landsberg της Γερμανίας, ο George Remus μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες με την οικογένειά του το 1883. Μετά από μια σύντομη παραμονή στο Μέριλαντ και το Ουισκόνσιν, εγκαταστάθηκαν στο Σικάγο, αναζητώντας ευκαιρίες για ένα καλύτερο μέλλον. Η δύσκολη παιδική του ηλικία, υπό την καταπίεση του αλκοολικού πατέρα του, τον οδήγησε να εγκαταλείψει το σχολείο όταν έφθασε τα 13 και να εργαστεί στο φαρμακείο του θείου του. Έχοντας όμως φιλοδοξίες για κάτι μεγαλύτερο, κατάφερε να σπουδάσει φαρμακευτική και αργότερα νομική. Μέχρι το 1900, είχε δικό του δικηγορικό γραφείο στο Ashland Block Building. Η φήμη του ως δικηγόρος αναπτύχθηκε χάρη στις δημιουργικές νομικές υπερασπίσεις του, όπως η προσπάθειά του να εισάγει την προσωρινή παραφροσύνη ως επιχείρημα υπεράσπισης.
Η άνοδος του George Remus ως βασιλιά της Ποτοαπαγόρευσης
Η Ποτοαπαγόρευση του 1920 αποδείχθηκε η ευκαιρία που ο Remus περίμενε. Χρησιμοποιώντας τις γνώσεις του στη φαρμακευτική και τη νομική, εντόπισε ένα νομικό παραθυράκι· το αλκοόλ, υπό προϋποθέσεις, μπορούσε να χορηγείται ως «φαρμακευτικό προϊόν»! Πριν από την Ποτοαπαγόρευση, οι αποσταγματοποιοί που αποθήκευαν ουίσκι σε κρατικές αποθήκες λάμβαναν από την κυβέρνηση αποδείξεις, οι οποίες μπορούσαν να εξαργυρωθούν για την ανάκτηση των βαρελιών έναντι πληρωμής φόρου. Ο Remus άρχισε να αγοράζει μαζικά αυτές τις αποδείξεις, καθώς κατάλαβε ότι θα μπορούσε να εμφιαλώνει και να πουλά ουίσκι ως «ιατρικό προϊόν», εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι η νομοθεσία απαγόρευε την αγορά ουίσκι, αλλά όχι την αγορά αποδείξεων για βαρέλια που προορίζονταν για ιατρική χρήση.
Το σχέδιο του George Remus, γνωστό ως “The Circle”, βασιζόταν σε τέσσερα βασικά στάδια
- Αγορά κλειστών αποστακτηρίων
Ο Remus αγόραζε κλειστά αποστακτήρια για να αποκτήσει τον έλεγχο των αποθεμάτων ουίσκι που φυλάσσονταν νόμιμα στις αποθήκες τους.
- Αγορά φαρμακευτικών εταιρειών
Επένδυσε στην αγορά φαρμακευτικών εταιρειών ώστε να ελέγχει τη διανομή του «ιατρικού ουίσκι», το οποίο μπορούσε να πωλείται νόμιμα με ιατρική συνταγή.
- Εξασφάλιση κυβερνητικών αδειών
Μέσω αυτών των αδειών, μπορούσε να αφαιρεί νόμιμα ουίσκι από τις αποθήκες και να το πουλά στις δικές του φαρμακευτικές εταιρείες για νόμιμη διανομή.
- Δημιουργία μεταφορικής και οργάνωση «ληστειών»
Ίδρυσε μια μεταφορική εταιρεία με στόλο φορτηγών για τη μεταφορά του ουίσκι. Στη συνέχεια, οργάνωσε μια ομάδα ανδρών που λήστευαν τα ίδια του τα φορτηγά, κρύβοντας τα βαρέλια και πουλώντας τα στη μαύρη αγορά, κερδίζοντας πολύ περισσότερα χρήματα.
Με αυτό το πολυεπίπεδο σχέδιο, ο Remus έλεγχε πάνω από το 35% των αποθεμάτων ουίσκι της χώρας, καθιστώντας τον, τον απόλυτο κυρίαρχο της παράνομης αγοράς ουίσκι. Είχε αγοράσει συνολικά δεκατέσσερα αποστακτήρια. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και το αποστακτήριο Squibb στο Lawrenceburg της Ιντιάνα, το Rugby Distillery στο Louisville και το Burks Spring Distillery στο Loretto, που σήμερα είναι γνωστό ως Maker’s Mark. Επιπλέον, είχε μερίδιο σε άλλα διάσημα αποστακτήρια όπως το Jack Daniel’s, το Pogue Distillery στο Maysville, το Edgewood Distillery στο Cincinnati και το Hill and Hill στο Owensboro. Υπολογίζεται ότι κέρδιζε 25 εκατομμύρια δολάρια ετησίως, ποσό που ισοδυναμεί με 400 εκατομμύρια δολάρια σήμερα.
Η λάμψη και η πτώση
Ο George Remus ήταν γνωστός για την μεγάλη ζωή που έκανε. Είχε αγοράσει μια έπαυλη στο Price Hill του Cincinnati, την οποία εξόπλισε με μια ολυμπιακών διαστάσεων εσωτερική πισίνα, αλλά και με μυστικές υπόγειες σήραγγες. Οργάνωνε θρυλικά πάρτι, όπου μοίραζε δώρα αξίας χιλιάδων δολαρίων στους καλεσμένους του. Σε ένα από τα πιο διάσημα πάρτι του, οι γυναίκες έλαβαν ως δώρο από ένα αυτοκίνητο Pontiac.
Η φήμη όμως του George Remus ως διαβόητου επιχειρηματία και παραβάτη δεν άργησε να τραβήξει την προσοχή των αρχών. Το 1925 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκισης για παράβαση του νόμου Volstead περί ποτοαπαγόρευσης.
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης ανέθεσε στον πράκτορα Franklin Dodge να ερευνήσει διάφορες φήμες για διαφθορά στη φυλακή της Ατλάντα, όπου ο Remus εξέτιε την ποινή του. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι ίδιος ο Remus πρότεινε στη σύζυγό του, Imogene, να επικοινωνήσει με τον Dodge, ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να τον δωροδοκήσει και να μεσολαβήσει για την πρόωρη αποφυλάκισή του. Ωστόσο, τα πράγματα πήραν δραματική τροπή, η Imogene γοητεύτηκε από τον Dodge, και οι δυο τους ανέπτυξαν ερωτική σχέση. Εκμεταλλευόμενη το πληρεξούσιο που της είχε παραχωρήσει ο Remus, η Imogene, μαζί με τον Dodge, άρχισε να εκποιεί την περιουσία του George Remus. Πούλησαν τα αποστακτήρια και την πολύτιμη συλλογή του από ιστορικά αντικείμενα, καταστρέφοντας τη ζωή και την αυτοκρατορία του, ενώ εκείνος βρισκόταν πίσω από τα κάγκελα.
Όταν ο George Remus αποφυλακίστηκε το 1927, ανακάλυψε ότι είχε χάσει σχεδόν τα πάντα. Στη δίκη του διαζυγίου τους, η οργή του ξεχείλισε. Την ημέρα που ο Remus επρόκειτο να οριστικοποιήσει το διαζύγιό του με την Imogene, πήγε στο ξενοδοχείο όπου διέμενε η πρώην σύζυγός του. Εκεί την είδε να επιβιβάζεται σε ένα ταξί μαζί με τη θετή της κόρη της, Ruth. Η Imogene, αντιλαμβανόμενη την παρουσία του, ζήτησε από τον οδηγό του ταξί να τον αποφύγει, ξεκίνησε μια ξέφρενη καταδίωξη στους δρόμους του Cincinnati, ο Remus κατάφερε να αναγκάσει το ταξί να σταματήσει στην άκρη του Eden Park. Η Imogene κατέβηκε από το ταξί και άρχισε να τρέχει σε έναν λόφο. Ο Remus την ακολούθησε φωνάζοντας εξοργισμένος, όταν την πρόλαβε, την έπιασε από τον καρπό, έβγαλε ένα όπλο και την πυροβόλησε θανάσιμα, μπροστά στην κόρη της.
Ο Remus αποφάσισε να υπερασπιστεί ο ίδιος τον εαυτό του στη δίκη για τη δολοφονία της Imogene, επικαλούμενος προσωρινή παραφροσύνη ως δικαιολογία για τις πράξεις του. Παρά την αρχική δυσκολία του εγχειρήματος, εκμεταλλεύτηκε τη διαδικασία για να επιτεθεί στην ίδια την Ποτοαπαγόρευση, παρουσιάζοντάς τη ως την κύρια αιτία για τα δεινά που είχε υποστεί, αλλά και για τη διαφθορά που είχε διαποτίσει την κοινωνία. Το πάθος του και η επιχειρηματολογία του κέρδισαν τη συμπάθεια των ενόρκων, οι οποίοι χρειάστηκαν μόλις 19 λεπτά για να τον απαλλάξουν από όλες τις κατηγορίες. Μετά τη δίκη, πέρασε έξι μήνες σε ψυχιατρική κλινική, προτού κριθεί ψυχικά υγιής και αφεθεί ελεύθερος.
Μετά τη δίκη ο George Remus πέρασε τα υπόλοιπα χρόνια του σε σχετική ηρεμία στο βόρειο Κεντάκι, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Πέθανε το 1952, αφήνοντας πίσω του μια ιστορία τόσο εντυπωσιακή που συνεχίζει να γοητεύει μέχρι σήμερα.
Η σύνδεση με το Great Gatsby
Η πολυτελής ζωή του Remus και τα λαμπερά του πάρτι συχνά συνδέονται με τον χαρακτήρα του Jay Gatsby. Ο F. Scott Fitzgerald φέρεται να εμπνεύστηκε από τον Remus, τον οποίο πιθανώς γνώρισε κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Seelbach Hotel στο Louisville. Η ομοιότητα είναι εμφανής, ένας άνδρας που αποκτά αμύθητη περιουσία μέσω παράνομων δραστηριοτήτων, οργανώνει υπερπολυτελή πάρτι και καταστρέφεται από μια γυναίκα.
George Remus whiskey
Σήμερα, το όνομα του George Remus παραμένει ζωντανό, όχι μόνο μέσα από την ιστορία του, αλλά και μέσα από το ουίσκι που φέρει το όνομά του. Το αποστακτήριο Ross & Squibb και η MGP στο Lawrenceburg της Ιντιάνα, τιμά τη μνήμη του «Βασιλιά των bootleggers» με μια σειρά από μπέρμπον βασισμένα στην ποτοαπαγόρευση.