Από το Τρινιντάντ ως την Αυστραλία

Πέρυσι τέτοιες μέρες θυμάμαι με νοσταλγία πως προσπαθούσα να γιατρέψω  το χανγκόβερ των προεόρτιων του καρναβαλιού για να πάρω τα πόδια μου για την επίσημη μέρα αυτού. Θυμάμαι τις κρουαζιέρες στα καταγάλανα νερά της Καραϊβικής, θυμάμαι τις τσάρκες μου στο κέντρο του Πορτ οφ Σπέιν, θυμάμαι τη σόκα που έπαιζε σε κάθε ηχείο κάθε μαγαζιού, αλλά και στους δρόμους, θυμάμαι τον Οίκο της Ανγκοστούρα και τους υπεύθυνους αυτού και άλλα που ξαναδιαβάζοντας τα μου φαίνεται πως τα ξαναζώ.

Η τελική φάση του διαγωνισμού Angostura Global Cocktail Challenge ήταν η αφορμή για να επισκεφτώ μαζί με πολύ καλή παρέα αυτό το μαγικό νησί. Και παρόλο που φέτος, η ίδια διοργάνωση δεν είχε bitterbooze.com και την αφεντιά μου, εξελίχθηκε σε έναν διαγωνισμό υψηλότατου επιπέδου και βέβαια με την ελληνική συμμετοχή του Πάνου Γιοβάνη, που ήταν εκπρόσωπος όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να μας δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες.

Παρόλα αυτά, αυτός που κέρδισε στον φετινό τελικό του Angostura Global Cocktail Challenge, στις 2 Μαρτίου δεν ήταν ο αγαπημένος για εκείνη τη μέρα όλης της Ελλάδας και της Ευρώπης, αλλά ο Αυστραλός Michael Tomasic. Και τι κέρδισε; Διετές παρακαλώ, συμβόλαιο με την Angostura για τον τίτλο και τις αρμοδιότητες του Global Brand Ambassador όπως λέμε, αυτό που κάποιοι θα περιέγραφαν σαν να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο και να δείχνει πως πίνονται καλύτερα τα ρούμια Angostura. Ναι, ξέρω, βρώμικη δουλειά, μα κάποιος πρέπει να την κάνει. Επιπροσθέτως, καθόλου αμελητέα δεν ήταν τα 10.000 δολάρια που κέρδισε για τα δύο κοκτέιλ του Olympia (με βάση το κονιάκ) και Big Bird (με βάση το Angostura 7 ετών)

Δεύτερο είχαμε τον πολύ καλό πιτσιρικά και φίλο, Nazar Makarov, που τον γνώρισα πέρυσι στη Μόσχα και δουλέψαμε μερικά βράδια μαζί στο καταπληκτικό City Space bar. Ο Nazar, κέρδισε αυτή τη θέση εκπροσωπώντας την Ρωσία, και εκπροσωπώντας τη Μεγάλη Βρετανία ο Mate Csatlos κατατάχθηκε τρίτος. Περίεργος, οφείλω να ομολογήσω, γεωγραφικός διαχωρισμός των συμμετεχόντων στον τελικό, αφού είχαμε εκπρόσωπο Ευρωπαϊκής Ένωσης, Μεγάλης Βρετανίας, Ρωσίας, Κούβας, Καραϊβικής, Νέας Ζηλανδίας, Νοτίου Αφρικής, ΗΠΑ, Καναδά και Τρινιντάντ-Τομπέιγκο.

Εδώ αξίζει να αναφέρω και τους κριτές. Σίγουρα θα γνωρίζεις τον Philip Duff, σπουδαίος κοκτέιλ γκούρου (sic), την Julie Reiner, ιδιοκτήτρια σπουδαίων κοκτεϊλόμπαρων που αν δεν την ξέρεις παρακαλώ να ψάξεις τα μπαρ της, τον Ian ‘’Rumbullion’’ Burrell, global ambassador όλων των ρουμιών, την Carol Homer από την Angostura και τον περυσινό νικητή από το Τρινιντάντ Daniyel Jones.

Εκεί, εκτός από τον φίλο μου Πάνο Γιοβάνη, που του αξίζουν θερμά συχαρίκια για την πορεία του, βρισκόταν κι άλλος ένας από την Ελλάδα, ο εξίσου καλός φίλος  Μανώλης Οικονόμου, παραγωγός του Εν Λευκώ, που πήγε για να δώσει λίγο «Οικονομίστικο» γκλάμουρ, αλλά και για να ταράξει τα μουσικά νερά του διαγωνισμού. Σε κάθε περίπτωση, ξαναγράφω πως ζήλεψα που έλειπα φέτος. Άντε και του χρόνου!