Θρυλικά μπαρ του κόσμου: Dukes Bar, Λονδίνο

Ευτυχώς η συνταγή επιτυχίας για ένα μπαρ που θα μείνει στην ιστορία -όπως όλα τα προηγούμενα που έχουμε παρουσιάσει- κάποιες φορές, δεν περιλαμβάνει την κεντρική τοποθεσία, τους φασαριόζους θαμώνες, κάποιο σκάνδαλο ή τα χιλιάδες λούμεν από τα φώτα της δημοσιότητας που θα πέσουν επάνω του. Το Dukes Bar στο Λονδίνο αποτελεί την επιτομή της διακριτικότητας και της φιλοξενίας στην αγγλική πρωτεύουσα, το ιδανικό μέρος για να απολαύσετε τα υπέροχα φτιαγμένα Μαρτίνι σας –η σπεσιαλιτέ του εδώ και δεκαετίες- αλλά και ένα μέρος στο οποίο, όπως λένε και στην ιστοσελίδα του ξενοδοχείου στο οποίο φιλοξενείται «έρχεσαι ως πελάτης και φεύγεις ως φίλος».

Η ιστορία του Dukes Bar

Το ξενοδοχείο Dukes London και το Dukes Bar στέκουν υπερήφανα εδώ και περισσότερα από 200 χρόνια σε ένα σημείο όπου για αιώνες χτυπούσε η καρδιά της βρετανικής αριστοκρατίας. Και όχι τυχαία. Το Dukes άλλωστε βρίσκεται πίσω ακριβώς από το παλαιότερο βασιλικό παλάτι του Λονδίνου, το st. James’ Palace, επίσημη κατοικία των Βρετανών Ηγεμόνων, ενώ παραμένει και σε 5λεπτη απόσταση με τα πόδια από τα ανάκτορα του Buckingham. Παρόλα αυτά, για να το βρείτε, θα πρέπει να κοιτάξετε καλά, σε έναν μικρό δρόμο, κάθετο της st. James’ street με τα πανάκριβα εμπορικά καταστήματα . Λίγα μόλις μέτρα απόσταση από το περιώνυμο κατάστημα με πούρα του James J. Fox ή το καπελάδικο Lock & Co. και το κατάστημα του παλαιότερου εμπόρου οίνου και αποσταγμάτων της Μεγάλης Βρετανίας, Berry Bros & Rudd.

Από τη στιγμή που ο Βασιλιάς Ερρίκος Η’ της Αγγλίας έχτισε το st. James Palace, τον 16^ο αιώνα, όλα τα γύρω κτίρια πλημμύρισαν από κατοικίες αριστοκρατών ενώ, συνεκδοχικά και λίγους αιώνες αργότερα, η περιοχή γέμισε από κλαμπ κυρίων, μέρη που γεννήθηκε και άνθισε ο βρετανικός δανδισμός. Ίσως ο πλέον γνωστός θιασώτης του, ο Μπο Μπρούμελ, λέγεται πως πραγματοποιούσε σε αυτά τις πιο εκκεντρικές του εμφανίσεις, όταν δεν ξέπλενε τις μπότες του με σαμπάνια (true fact).

Παρόλα αυτά, το Dukes Bar, από το 1908 που άνοιξε τις πόρτες του μέχρι σήμερα, παραμένει αυθεντικά φιλόξενο και καθόλου σνομπ. Στο ξενοδοχείο επικρατεί φυσικά μια αίσθηση πολυτέλειας, αυτή όμως είναι αυθεντική και προσιτή. Τα δωμάτιά του είναι μικρά και οι μπαρτέντερ του προσεγγίζουν τους καλεσμένους του ανεπιτήδευτα και ζεστά.

Εκεί λέγεται πως απολάμβανε τα Μαρτίνι του ο Ίαν Φλέμινγκ και σύχναζε ο Έντουαρντ Έλγκαρ, με τον Λόρδο Βύρωνα, τον Όσκαρ Ουάιλντ και τον Φρεντερίκ Σοπέν να περιδιαβαίνουν τα γύρω δρομάκια σε αναζήτηση εμπνεύσεως για τα ποιήματα, τα διηγήματα ή τις μουσικές τους συνθέσεις.

Το Dukes Bar απέκτησε διεθνή φήμη όταν ο Σαλβατόρε «Μαέστρο» Καλαμπρέζε (Salvatore Calabrese) δημιούργησε την περίφημη πλέον δική του εκδοχή του Μαρτίνι, ως επικεφαλής του. Το τζιν διατηρούνταν στην κατάψυξη, το ποτήρι ξεπλενόταν με βερμούτ και –χωρίς καθόλου ανακάτεμα- οι μπαρτέντερ έριχναν μια γενναία δόση από τζιν απευθείας στο –επίσης παγωμένο- ποτήρι, με το σερβίρισμα να ολοκληρώνεται με την κλασική φλούδα λεμονιού.

Photo by punchdrink.com

Την ειδίκευση και την παράδοση του Dukes Bar στα Μαρτίνι συνέχισε ο ομοεθνής του, Αλεσάντρο Παλάτσι (Alessandro Palazzi) –για ένα περίεργο λόγο, τις τελευταίες δεκαετίες, το μπαρ έχει επικεφαλής μπαρτέντερ μόνο Ιταλούς. Ο κύριος Παλάτσι, που βρίσκεται στο τιμόνι του μπαρ από το 2007, σερβίρει τα Μαρτίνι μπροστά στις αναπαυτικές πολυθρόνες που κάθονται οι καλεσμένοι του, χρησιμοποιώντας ένα υπέροχο ξύλινο τρόλεϊ με όλα τα συστατικά. Το βερμούτ, το οποίο ο ίδιος έχει δημιουργήσει αποκλειστικά για το μπαρ σε συνεργασία με το λονδρέζικο αποστακτήριο Sacred, το χρησιμοποιεί για να ξεπλύνει το παγωμένο ποτήρι, πριν το χύσει επάνω στο χαλί (!) του σαλονιού. Ενώ για τη γαρνιτούρα ο επικεφαλής μπαρτέντερ χρησιμοποιεί φλούδες αποκλειστικά από βιολογικά, ακέρωτα λεμόνια που έρχονται από την ακτή του Αμάλφι, στην Ιταλία. Λέγεται δε πως «επιτρέπεται» να πιεις μόνο μέχρι δύο, καθώς χρησιμοποιούνται 180 ολόκληρα ml από τζιν στη δόση του Μαρτίνι.

Ένα υπέροχο μπαρ, κρυμμένο ως μια όαση δροσιάς και φιλοξενίας στην καρδιά του Λονδίνου.