Όλα τα αγαπημένα ποτά του σερ Ουίνστον Τσόρτσιλ

*του Στέφανου Καβαλλιεράκη

Έχει περάσει από το μυαλό μου ουκ ολίγες φορές να γράψω κάτι για το Bitterbooze,com αλλά πάντοτε αναρωτιέμαι, τι να γράψει ένας ιστορικός σε ένα σάιτ που ασχολείται με το ποιοτικό αλκοόλ και με το fine drinking; Η πρόσφατη ταινία «Η πιο σκοτεινή ώρα» (Darkest Hour) με θέμα τις κρίσιμες στιγμές λίγο πριν τη λήψη της απόφασης του Τσόρτσιλ για ρήξη και πόλεμο, μου έδωσε την αφορμή.

Ο Τσόρτσιλ, τον οποίο στη ταινία ενσαρκώνει ο Γκάρι Ολντμαν, φαίνεται να πίνει, και μάλιστα να πίνει αρκετά. Ένας πολιτικός τέτοιου διαμετρήματος, πώς κατάφερνε να συνδυάσει το αλκοόλ με τη λήψη σημαντικών αποφάσεων, πόσο έπινε τελικά, αλλά και, το κυριότερο, τι έπινε;

Το ουίσκι: ίσως οι θαυμαστές του Τσόρτσιλ απογοητευτούν, αλλά δεν έπινε malt, αλλά αγαπούσε ιδιαίτερα το Johnnie Walker Red Label. O γραμματέας του υποστήριξε ότι πολλές φορές δεν έπινε, αλλά απλά ξέπλενε το στόμα του και μετά το έφτυνε!

Το κρασί: Ο Τσόρτσιλ είχε ιδιαίτερη αδυναμία σ ένα breakfast wine, το Hock από τη περιοχή του Ρήνου.

Τα κοκτέιλ: Του άρεσε ιδιαίτερα το Dry Martini, αλλά με μια δική του παρασκευή , δηλαδή χωρίς καθόλου βερμούτ, έτσι δημιουργήθηκε και το Churchill Martini με χαρακτηριστικό το επιπλέον τζιν, κατά προτίμηση Plymouth. Παρόλα αυτά, είχε πάντα στο σπίτι μία φιάλη ξηρού βερμούτ και ο θρύλος θέλει τον Τσόρτσιλ να το κοιτάζει, καθώς πίνει το Martini χωρίς βερμούτ του! Αυτό είναι πρακτικά και το Churchill Martini. Ένα Martini μόνο με τζιν, χωρίς καθόλου βερμούτ.

Στο τραπέζι με τις αδυναμίες του Τσόρτσιλ

Με το φαγητό: Έτρωγε πάντα πίνοντας κρασί από το Μπορντό, το Claret. Όπως χαρακτηριστικά έγραφε στη γυναίκα του, τα γεύματα του τα συνόδευε με σαμπάνια και κουβάδες από Claret.

H μεγάλη αδυναμία: Αν και πολλοί λένε για τη σαμπάνια, η μεγάλη του αδυναμία αναμφισβήτητα ήταν το cognac και ιδιαιτέρως το Hine και το Prunier. Το τελευταίο δε, το προσέφερε και στη διάσκεψη του Πότσδαμ, τη διάσκεψη με όλους τους σημαντικούς ηγέτες του ελεύθερου κόσμου, όπου ο Στάλιν είχε όμως την απάντηση, προσφέροντας του Αραράτ από την Αρμενία.

Σαμπάνια: Τη λάτρευε! «Ένα ποτήρι την ημέρα αναπτερώνει και ακονίζει το πνεύμα» συνήθιζε να λέει. Η αγαπημένη του ήταν η Pol Roger, μια σαμπάνια που και σήμερα τιμά τη μνήμη του.

Τελικά το μυστικό της επιτυχίας του ποιο ήταν; «Καυτά μπάνια, κρύα σαμπάνια, φρέσκα μπιζέλια, παλαιωμένο μπράντι». Αναμφισβήτητα ο Τσόρτσιλ γεύτηκε καλά το αλκοόλ της ζωής.

*Ο Στέφανος Καβαλλιεράκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977.  Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τομέα των Μεσογειακών και Ανατολικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου όπου ολοκλήρωσε και τη διδακτορική του διατριβή ως υπότροφος του Γαλλικού κράτους (allocataire de recherche). To 2008 έλαβε το βραβείο Martin Bucer. Υπό έκδοση βρίσκεται το βιβλίο του : Η ” περίκλειστη”  εκπαίδευση. Καθολικά σχολεία και γυναικεία εκπαίδευση στην Ελλάδα του 19ου αιώνα.