Για να ξεσκάσεις ή να ξεχαστείς;

Θα ξεκινήσω με μια μπύρα. Εσχάτως ξεκινώ με μια μπύρα. Έχω μια λαχτάρα για μπύρα. Kaiser, όχι μπύρα. Από τα πιο πετυχημένα διαφημιστικά σλόγκαν. Μάλλον το σκέφτηκε κάποιος με το ίδιο κόλλημα που έχω κι εγώ. Μπύρα ή Kaiser; Συνήθως τη συνοδεύω με ένα σφηνάκι Maker’s, αλλά το αρχίδι ο Αλεξίου το ήπιε όλο, οπότε θα την πιώ σκέτη. Σε παγωμένο ποτήρι. Μου τη σπάνε οι απλές μπύρες, που είναι σαν αναψυκτικά, αλλά της συγκεκριμένης την πικράδα την κάνω κέφι. Την γουστέρνω. Μετά συνεχίζω με κάτι άλλο, σπάνια καταναλώνω δεύτερη μπύρα. Γίνεσαι ντίρλα ταχύτερα έτσι. Στο αλκοόλ, το ανακάτεμα είναι το πρόβλημα μας λέγαν όταν ήμασταν μικρότεροι. Αλλά μερικές φορές θες να γίνεις ντίρλα, το χρειάζεσαι.

Πόσες είναι οι βραδιές που έχει έρθει η ώρα να αφήσεις στην άκρη τις σκοτούρες και βάζεις ένα ποτό σαν φάρο και σημαδούρα της στιγμής; «Ρε γενέκα, βάλε ένα ποτάκι  να ‘ούμε» είπε κανένας σύγχρονος άντρας ποτέ, αλλά γιου γκετ δε πόιντ. Γιατρός δεν είμαι, αλλά έχει ιατρική εξήγηση η σχέση αυτή. Το αλκοόλ χαλαρώνει τους μυς. Και κατά συνέπεια, τα νεύρα. Αυτή είναι η αφετηρία. Η προέκταση είναι αυτή που όλοι γνωρίζουμε, το ποτό σαν συμβολισμός του τέλους μιας εργάσιμης ημέρας και άρα του άγχους και των υποχρεώσεων. Και κάπου εδώ μπορεί να γίνει ένας πρώτος διαχωρισμός. Πίνεις για να ξεσκάσεις ή για να ξεχαστείς;

Photo by Artemis Tsipi

Διότι άλλο το ποτηράκι ή το κοκτεϊλάκι κατά το χάπι φράιντει και άλλο το ένα μπουκάλι ουίσκι στην καθισιά σου την καθημερινή. Στην πρώτη περίπτωση καταναλώνεις το αλκοόλ για να ξεσκάσεις, στη δεύτερη για να ξεχαστείς. Ή ακόμα χειρότερα για να ξεχάσεις. Αδυνατείς να βάλεις στην άκρη όσα νηφάλιο σε βασανίζουν –και προφανώς αδυνατείς να βρεις και βιώσιμη λύση- και αποφασίζεις να τα παραμερίσεις για λίγες ώρες. Δεν μπορείς όμως να το κάνεις μόνος, οπότε επιστρατεύεις το αλκοόλ, δήθεν ως εξωγενή παράγοντα που θα σου δώσει το άλλοθι. Αυτοϋποχρεώνεσαι να τα παραμερίσεις. Δεν θα μπορείς πλέον να ασχοληθείς με όσα σε απασχολούν και άρα θα αναγκαστείς να τα παρατήσεις.

Μπορείς να περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου, απλά ψάχνοντας αφορμή. Κόπηκε το ίντερνετ. Τι θα απογίνουμε τώρα χωρίς ίντερνετ; Ας βάλω ένα ποτό. Καμιά ιδέα δεν μου κατεβαίνει για να γράψω. Ας βάλω ένα ποτό. Πω, ρε φίλε μου με πρήξανε πάλι στο γραφείο σήμερα. Ας βάλω ένα ποτό. Έλα μωρέ με την πουτάνα, δεμπά να γαμηθεί. Ας βάλω ένα ποτό. Πάλι καφέ θα πιούμε; Ας βάλω ένα ποτό. Δεν γίνεται να συμβαίνει αυτό σε μένα, τόσο γκαντέμης; Ας βάλω ένα ποτό. Αν ψάχνεις αφορμή για να πιείς, βρίσκεις. Όλα μπορούν να γίνουν αφορμή.

Υπάρχει ποιοτική διαφορά. Ακόμα και στο φόνο αναγνωρίζεται. Εκ προμελέτης ή εξ αμελείας; Άλλη ποινή για το ένα, άλλη για το άλλο. Το αποτέλεσμα βέβαια είναι ίδιο. Ένας άνθρωπος νεκρός. Ή τέλος πάντων, ένας άνθρωπος μεθυσμένος. Αν πίνεις, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Θα μεθύσεις. Τα κριτήρια αλλάζουν και όσο το μελετάς γίνονται πιο σύνθετα. Προστίθεται ας πούμε ποσοτική παραμέτρος. Κάθε πότε πίνεις; Κάθε μέρα, μέρα παρά μέρα, μόνο το ΣΚ; Επίσης, κάνει τη διαφορά ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η κατανάλωση. Πίνεις για το κέφι σου, πίνεις μόνος, πίνεις ψυχαναγκαστικά; Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε ποιες περιπτώσεις και συνδυασμοί αποτελούν κλινικές περιπτώσεις.

Όμως δεν χρειάζεται να κάνουμε και τους γιατρούς ή τους ψυχίατρους, πόσω δε μάλλον να λειτουργούμε ως αυτόκλητοι σωτήρες. Μεγάλα παιδιά είμαστε. Πως το λένε άλλωστε τα κουτάκια της μπύρας; Καταναλώστε υπεύθυνα…

All photos by Artemis Tsipi and Katerina Paspaliari