Δοκιμάζοντας τις Grimbergen

Στο πλαίσιο της ευρύτερης συνεργασίας του Bitterbooze με την μπίρα Grimbergen, αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε μία οργανοληπτική γευσιγνωσία στους τρεις οικείους τύπους της που εισάγονται στην Ελλάδα. Από τη στιγμή μάλιστα, που ο νέος χώρος του συνεργάτη μας Νικολά Ραδίση, ιδιοκτήτη του beerbartender.gr, ήταν πλέον έτοιμος, δε θα μπορούσαμε να τον εγκαινιάσουμε με καλύτερο τρόπο.

Στο πανέμορφο και ευρύχωρο Beer Lab λοιπόν, μαζευτήκαμε για να δοκιμάσουμε τις Grimbergen που ο Νικολά και η Δανάη είχαν ήδη βάλει στο ψυγείο να κρυώνουν. Ο Σπύρος Κερκύρας, γνωστός τοις πάσι μπαρτέντερ, συνιδιοκτήτης της Bar Solutions και του μπαρ Hide & Seek, ήταν ο τελευταίος που έφθασε. Είχε προηγηθεί ο Θύμιος Βούλγαρης, δημοσιογράφος και συντάκτης μας, ο Γιάννης Καρβέλας, καταξιωμένος γευσιγνώστης, σύμβουλος επιχειρήσεων και διευθυντής της Paratus Europe, εταιρείας συμβουλευτικής αλλά και διοργάνωσης σεμιναρίων ελαιολάδων.

Η πρώτη μπίρα που χύθηκε στο ποτήρι μας, εκφράζοντας κατευθείαν τα λεμονάτα της αρώματα, ήταν η Blanche, όπως προτιμούν να αποκαλούν τις Weiss μπίρες τους στις γαλλόφωνες περιοχές της κεντρικής Ευρώπης. Τις συγκεκριμένες μπίρες μπορείς να τις συναντήσεις και σαν Wit στο Βέλγιο, και είναι μπίρες που χαρακτηρίζονται από την μεγάλη τους περιεκτικότητα σε σιτάρι.

Η αφιλτράριστη Grimbergen Blanche, στους 6% αλκοολικούς βαθμούς, μας έδωσε αρώματα λεμονιού και βοτάνων, με έντονο ανθικό χαρακτήρα και τον λυκίσκο να ξεχωρίζει στη μύτη. Ο αφρός της στο ποτήρι, ήταν μέτριας διάρκειας, με μεγάλες φυσαλίδες, το σώμα της μέτριο και το καλά δουλεμένο της αλκοόλ, δεν ενοχλούσε καθόλου στο στόμα. Αποφανθήκαμε πως θα ταίριαζε υπέροχα με μια φρέσκια πράσινη σαλάτα με ξηρούς καρπούς και μανούρι, αλλά και με κοτόπουλο, ψάρι πλακί, ακόμα και σαλιγκάρια.

Στη συνέχεια, περάσαμε στη Grimbergen Blonde, φιλτραρισμένη πλέον μπίρα, στους 6,7% αλκοολικούς βαθμούς, σερβίρεται ιδανικά στους 6-8 βαθμούς Κελσίου για να μπορέσεις να την απολαύσεις στο έπακρο. Στο ποτήρι της ξανθιάς αυτής μπίρας αμέσως σχηματίστηκαν κοκκινωπές ανταύγειες, που την διαφοροποίησαν από την προηγούμενη, όπως και ο αφρός της, που είχε ελαφρώς μεγαλύτερη διάρκεια από το ξαδερφάκι της. Τη βρήκαμε παρόλα αυτά λίγο πιο ελαφριά, με αρώματα από πυρηνόκαρπα φρούτα, ελαφριά μπαχαρώδη αρώματα και μια υποψία καπνού. Συμφωνήσαμε, σχεδόν ομόφωνα, πως η Blonde είναι μια υπέροχη μπίρα για να την πιείς σκέτη, χωρίς συνοδεία φαγητού.

Η μπίρα που έκλεισε την δοκιμή μας ήταν η -δικιά μου αγαπημένη- Double. Μια μπίρα διπλής ζύμωσης, όπως υποδηλώνει και το όνομα της, αφιλτράριστη, στους 6,5% αλκοολικούς βαθμούς, που ιδανικά, όπως μας εξήγησε ο Νικολά, σερβίρεται λίγο πιο ζεστή, στους 8-10 βαθμούς Κελσίου. Μια υπέροχη μπίρα και όπως συμφωνήσαμε όλοι, ίσως η μπίρα με τη μεγαλύτερη πολυπλοκότητα. Καφεκόκκινες ανταύγειες στο ποτήρι, σταθερός αφρός και στη μύτη αρώματα από ταμπάκο, μέλι και χαρούπι. Στο στόμα το μέλι ενισχύεται ακόμα περισσότερο και μια υποψία από κόκκινα φρούτα εμφανίζεται. Και τι δε θα δίναμε να είχαμε εκείνη τη στιγμή μερικά ψητά λουκάνικα να την συνοδεύσουμε, χοιρινό με σάλτσα αποξηραμένων φρούτων ή κάποιο ελαφρά καπνιστό τυρί.

Η ετυμηγορία είχε βγει: υπέροχες και οι τρεις!