Dick Bradsell: Ο πιο επιδραστικός μπαρτέντερ του 20ου αιώνα;

Μία από τις πιο σημαντικές πρωτεύουσες για να απολαύσει κανείς σπουδαία ποτά παρέα με εξαιρετικές υπηρεσίες σέρβις είναι σήμερα σίγουρα το Λονδίνο. Πως όμως φθάσαμε σε αυτό το σημείο; O πιο επιδραστικός επαγγελματίας της βιομηχανίας του ποτού στη σύγχρονη σκηνή του Λονδίνου μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα πως είναι ο Dick Bradsell και η στιγμή που καταφθάνει στο Λονδίνο για δουλειά θεωρείται μια από τις πλέον κομβικές στο χρονολόγιο της ιστορίας των ποτών και των μπαρ για την πόλη.

Όπως πολλοί ίσως γνωρίζετε, η μαζικοποίηση των υπηρεσιών εστίασης τις «τροφαντές» και οικονομικά εύρωστες δεκαετίες του ‘70 και του ’80 οδήγησε στις μαύρες σελίδες του μπαρ, στην εποχή που οι βασικοί κανόνες της τέχνης του κοκτέιλ καταστρατηγήθηκαν ενώ η χυδαία ονοματοδοσία των ποτών, οι μαξιμαλιστικές και κιτς γαρντιτούρες αλλά και τα pre-mixed συστατικά κατέκλυσαν την αγορά. Υπό αυτές τις συνθήκες ο Dick Bradsell καταφθάνει στο Λονδίνο το 1977, ως φιλοξενούμενος του αγαπημένου του θείου, που εργαζόταν τότε στο χώρο ως μάνατζερ ενός κλαμπ. Και μπορεί η γενέτειρα του, η νήσος Γουάιτ (Isle of Wight) να έχασε έναν ακόμη κάτοικο, η λονδρέζικη σκηνή όμως του μπαρ κέρδισε το σύγχρονο αναμορφωτή της.

Η ιστορία του Dick Bradsell

Η πορεία του στο χώρο ξεκίνησε πίσω από τη μπάρα του Naval and Military Club, μία ιδιωτική λέσχη για μέλη των ενόπλων δυνάμεων στην πλατεία st. James του Λονδίνου, όπου, ξεκινώντας από πολύ χαμηλά, έλαβε τη βασική του εκπαίδευση ως μπαρτέντερ.

Η επαγγελματική του πορεία περιλάμβανε ουκ ολίγα μπαρ, σε κανένα από τα οποία όμως δεν έμελλε να στεριώσει, αναζητώντας διαρκώς νέες εμπειρίες, νέες περιπέτειες και προκλήσεις. Σε όλα όμως κατάφερε να αφήσει το στίγμα του, είτε αυτό αφορούσε στη χρήση φρεσκοστυμμένων χυμών, παγωμένων ποτηριών, είτε άφθονου πάγου στα κοκτέιλ.

Εν έτει 1980 λέγεται πως ο Dick Bradsell λαμβάνει από τον επικεφαλής μπαρτέντερ Ray Cook του μπαρ Zanzibar που εργαζόταν ως βοηθός τότε ένα αντίτυπο από το The Fine Art of Mixing Drinks του αντισυμβατικού David Embury, ένα βιβλίο που έμελλε να τον επηρεάσει σημαντικά στην επαγγελματική συνείδηση και στον τρόπο δουλειάς του.

Σχεδόν 15 χρόνια αργότερα, ο Dick Bradsell αναλαμβάνει επικεφαλής μπαρτέντερ του Dick’s Bar, στο Atlantic Bar & Grill. Στο συγκεκριμένο μπαρ, που παρότι είχε πάρει το όνομα του, θα μείνει μόλις έξι μήνες, παρόλα αυτά, επηρέασε αρκετά την μετέπειτα καριέρα του, αφού ήταν από τα πρώτα που έμεναν ανοικτά πιο αργά από τις κλασικές λονδρέζικες παμπ, αλλά ήταν και το πρώτο που θα του δώσει τον χαρακτηρισμό του celebrity bartender, αφού είχε στηθεί ολόκληρο γύρω από αυτόν. Πολλοί επισημαίνουν πως ήταν η απαρχή της αναγέννησης της λονδρέζικης σκηνής των κοκτέιλ.

Το κληροδότημα του Dick Bradsell στην μετέπειτα φουρνιά των σπουδαίων λονδρέζων μπαρτέντερ σίγουρα περιλαμβάνει την ικανότητα του να αναμειγνύει τους καλεσμένους του σε ιδιότυπα κοινωνικά mix and match, στα πιο ‘’in’’ μπαρ του Soho, αλλά και αυτήν της δημιουργίας crowd pleasing καταλόγων με κοκτέιλ, ακόμη και σε πιο after hour μπαρ. Ο Dick Bradsell θεωρείται από τους σπουδαιότερους μέντορες μπαρτέντερ θρύλων, όπως ο Tony Conigliaro, αλλά και ένας από τους πλέον εργατικούς, κρατόντας μπάρες ως μάχιμος μπαρτέντερ μέχρι που απεβίωσε το 2016.

Θεωρείται δε, και ο δημιουργός του όρου «Σύγχρονα κλασικά κοκτέιλ» αφού εμπνεύστηκε μία σειρά από τέτοια ποτά, όπως το θρυλικό Bramble ή το Espresso Martini. Ειδικά για το τελευταίο, ο θρύλος θέλει τον Dick Bradsell να δημιουργεί το Espresso Martini όταν μία κυρία εισήλθε στο μπαρ του και του ζήτησε ‘’something to wake me up, and then fuck me up’’…