Death Parade. Ο μπαρτέντερ σε ρόλο ύψιστου κριτή!

Δεν ξέρω πόσο τρομακτικό ακούγεται, ένας μπαρτέντερ να αποφασίζει όχι απλά για το επόμενο ποτό σου, αλλά για τη μοίρα σου ολόκληρη, πάντως στο Death Parade το κάνει και το κάνει με αντικειμενικότητα και εξαιρετικό στιλ!

Για να εξηγηθούμε, το Death Parade πρόκειται για μία τηλεοπτική σειρά τρόμου, τύπου anime, ιαπωνικών κινουμένων σχεδίων δηλαδή, που διαδραματίζεται σε ένα μπαρ, το Quindecim, και έχει σαν πρωταγωνιστή έναν γκριζομάλλη, ψηλόλιγνο μπαρτέντερ. Αυτό το μπαρ επισκέπτονται επιλεγμένοι καλεσμένοι, δίχως τη θέληση τους, και αναμετρόνται, σε ζευγάρια για την επιβίωση τους, επάνω σε παιχνίδια της καθημερινότητάς μας. Χαρτιά, βελάκια, μπόουλινγκ, είναι μερικά μόνο από τα παιχνίδια που επιλέγονται στην τύχη για να κρατήσουν τον έναν ή τον άλλον ζωντανό. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύουν…

Στην πραγματικότητα η μοναδική προϋπόθεση για να συμμετάσχει το εκάστοτε ντουέτο στα μακάβρια παίγνια του μπαρτέντερ Decim είναι να έχουν πεθάνει ταυτόχρονα στην αληθινή ζωή. Κι έτσι, μεταφέρονται και εγκλωβίζονται στο παράλληλο σύμπαν του μπαρ, σε κάτι σαν ενδιάμεση διάσταση, και αναμετρώνται ώστε να αποφασίσει ο μπαρτέντερ, που έχει το ρόλο του υπέρτατου κριτή, για το αν οι ψυχές τους θα μετενσαρκωθούν ή θα καούν στην κόλαση.

Οι χαρακτήρες εξωθούνται σε ακραίες, ανταγωνιστικές συμπεριφορές, αποκαλύπτοντας κρυφές πτυχές του εαυτού τους. Ζήλιες, απωθημένα, ένοχα μυστικά και η διαχείριση αυτών είναι τελικά και το κριτήριο βάσει του οποίου ο πρωταγωνιστής του Death Parade βγάζει την ετυμηγορία. Η πιο σκοτεινή πλευρά του εαυτού τους ξεδιπλώνεται εμπρός στον μπαρτέντερ-κριτή, αφού οι παίκτες «σπάνε» εμπρός στη θέληση τους για ζωή.

Death Parade στην αληθινή ζωή;

Σε κάθε περίπτωση, το Death Parade αποτελεί μια μελέτη επάνω στις ανθρώπινες προσωπικότητες. Αποδεικνύει πως σχεδόν κανείς δεν είναι εντελώς καλός ή κακός. Οι περισσότεροι είμαστε ένα μείγμα από θετικά και αρνητικά στοιχεία. Οι περισσότεροι έχουμε μια άσχημη πλευρά του εαυτού μας. Και στη σειρά, αυτή αποκαλύπτεται καθώς επανέρχονται οι αναμνήσεις της ζωής των παικτών, μέσα από τα παιχνίδια. Συνήθως δε, ο επίλογος του κάθε επεισοδίου συνοδεύεται από τεράστια συγκινησιακή φόρτιση και, αρκετές φορές, και από ωμή βία.

Είναι όμως σωστό να κρίνεται η ζωή κάποιου και να αποφασίζεται η συνέχεια της, όχι σε ιδανικές συνθήκες αλλά στις χειρότερες; Ο μπαρτέντερ Decim έχει αυτές τις εντολές από τους ανώτερους τους, όπως παρουσιάζεται στη σειρά, του δημιουργούνται όμως αμφιβολίες από την βοηθό του που αμφισβητεί τις μεθόδους τους.

Ο μπαρτέντερ Decim πάντως, σε κάθε ένα από τα εικοσάλεπτα επεισόδια της σειράς, ανακαλύπτει σε fast forward τις σημαντικότερες στιγμές του παρελθόντος των πρωταγωνιστών, επιβεβαιώνοντας την αντίληψη πως και στην αληθινή ζωή, οι μπαρτέντερ γνωρίζουν τα πάντα για τους καλεσμένους τους.

Διότι μπορεί ανά τους αιώνες οι μπαρτέντερ να μην υπήρξαν ποτέ υπέρτατοι κριτές για τις ζωές των καλεσμένων τους, μα υπήρξαν σε αρκετές περιπτώσεις οι «θεματοφύλακες» των μυστικών τους, οι εξομολογητές και οι προσωπικοί συμβουλάτορές τους. Το ιδανικό μάλιστα πρότυπο του μπαρτέντερ επιβάλει να έχουν ψυχραιμία στην κρίση τους, καθαρό μυαλό και αντικειμενικότητα στη γνώμη τους και διακριτικότητα σε καθετί που τους παρουσιάζει ο καλεσμένος τους. Στοιχεία δηλαδή που ο Decim στη σειρά διαθέτει στον μέγιστο βαθμό.

Αν δεν την έχετε δει, αξίζει να σπαταλήσετε μερικές ώρες από το χρόνο σας και να το κάνετε. Μόνο μην αποφασίσετε να χτυπήσετε κι εσείς το Μαρτίνι, όπως κάνει ο Decim. Πάντα ανακατεμένο…