Ο David Cordoba μιλάει στο BitterBooze.com!

Είναι ένας από τους πιο διακεκριμένους brand ambassadors παγκοσμίως, αφού μετρά έξι χρόνια στο ενεργητικό του σε μια από τις σημαντικότερες εταιρείες ποτών και αναρίθμητα χιλιόμετρα σε όλον τον κόσμο. Είναι το μυαλό και η ψυχή του διαγωνισμού Bacardi Legacy, που είδαμε φέτος για πρώτη φορά να διοργανώνεται και στην Ελλάδα. Ο Αργεντινός David Cordoba μίλησε στο Bitterbooze.com στο πλαίσιο του διαγωνισμού για όλους και για όλα!

–          Ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος του Brand Ambassador που ακούμε συνέχεια και τι ακριβώς χρειάζεται για να δουλέψει κάποιος σε αυτή τη θέση;

–          Όταν μου έστειλαν στην αρχή τον ρόλο μου σε ένα χαρτί διάβασα πως ο brand ambassador πρέπει να ταξιδεύει, να κάνει παρουσιάσεις, να εκπαιδεύει μπάρμαν κτλ. Με τον καιρό κατάλαβα ότι είναι πολλά περισσότερα από αυτό. Για την ακρίβεια, έπρεπε να αντιπροσωπεύω την εταιρεία 24 ώρες. Την ίδια στιγμή, έπρεπε να ενοποιώ την κεντρική εταιρεία με τους εταιρικούς μας συνεργάτες από όλον τον κόσμο, αλλά και όλους τους μπάρμαν και την εικόνα που έχουν αυτοί για την εταιρεία στο μυαλό τους. Φυσικά πρέπει να προσέχεις και την εικόνα σου, ένας τύπος που γυρίζει από δω και από κει ντυμένος χάλια και πίνοντας όλη την ώρα δεν είναι ακριβώς και η σωστή εικόνα… Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, προσωπικά επειδή ταξιδεύω σχεδόν συνέχεια και είμαι 24 ώρες τη μέρα διαθέσιμος, ξέρω ότι η δουλειά του brand ambassador δεν είναι για πάντα. Είναι κάτι που μπορείς να κάνεις για έξι-επτά χρόνια και μετά να κάνεις κάτι άλλο. Πολύ απλά γιατί πρέπει κάποια στιγμή να αποκτήσεις και προσωπική ζωή. Και βέβαια, έχω καταλήξει πως είναι καλύτερο να υπάρχουν τέσσερεις brand ambassadors που θα καλύπτουν όλο τον κόσμο, ώστε να γνωρίζουν καλύτερα τις χώρες  και τους μπάρμαν με τους οποίους καλούνται να συνεργστούν. Όσο για τι χρειάζεται κάποιος για να γίνει brand ambassador; Πρέπει να έχει πολύ ενέργεια ρε φίλε.

–          Και πάθος για το εκάστοτε προϊόν;

–          Ναι, αλλά το πάθος είναι και κάτι που χτίζεται με τον καιρό. Απλά πρέπει να διαλέξεις το προϊόν που σου ταιριάζει. Όταν έκανα τις συνεντεύξεις για την Bacardi ήμουν ήδη σε συζητήσεις για την ίδια θέση με μία εταιρεία τεκίλας. Και είχα ήδη κάνει δύο συνεντεύξεις για αυτήν και είχα σχεδόν κλείσει. Εκεί εμφανίστηκε η Bacardi και μου πρότεινε τη δουλειά. Έτσι αναρωτήθηκα, ποιο από τα δύο ποτά θα μπορούσα να πίνω κάθε μέρα. Ρούμι, τεκίλα, τεκίλα, ρούμι; Και κατέληξα στο ρούμι που μου ταίριαζε πολύ περισσότερο. Και όλα αυτά πριν μάθω τα πράγματα που ξέρω τώρα για το Bacardi. Και το αστείο της υπόθεσης ήταν ότι ενώ το συμβόλαιο με την Bacardi ήταν ημιαπασχόλησης και με εξάμηνη διάρκεια το αντίστοιχο για την τεκίλα ήταν αορίστου χρόνου και πλήρους απασχόλησης.

–          Έχεις λοιπόν γνωρίσει χιλιάδες μπάρμαν από όλον τον κόσμο και έχεις εκπαιδεύσει πολλούς από αυτούς. Τι ικανότητες πιστεύεις πως πρέπει να έχει ένας ολοκληρωμένος μπάρμαν και ποια θεωρείς ότι είναι η πιο σημαντική;

–          Όλα γυρνούν γύρω από την έννοια της φιλοξενίας. Φιλοξενία είναι η κατανόηση των αναγκών του πελάτη που έρχεται στο μπαρ σου. Αν χρειάζεται ένα ποτήρι νερό πρέπει να του δώσεις ένα ποτήρι νερό. Δεν έρχεται στο μπαρ σου για να πιεί αυτά που αρέσουν σε σένα, απλά θέλει ένα ποτό. Και ο μπάρμαν πρέπει να προεκτείνει την έννοια της φιλοξενίας. Ένα παράδειγμα έρχεται από το σύνηθες φαινόμενο των μπάρμαν που φτιάχνουν μεν καλά ποτά, αλλά τα ονομάζουν δε με περίεργα ονόματα που τα καταλαβαίνεις μόνο αν ξέρεις τον Jerry Thomas (σ.σ. ο πρώτος που έγραψε βιβλίο για κοκτέιλ το 1862). Τι νομίζεις ότι καταλαβαίνει δηλαδή ένας καταναλωτής όταν διαβάζει «παλαιωμένο σε βαρέλι κοκτέιλ»; Τις περισσότερες όμως φορές ξεχνούμε το πιο σημαντικό στοιχείο των μπαρ, τον πελάτη. Δε χρειάζεται να ξέρεις απ’ έξω όλα τα κοκτέιλ του κόσμου. Απλά πρέπει να μπορείς να πουλήσεις κάτι στον πελάτη, να βεβαιώνεσαι ότι αισθάνεται άνετα στο μπαρ σου και να μπορείς να φτιάξεις έναν καφέ. Ένας καλός μπάρμαν πρέπει να ξέρει να φτιάχνει έναν καλό καφέ.

–          Έχεις επισκεφτεί πολλές χώρες. Πιστεύεις πως οι μπάρμαν από κάθε χώρα μοιράζονται κάποια συγκεκριμένα κοινά χαρακτηριστικά;

–          Υπάρχει πάντα η παγκοσμιοποίηση όσο αφορά κάποιες συγκεκριμένες τεχνικές που χρησιμοποιούν όλοι, αλλά παρατηρούμε κάποιοι συγκεκριμένοι μπάρμαν πως είναι ελαφρώς διαφορετικοί. Αυτό εξαρτάται από τον τρόπο που έχουν εκπαιδευτεί. Πάρτε για παράδειγμα τους μπάρμαν της IBA (International Bartenders Association) αλλά και από αυτό που είπες, το συγκεκριμένο στιλ που μοιράζονται οι μπάρμαν από διάφορες χώρες. Οι Ιταλοί έχουν άλλο στιλ, οι Γιαπωνέζοι άλλο στιλ, και αυτοί από τις ΗΠΑ εντελώς διαφορετικοί. Αν πας στις ΗΠΑ θα δεις χτύπημα σέικερ με το ένα χέρι, σέικερ tin to tin (σ.σ. μεταλλικά και τα δύο μέρη του σέικερ), μεγάλα κομμάτια πάγου, όλα γρήγορα και πολύ δυνατά ποτά. Αν πας στη Ρωσία θα αντικρίσεις ένα υβρίδιο από συγκεκριμένα στιλ. Εκεί προσπαθούν να εντάξουν στο στιλ τους όλα αυτά που βλέπουν απ’ έξω κι έτσι τα μπερδεύουν όλα μαζί. Οι Ιταλοί έχουν ένα στιλ «έρχεται το ποτό σου, έρχεται, χαλάρωσε, μη βιάζεσαι» Άρα βλέπεις πως υπάρχουν διαφορετικά στιλ, αλλά παρόλα αυτά η παγκοσμιοποίηση ακόμα και στο μπαρ είναι προ των πυλών.

–          Ποιες νέες μόδες στο μπαρ βλέπεις να έρχονται ή να είναι ήδη εδώ;

–          Αυτό που βλέπω εγώ τον τελευταίο καιρό και μπορώ να το χαρακτηρίσω σαν μόδα είναι ο τρόπος παρουσίασης του ποτού και όλα τα διαφορετικά σκεύη που χρησιμοποιούν οι μπάρμαν, αντί για το απλό ποτήρι. Η παλαίωση κοκτέιλ σε βαρέλια και η μοριακή αναμειγνυολογία περνούν λίγο σε δεύτερη μοίρα, και τώρα όλα έχουν να κάνουν με τη διασκέδαση. Βαζάκια μαρμελάδας, πολύχρωμα καλαμάκια από smoothies, σκεύη που δεν περίμενες ποτέ να χρησιμοποιηθούν για κοκτέιλ. Προσπαθείς να βγάλεις το παιδί που κρύβει μέσα του ο καθένας. Και επειδή ζούμε στην εποχή των σόσιαλ μίντια, προσπαθείς να φτιάξεις ένα ποτό που θα κάνει τόσο μεγάλη εντύπωση, ώστε ο πελάτης να το ποστάρει κάπου. Εάν φτιάξεις ένα Μαρτίνι σε ένα ποτήρι Μαρτίνι είναι κάτι νορμάλ, τα πίνω αυτά τα τελευταία 20 χρόνια. Εάν κάνεις όμως κάτι και το σερβίρεις κάπου εντελώς διαφορετικά τότε εντυπωσιάζεις τον πελάτη και αμέσως αυτός το ανεβάζει ονλάιν. Και φυσικά μπορούμε να μιλήσουμε και για τις υπερβολικές γαρνιτούρες. Μία μόδα που ξεκίνησε από τον Μάριαν (σ.σ. Marian Beke) και τον Άλεξ (σ.σ. Alex Kratena), δύο διαφορετικοί μπάρμαν, δύο διαφορετικά μπαρ, δύο διαφορετικές προσεγγίσεις. Για παράδειγμα, ο Άλεξ έχει καταφέρει να δημιουργεί συζητήσεις με τα ποτά του. Δεν στέκεται μόνο στο ποτό αλλά σε όλο το κόνσεπτ που το περιβάλλει αυτό. Μέχρι τώρα απλώς είχαμε ποτά που πίναμε ενώ συζητούσαμε με τους φίλους μας. Ο Άλεξ δημιούργησε ένα σημείο εστίασης. Το κοκτέιλ είναι εδώ, ΟΥΑΟΥ! Τώρα πλέον το ποτό σου είναι μέρος της συζήτησης που έχεις με τον φίλο σου. Πριν ήταν απλώς ένα ποτήρι σαμπάνιας ή ένα απλό Ντάικιρι.

–          Τι σημαίνει επιτυχία για έναν μπάρμαν;

–          Είναι να πετυχαίνεις τους προσωπικούς σου στόχους. Ίσως οι διαγωνισμοί να μην είναι μεγάλοι στόχοι, αλλά το να ανοίξεις για παράδειγμα ένα μπαρ ίσως να είναι. Εγώ θέλω να ανοίξω ένα μπαρ και θα το ανοίξω σίγουρα. Αυτός είναι ο υπέρτατος μου στόχος.

–          Που;

–          Μάλλον στην Ασία, αλλά ακόμα δεν ξέρω.

–          Κι αν δεν ήσουν στην βιομηχανία του αλκοόλ τι θα έκανες;

–          Νομίζω πως θα ήμουν δυστυχισμένος. Νομίζω όμως πως θα ήθελα να ήμουν στον τομέα της υγείας. Ίσως σε παρόμοια θέση με αυτή που βρίσκομαι τώρα, αλλά αντί για αλκοόλ να σχετίζομαι με ευ ζην και πώς να κάνω τους ανθρώπους ευτυχισμένους. Θα μπορούσα για παράδειγμα να είμαι αυτός που βοηθάει τον κόσμο να απαλλαγεί από τις κακές του συνήθειες και να παρατείνει την ζωή του.

–          Έχω δοκιμάσει αρκετά Ντάικιρι και έχω καταλήξει ότι κάνεις ίσως το καλύτερο. Τι συμβουλές μπορείς να δώσεις;

–          Οκ, αν ακολουθήσεις καταρχήν τη συνταγή τότε έχεις 50-60 ml Bacardi, 25 ml φρεσκοστυμμένο χυμό λάιμ και όχι σιρόπι ζάχαρης αλλά κρυσταλλική, ελαφρώς πιο ψιλή, ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο. Δύο κουταλιές του γλυκού από αυτήν. Προσπάθησε να βρεις το κουτάλι που σου ταιριάζει. Εγώ έχω ένα μικρό ξύλινο που το έχω μόνο για Ντάικιρι και χρησιμοποιώ πάντα αυτό. Το χρησιμοποιώ και μετά το αφήνω μέσα στη ζάχαρη. Εκτός από αυτά και από το γεγονός πως χρησιμοποιώ μισό τριμμένο και μισό κανονικό πάγο το Ντάικιρι έχει να κάνει με το να δίνεις όλο σου το είναι σ’ αυτό. Δεν μπορείς να κάνεις πολλά άλλα πράγματα ενώ κάνεις και ένα Ντάικιρι, δεν είναι οδηγάω και μιλάω και στο τηλέφωνο. Και όταν φτιάχνεις Ντάικιρι ξέχνα τις τεχνικές χτυπήματος. Προσπάθησε να ακούσεις τι πραγματικά συμβαίνει μέσα στο σέικερ και μόλις τα χέρια σου αρχίσουν να κολλάνε στο μεταλλικό κομμάτι αυτού τότε ξέρεις πως το ποτό σου είναι έτοιμο. Τότε έχεις τη σωστή ποσότητα οξυγόνου μέσα στο ποτό σου και την σωστή θερμοκρασία. Άλλωστε το Ντάικιρι πρέπει να είναι πάρα πολύ παγωμένο. Ο κόσμος συχνά λέει πως χρειάζεται μια παγωμένη μπίρα ή ένα ποτήρι κρασί κάθε μέρα που γυρίζει από τη δουλειά του. Εγώ αν μπορούσα να είχα ένα σωστά φτιαγμένο Ντάικιρι κάθε μέρα που γυρίζω από τη δικιά μου δουλειά τότε θα ήμουν ευτυχισμένος.

–          Πως θα πρέπει να είναι το επόμενο Bacardi Legacy κοκτέιλ;

–          Θα πρέπει να είναι απλό, καινοτόμο και να αποτελείται από συστατικά που βρίσκεις παντού. Αν για παράδειγμα φτιάξεις ένα ποτό με καφέ και φράουλες και μου εξηγήσεις γιατί το έκανες τότε θα το λατρέψω. Απλό, καινοτόμο και με μια καλή ιστορία. Μία καλή ιστορία είναι πάντα κάτι που θα θες να πεις στους άλλους. Όπως για παράδειγμα το σφηνάκι που μου έφτιαξε πριν πολλά χρόνια ένας φίλος μου και το ονόμασε Κέντρο του Σύμπαντος. Αμέσως αναρωτήθηκα «Τι διάολο είναι αυτό;» Και μου λέει «Εντάξει, θα σου εξηγήσω» Και μου εξήγησε πως μια μέρα διάβαζε ένα άρθρο σχετικά με την έρευνα δύο γαστρονόμων που έψαχναν τα πρώτα μόρια που φτιάχτηκαν κατά τη δημιουργία του σύμπαντος. Βρήκαν λοιπόν πως το ένα μόριο είχε γεύση από σμέουρα και το άλλο μύριζε σαν ρούμι.

–          Με δουλεύεις, ε;

–          Όχι, όχι! Μπορείς να το γκουγκλάρεις αν θες! Απίστευτο, ε; Οπότε ο τύπος σέρβιρε στους πελάτες του αυτό το σφηνάκι, το Κέντρο του Σύμπαντος. Αυτό πρέπει να έχει το επόμενο Legacy κοκτέιλ. Να δημιουργήσει συζήτηση γύρω από αυτό. Να λέει κάποιος «Μεγάλε, πάμε στο μπαρ να πιούμε αυτό το φοβερό κοκτέιλ;  Τι έχει μέσα; -Δεν ξέρω τι έχει μέσα, αλλά μου είπε ο τύπος στο μπαρ ότι μπλα, μπλα, μπλα» Βλέπεις, πάντα όλοι θα ξεχνούν τα υλικά αλλά θα θυμούνται την ιστορία.

Γκράσιας Νταβίντ!