Περί διαγωνισμών

Πέρασε ήδη μια εβδομάδα από τον τελευταίο διαγωνισμό κοκτέιλ που διεξήχθη στη χώρα μας και αφορούσε το απόσταγμα μαστίχας Skinos. Ένας διαγωνισμός που διεξήχθη για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά και είχε το ίδιο έπαθλο με πέρυσι: ένα ταξίδι στη Νέο Ορλεάνη για το πιο γνωστό συνέδριο μπαρ, το Tales of the Cocktails! Πολύ ελκυστικό βραβείο, δε βρίσκεις;

Ναι, γιαυτό γίνονται όλα τελικά, για το βραβείο. Ή μήπως όχι; Μήπως υπάρχουν κι άλλοι λόγοι που κάποιοι συμμετέχοντες μπορεί να πάρουν μέρος σε ένα διαγωνισμό; Σίγουρα υπάρχουν. Η φήμη, η καταξίωση, οι δημόσιες σχέσεις είναι μερικοί λόγοι ακόμα.

Όμως συνήθως οι διαγωνισμοί εκτός από βραβεία, πανηγυρισμούς και χαμόγελα έχουν ειδικά εδώ στην Ελλάδα και πολλά παρατράγουδα… Γκρίνιες, γκρίνιες, γκρίνιες.. Έρχονται και ξαφνικά μας κάνουν να ξεχάσουμε αυτό που λένε οι άλλοι για το επάγγελμα μας: πως δηλαδή είναι από τα λίγα επαγγέλματα που μπορείς να δουλέψεις διασκεδάζοντας ή ακόμα και να διασκεδάσεις δουλεύοντας. Αλλά θα γίνω πιο συγκεκριμένος.

Είναι σύνηθες φαινόμενο, για παράδειγμα, κάποιος που κατά τη γνώμη του αδικήθηκε να επικαλεστεί το κακό επίπεδο των κριτών. Εγώ όμως ξέρω πως οι κριτές ανακοινώνονται εξαρχής. Δε θα ήταν λοιπόν πιο σωστό αν κάποιος έχει αμφιβολία για τους κριτές να μην συμμετάσχει καθόλου; Επίσης, είναι πολύ συνηθισμένο να υπάρχουν παράπονα για την ροή της διαδικασίας… Μα αν θεωρείς ότι κάτι σου βρωμάει ή ότι κάτι πάει στραβά γιατί δεν διακόπτεις την διαδικασία διαμαρτυρόμενος για το παράτυπο αυτής παρά περιμένεις να ολοκληρωθεί μπας και περάσεις τελικό;

Σήμερα παρεμπιπτόντως έμαθα και για μια ξεχωριστή κατηγορία μπαρτέντερ, αυτή των διαγωνισμών. Ναι, δια στόματος Leonardo Leuci, που τον ξανασυνάντησα μετά από περίπου 8 μήνες στην Αθήνα, μου μίλησε για αυτή την κατηγορία μπαρτέντερ, που έχουν κάνει χόμπι ή επάγγελμα την συμμετοχή σε διαγωνισμούς κοκτέιλ χωρίς να δουλεύουν σε κάποιο μπαρ ή δουλεύοντας μία βάρδια τη βδομάδα. Και σύμφωνα με τον Leo κερδίζουν στους περισσότερους! Swell…

Πολλοί συνάδελφοι με ρωτούν τον λόγο που δεν έχω πάρει μέρος σε ΚΑΝΕΝΑΝ διαγωνισμό. Και τους απαντώ πως  θεωρώ τους περισσότερους εν Ελλάδι διαγωνισμούς αναξιόπιστους, πρόχειρα στημένους ή φτιαχτούς. Πρόσεξε, τους περισσότερους, όχι όλους..Έτσι, τους κατακρίνω με την μη συμμετοχή μου. Ίσως βέβαια να φοβάμαι και λίγο.. Ίσως να μην έχω τα κότσια να διαγωνιστώ και να συναγωνιστώ εξαιρετικούς συναδέλφους.. Ποιος ξέρει… Παρόλα αυτά, με την επιλογή μου αυτή θυσιάζω την όποια πιθανότητα υπάρχει να κερδίσω κάποια νικητήρια θέση με ότι αυτό συνεπάγεται. Είναι μεγάλο το τίμημα σε κάθε περίπτωση.

Θα χαρώ να ακούσω τη γνώμη σου ώστε να προκύψει μία υγιής κουβέντα.

ΥΓ 1. Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς τυχαία. Κοινώς, μην ψαρώνεις, δεν προσωποποιώ τίποτα.

ΥΓ 2. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές ο καλός συνάδελφος Βασίλης Κυρίτσης έχει μόλις ανακηρυχτεί ελληνικός νικητής στον ευρωπαϊκό τελικό του Λονδίνου του Diageo Reserve World Class και αντίστοιχος εκπρόσωπος στον παγκόσμιο τελικό που θα διεξαχθεί σε περίπου 2 μήνες στη Βραζιλία!! Συγχαρητήρια κι από εδώ Μπιλ! Είναι ίσως ο πιο σοβαρός παγκόσμιος διαγωνισμός κοκτέιλ, αλλά αρκετά με τους τόσους νικητές ρε παιδιά εκεί στην Diageo!