Το πνεύμα των Χριστουγέννων.

Είναι από τα μεγαλύτερα και πιο σημαντικά, σύμφωνα με πολλούς, events στο χώρο του μπαρ. Πάνω από 5000 άνθρωποι του ευρύτερου χώρου συγκεντρώνονται, και όπως θα δούμε παρακάτω πολλές φορές συνωστίζονται, για να ‘’πάρουν μυρωδιά’’ από το τι γίνεται σε αυτές τις δύο ευρωπαϊκές πρωτεύουσες που πολλές φορές χαρακτηρίζονται και σαν Μέκκα του μπαρ. Φυσικά μιλάω για το χιπ Βερολίνο με το BCB(Bar Convent Berlin) και το πολύβουο Λονδίνο με το London Cocktail Week και το UK RumFest.

Λοιπόν, η παρέα ήταν έτοιμη, ή σχεδόν έτοιμη αφού τελευταία στιγμή ο Σπύρος Κερκύρας μου την έκανε – Χαλάλι του όμως αφού μέσα στις επόμενες μέρες ανοίγει μαζί με τον Αλέξανδρο Γκικόπουλο ίσως το νέο talk of the town στο Χαλάνδρι, το APSENDI Mystery Box Project – Ο Γιώργος, ο Θοδωρής, ο Ντίνος, ο Αντρέας κι εγώ ήμασταν έτοιμοι για την πρώτη στάση, το Βερολίνο και το BCB που εγώ το είχα επισκεφθεί και πέρυσι και που εκεί συναντήσαμε και καλούς φίλους από τη Θες/νίκη όπως τον Άκη, τον Αλέξανδρο και τον Γιάννη.

Κι εκεί που οι προσδοκίες σου σε τέτοιες περιπτώσεις χτυπάνε κόκκινο, εκεί που λες πως όσα χρήματα κι αν ξοδέψω θα τα αξίζει ένα τέτοιο γεγονός και πως οι πληροφορίες για όλες τις νέες τάσεις της χρονιάς θα είναι στη διάθεση μου να τις χρησιμοποιήσω για να εξελίξω τη δουλειά μου, έρχεται η πλήρης εμπορευματοποίηση της τέχνης του μπαρ να στα γκρεμίσει όλα αυτά και να σου απομυθοποιήσει το πιο σημαντικό ίσως συνέδριο για μπαρ.

Κι αυτό γιατί κυρίως στο Βερολίνο, η χρηματική επιρροή των εταιρειών ήταν τεράστια και οι διοργανωτές αγνόησαν εντελώς τη δίψα για μάθηση των επισκεπτών και αναλώθηκαν σε εταιρικές και προϊοντικές παρουσιάσεις που κανείς ποτέ δε νοιάστηκε. Και αναρωτιέμαι, σε ένα συνέδριο με τόσα έσοδα(εισιτήριο εισόδου, χορηγίες, ενοικιάσεις περιπτέρων, κτλ) γιατί δεν αγοράζεις δέκα ρημάδια σεμινάρια της προκοπής από καταξιωμένους ανθρώπους του χώρου να αποζημιώσεις και τους επισκέπτες σου; Γιατί έτσι έγινε φέτος στο BCB, χειρότερο κατ’εμέ από το περυσινό αλλά με 20% περισσότερο κόσμο.

Λίγο καλύτερα ήταν τα πράγματα στο Λονδίνο, παρόλο που φέτος όλο το London Cocktail Week ήταν χορηγούμενο από μία συγκεκριμένη εταιρία. Όμως η ανοργανωσιά και η έλλειψη χρόνου με έκαναν να χάσω τα καλύτερα free σεμινάρια αφού έπρεπε να κλείσεις θέση από πολύ νωρίς. Αυτά που απέμειναν με άδειες θέσεις ήταν κάποια σαχλά μισάωρα με γενικότητες και αερολογίες που απέδειξαν πως μπήκαν στο πρόγραμμα απλά για να το γεμίσουν.

Και τελειώνοντας, θέλω να αναφερθώ και στο RumFest. Εκεί που δοκιμάσαμε φρέσκο νερό καρύδας, χορέψαμε στους ρυθμούς της Soca (μουσική από το Τρινιντάντ), αξιολογήσαμε και ψηφίσαμε για τα καινούρια ρούμια της χρονιάς (ακυκλοφόρητα) στο Boutique RumFest, μας σέρβιραν Έλληνες μπαρτέντερ, φωτογραφηθήκαμε με τον επί χρόνια στόπερ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ Mikaël Silvestre και το εξαιρετικό καινούριο του ρούμι από τον Άγιο Βαρθολομαίο των Γαλλικών Δυτικών Ινδιών, δοκιμάσαμε φαγητό από την Καραϊβική και φυσικά απολαύσαμε ρούμια από όλο τον κόσμο! Το επόμενο στοίχημα για τον διοργανωτή Ian Burrell, έχοντας δει και την φετινή προσέλευση, είναι η πιο σωστή επιλογή ενός μεγαλύτερου και πιο άνετου χώρου αφού ο κόσμος ήταν τόσος πολύς που προτίμησα να βολτάρω παρέα με φίλους στην αγορά του Camden στην τελευταία μου ηλιόλουστη Κυριακή παρά να επισκεφθώ ξανά το συνεδριακό κέντρο του ExCel London.

Θέλοντας να συνοψίσω, θα πω πως ανεξάρτητα με τις σάχλες, βγήκαν και κάποιες φετινές ολοκαίνουριες τάσεις του χώρου μας:

• Μετά τη ‘’μόδα’’ του αμερικάνικου ουίσκι από σίκαλη, φέτος υπονοήθηκε πως θα έχουμε την αναγέννηση του ιρλανδέζικου, κάτι που ήταν καιρός να συμβεί! Είχα την τύχη να δοκιμάσω καμιά δεκαπενταριά από αυτά σε μία εξαιρετική γευσιγνωσία από τον μετρ του είδους Dave Broom.!
• ‘’Η τεκίλα πέθανε, ζήτω τα αποστάγματα αγαύης!’’ Αυτό σκεφτόμουν να βάλω για τίτλο σε ένα πιο γενικό άρθρο για τις φετινές τάσεις. Λίγο η παγκόσμια ζήτηση για τεκίλα που λόγω των περιορισμών της ονομασίας προέλευσης της δεν μπορεί να ανταποκριθεί στη ζήτηση, λίγο η στροφή σε πιο παραδοσιακά αποστάγματα, λίγο το φολκλόρ αυτών, λίγο ο ξεχωριστός τους χαρακτήρας, τα αποστάγματα αγαύης ή άλλων συγγενικών φυτών όπως το Mezcal, το Sotol και το Raicilla ήρθαν και θα κατακλύσουν την αγορά. Το Μεξικό ήταν και η επίτιμος καλεσμένη χώρα του BCB και όπως είπε ένας γερμανός φίλος σε ‘’πηγαδάκι’’ αν δεν υπήρχε το Mezcal η τεκίλα μόνη της δεν θα ήταν ικανή για αυτή την επιλογή.
• Το Jägermeister! Ναι, καλά άκουσες. Σε ένα τεράστιο περίπτερο οι μπαρτέντερ του δίδασκαν αναμιγνυολογία ντυμένοι με στολές φαρμακοποιών και ο Gary Regan (wtf??) κήρυττε, εκτός από το mindful bartending, για αυτό το χαμένο από τα μπαρ μας ποτό.

υ.γ. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου καλή επιτυχία και καλές δουλειές στα παιδιά του APSENDI Mystery Box Project. Σπύρο, Αλέξανδρε και Γιάννη είμαι σίγουρος πως θα πετύχετε!