Calisaya liquer

Ιδιοκτήτης/Παραγωγός : Elixir

Χώρα προέλευσης : Όρεγκον, ΗΠΑ

Αλκοολικοί βαθμοί : 35%

Συσκευασία : 750 ml

Το εν λόγω κείμενο θα μπορούσε κάλλιστα να έχει τίτλο «Ελονοσία, αυτή η μάστιγα» και να μην έγραφα τίποτα για ποτό… Παρόλα αυτά (και έχει και περισσότερη πλάκα) μπορώ εύκολα να σου αποδείξω για άλλη μια φορά πόσο μεγάλη τελικά είναι η σχέση του αλκοόλ με την καθημερινότητα μας και, στην συγκεκριμένη περίπτωση, με μια ασθένεια τόσο παλιά σχεδόν όσο οι δεινόσαυροι, που συνεχίζει να πλήττει εκατομμύρια κόσμου.

Αν επιχειρήσεις μια ιστορική αναδρομή της ασθένειας, που αργότερα ονομάστηκε μαλάρια, από το ιταλικό mal’aria («κακός», βρώμικος αέρας), θα διαπιστώσεις πως ο Ιπποκράτης την είχε διαγνώσει, και μάλιστα είχε δώσει το όνομα «μίασμα» στα αέρια που έβγαιναν από τη γη(!) και την μετέφεραν. Η βασίλισσα Κλεοπάτρα είχε πεθάνει από κουνούπι που μάλλον κουβαλούσε το εν λόγω παράσιτο, ενώ είχε ρημάξει τους αμερικανούς στρατιώτες στην Αφρική και στα νησιά του νότιου Ειρηνικού κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Αυτό όμως που ίσως ενδιαφέρει περισσότερο, είναι μια από τις πρώτες θεραπείες που χρησιμοποιήθηκαν για να καταπολεμήσουν την ελονοσία. Κάποιοι θα έχετε ακούσει την ιστορία περί περουβιανής κιγχόνης, ενός δένδρου του οποίου τον φλοιό τον έτριβαν σε σκόνη και τον χρησιμοποιούσαν σαν θεραπευτικό της ελονοσίας. Πιο συγκεκριμένα, η αλκαλοειδής οργανική ένωση που βρίσκεται στην κιγχόνη, είναι η κινίνη, που ήταν και το μοναδικό φάρμακο για αυτή την ασθένεια, αλλά και για πολλές άλλες μέχρι πολύ πρόσφατα.

Πως συνδέονται όμως όλα αυτά με το πίνειν; Εύκολο. Η πικρή, ίσως και αρκετά άσχημη, γεύση της κινίνης, δημιούργησε την ανάγκη να βρεθεί ένας τρόπος ώστε αυτό που θα έπιναν οι ασθενείς να γίνει εύγευστο. Όπερ και εγένετο! Ο φλοιός της κιγχόνης ανακατεύτηκε με αλκοόλ, αρωματίστηκε με άλλα βότανα και μυριστικά, και προστέθηκε και μέλι. Ένα από τα πιο παλιά amari -πικρά λικέρ δηλαδή, ήταν έτοιμο και το όνομα αυτού “Calisaya liquer”. Από το λατινικό όνομα του δένδρου που παίρνουμε την κινίνη, Cinchona calisaya.

Στο πέρασμα των χρόνων το λικέρ αυτό, που το είχαν κάποιοι δει γραμμένο σε παλιές συνταγές, σταμάτησε να παράγεται. Όμως, 400 χρόνια μετά, μία εταιρεία από το Όρεγκον των ΗΠΑ, αποφάσισε να αναβιώσει την «κλασσική» συνταγή που λέγεται πως βρήκε στην Ιταλία, παράγοντας το προϊόν της σημερινής μας δοκιμής.

Πρόκειται λοιπόν για ένα πικρό λικέρ, φωτεινού χάλκινου χρώματος, σε αντίθεση δηλαδή με τα κλασσικά αμάρο που είναι σκουρόχρωμα, με έντονα αρώματα μπαχαρικών (κανέλα, γαρύφαλλο, τζίντζερ) και ακόμα πιο έντονα αυτά του πικρού πορτοκαλιού. Ο φλοιός της κιγχόνης είναι ολοφάνερος από την αρχή και είναι αυτός που σου αφήνει την πικρή επίγευση, που όμως είναι σχετικά κοντή. Παρόλα τα πικρά του στοιχεία, μια σιροπένια γλύκα βγαίνει στο στόμα, παρέα με νότες από gingerbread καθώς και μια υπόνοια ξηρών καρπών.

Ο επιστημονικός μας συνεργάτης αλλά και σύμβουλος σε θέματα πυρασφάλειας Αλέξανδρος Γκικόπουλος, πήρε στα χέρια του τη μία και μοναδική φιάλη που εισάγαμε από τις ΗΠΑ και «έπαιξε» μαζί της για μερικές ώρες. Το αποτέλεσμα αντικατοπτρίζεται στο παρακάτω κοκτέιλ.

The Distraction of the Gloomy Hole

50ml Maker’s Mark whiskey

30ml Calisaya liquer

25ml Kamm & sons liquer

30ml φρεσκοστιμμένο χυμό ροζ γκρέιπφρουτ

Ginger beer

Γαρνιτούρα: 1 μεγάλη φλούδα λεμονιού και 1 ξυλάκι αποξηραμένης λεβάντας

Captured and edited by One Astronaut Studios for Bitterbooze.com