Brâncoveanu XO: Ρουμάνικη παράδοση και σύγχρονη επιχειρηματικότητα

Ένα ρουμάνικο vinar πρωταγωνιστεί στο σημερινό άρθρο, το οποίο συνοδεύουν ιστορίες και θρύλοι από το πάλαι ποτέ βασίλειο της Βλαχίας, νυν Ρουμανία, και η δημιουργία μιας εταιρείας από το όραμα ενός Σύριου, ο οποίος έτυχε να γνωρίσει έναν Έλληνα και να μυηθεί στα μυστικά και στη μαγεία της ποτοποιίας. Μην παρατήσετε ακόμη την ανάγνωση, δεν πρόκειται για κάποιο ανέκδοτο. Στην καρδιά του ρουμάνικου μπράντι –στη Ρουμανία τα λένε vinar- Brâncoveanu ρέει ρουμάνικο, ελληνικό, συριακό και κυπριακό αίμα, μια πολυεθνική σύντηξη που δημιούργησε το εν λόγω προϊόν και έναν όμιλο εταιρειών, τον Alexandrion, με γραφεία στη Ρουμανία, στην Κύπρο, στη Βραζιλία, καθώς και ένα αποστακτήριο που είναι σχεδόν έτοιμο στις ΗΠΑ.

Τι γνωρίζουμε όμως για την ποτοποιία της Ρουμανίας; Η χώρα είναι γνωστή για τα Țuică της, το εθνικό της ποτό, ένα απόσταγμα από δαμάσκηνα, μιας και η χώρα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός δαμάσκηνου στην ΕΕ και ένας από τους μεγαλύτερους στον κόσμο!

Πέρα από το Țuică, η χώρα έχει και οινοπαραγωγή, με διεθνείς ποικιλίες –κυρίως λευκές- , αλλά και εγχώριες, όπως τα: Feteasca Alba, Neagra και Regala, Tamaioasa Romaneasca, αλλά και το Busuioacă de Bohotin, το οποίο παράγει συνήθως ένα γλυκό ροζέ κρασί. Η παραγωγή μπράντι κρασιού ξεκίνησε ως απότοκος αυτής της παράδοσης στην οινοποιία και στην απόσταξη. Στην οποία πρωταγωνιστεί η εταιρεία Alexandrion.

Ο Σύριος δημιουργός της, Nawaf Salameh, πρωτοπήγε στη Ρουμανία για να σπουδάσει ιατρική. Λίγα χρόνια αργότερα, με το πτυχίο ανά χείρας και με το νέο του γραφείο στην Αθήνα, βρέθηκε σε αναζήτηση οποιασδήποτε επιχειρηματικής ευκαιρίας, προκειμένου να εκμεταλλευτεί τις γνωριμίες του σε Ρουμανία, Σοβιετική Ένωση, Ελλάδα και Κύπρο. Εν έτει 1993 και έπειτα από διάφορες επιτυχημένες διεθνείς εμπορικές συναλλαγές κατέληξε στην Κρήτη. Εκεί ένας Κρητικός ποτοποιός τον μύησε στη μαγεία της απόσταξης και της ποτοποιίας.

Αυτό ήταν. Το 2000 και ενώ είχε επενδύσει στην παραγωγική μονάδα του Κρητικού, αγοράζει ένα κομμάτι γης στη Ρουμανία με σκοπό να μεταφέρει εκεί το εργοστάσιο, αγοράζει δύο ακόμη εγχώρια εργοστάσια ποτοποιίας και ιδρύει την εταιρεία Alexandrion, ως φόρο τιμής στον Έλληνα που του έβαλε την ιδέα και φυσικά… στον Μέγα Αλέξανδρο. Το ένα από τα δύο μάλιστα εργοστάσια που αγόρασε, στο Ρανταούτσι της βορειοανατολικής Ρουμανίας, λειτουργεί από το 1789!

Έχουμε φθάσει στο σωτήριο έτος 2006, ορόσημο για την εταιρεία που σηματοδοτεί την πρώτη εμφιάλωση του vinar –ή μπράντι- Brâncoveanu. Ένα μπράντι που απολαμβάνεται πιο εύκολα από ό,τι προφέρεται, αφού στα ελληνικά διαβάζεται Μπρινκοβεάνου, αν τα ρουμάνικά μου είναι σωστά. Την ονοματοδοσία του αναλαμβάνει εν αγνοία του και από τα κατάστιχα της ρουμανικής ιστορίας ένας από τους πιο σημαντικούς ηγέτες της και –σύμφωνα με πολλούς- απόγονος της βυζαντινής οικογένειας των Καντακουζηνών. Ο Κωνσταντίνος Μπρινκοβεάνου μαζί με τον θείο του, στόλνικο Κωνσταντίνο Καντακουζηνό, θεωρούνται από τους Ρουμάνους ως οι πρωτοπόροι και θιασώτες του Αναγεννησιακού Ουμανισμού της Βλαχίας και σημερινής Ρουμανίας! Κατά την περίοδο μάλιστα διακυβέρνησης του πρώτου, η χώρα διατήρησε 25 ολόκληρα χρόνια την ειρήνη με όλους τους τους γείτονες, σπουδαίο κατόρθωμα για τα δεδομένα της εποχης.

Στα του μπράντι Brâncoveanu ΧΟ που κατέφθασε στο γραφείο και δοκίμασα, πρόκειται όπως προανέφερα για ένα προϊόν ανάμειξης αποσταγμάτων οίνου, διαφορετικών ηλικιών, με ελάχιστη εδώ τα επτά έτη και χωρίς την παραμικρή προσθήκη οποιουδήποτε προσθέτου, σε κανένα στάδιο της παραγωγικής διαδικασίας, εμφιαλωμένο στους 40% αλκοολικούς βαθμούς.

Ενδιαφέρουσες νότες βατόμουρου, μόκας, καραμέλας βουτύρου και βανίλιας ξεπηδούν με ορμή στη μύτη που θα προσεγγίσει το ποτήρι με Brâncoveanu. Στο στόμα το φρούτο είναι εμφανές, σε ένα εκφραστικό εύρος ωρίμασης από βατόμουρα και σμέουρα έως και ελαφρώς ψημένα κόκκινα μήλα και κέικ φρούτου, το αλκοόλ είναι ήπιο και η επίγευση μέτριας έως μακράς διάρκειας.

Η σειρά μπράντι Brâncoveanu μάλιστα δεν τα πάει κι άσχημα από άποψη βραβεύσεων, αφού ειδικά το ΧΟ που δοκίμασα έχει αποσπάσει ουκ ολίγα μετάλλια και διακρίσεις σε αρκετούς διεθνείς διαγωνισμούς, όπως το IWSC, το CWSA, το Spirits Selection, κα.

Στα πιο πρόσφατα νέα της εταιρείας Alexandrion διαβάζω πως μετά τα γραφεία που απέκτησε στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας και το νέο αποστακτήριο στη Νέα Υόρκη που θα είναι έτοιμο το 2022, απέκτησε γραφεία και στην Αθήνα, όπως και παρουσία στην ελληνική αγορά, αποδεικνύοντας πως πρόκειται για μια άκρως αναπτυσσόμενη εταιρεία. Αν το πετύχετε σε κάποια ενημερωμένη κάβα, προτείνω να το αποκτήσετε, αποτελεί μια άκρως ενδιαφέρουσα προσθήκη στη συλλογή σας, μια όμορφη έκφραση της ρουμάνικης παράδοσης και ποτοποιίας.