Bottega di Rino: όλη η Τοσκάνη σε ένα μπακάλικο!

Ένα κατάστημα σαν τα παραδοσιακά που συναντά κανείς στα πλακόστρωτα της Ιταλίας, ένα μπακάλικο με γεύσεις και αρώματα από την Τοσκάνη, έχει ανοίξει -ή καλύτερα, έχει προσγειωθεί στο κέντρο της Αθηνάς-, σχεδόν πανομοιότυπο με κάποιο bottega της γείτονος, προσφέροντας λιχουδιές από μικρούς παραγωγούς και αρτιζάνους τυροκόμους και αλλαντοποιούς στο απαιτητικό κοινό της Αθήνας. Εδώ και μερικούς μήνες που διατηρώ συνεργασία μαζί του σε διάφορα επίπεδα, παρέα με τον Αλέξανδρο Γκικόπουλο, δεν είχα την ευκαιρία να γράψω κάτι για αυτό. Ε, έφθασε η ώρα να συστήσω και επίσημα το Bottega di Rino.

Λόγω εγγύτητας, φυσικής ομορφιάς, γαστρονομικού πλούτου, αλλά και για τόσους άλλους ακόμη λόγους, είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ και να εξερευνήσω ουκ ολίγες φορές διάφορα μέρη της Ιταλίας. Την πιο σπουδαία, παρόλα αυτά, προσωπική μου εμπειρία την βίωσα πριν 7-8 χρόνια, ως ένας από τους αντιπροσώπους της ελληνικής αποστολής στο συνέδριο του Salone del Gusto, γνωστού ως Terra Madre, που διοργανώνει κάθε δύο χρόνια ο παγκόσμιος οργανισμός Slow Food. Ένας οργανισμός που προωθεί την τοπική κουζίνα, τις πρώτες ύλες και τους παραγωγούς, σε ένα πλαίσιο ηθικών αξιών, ενάντια στον υπερκαταναλωτισμό, με όλα τα παρατράγουδά του (εργασιακή εκμετάλλευση, φαινόμενο θερμοκηπίου, διαταραχή φυσικών οικοσυστημάτων, κοκ) και ως αντίβαρο στο σύγχρονο τρόπο ζωής του Fast Food.

Εκεί, είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω μοναδικά προϊόντα από ολόκληρο τον κόσμο, να συνομιλήσω με παραγωγούς για την υπό εξαφάνιση τέχνη της καλλιέργειας, της κτηνοτροφίας ή της εν γένει παραγωγής τους και βεβαίως να μαγευτώ από την γαστρονομία εν συνόλω. Αποτέλεσε δε εκείνη μου η συμμετοχή στο εν λόγω συνέδριο αφορμή για να αλλάξω τρόπο σκέψης στο πως βλέπω και αντιλαμβάνομαι την τροφή μου.

Εκεί, είχα την ευκαιρία να γευτώ ένα μικρό κομμάτι από τον πλούτο της ιταλικής γαστρονομικής παράδοσης και να αντιληφθώ βεβαίως βεβαίως και την υποχρέωση όλων εμάς που ασχολούμαστε σε οποιοδήποτε επίπεδο με τη γαστρονομία και την εστίαση να δώσουμε αξία σε προϊόντα και παραγωγούς που ζουν από τη γη και το κάνουν με τον παραδοσιακό, βιώσιμο τρόπο.

Πίσω στην Αθήνα του σήμερα και στο Bottega di Rino, ένα κατάστημα παραδοσιακών, αρτιζάνικων προϊόντων από την Τοσκάνη και τα πέριξ της, την Ούμπρια, την Εμίλια Ρομάνα, το Βένετο και τη Λιγουρία, το οποίο σε συνεργασία με πολύ μικρούς Ιταλούς παραγωγούς εκθέτει στις βιτρίνες του λιχουδιές και καλούδια που δεν είχαμε μέχρι σήμερα την ευκαιρία να προμηθευτούμε, κάποια εκ των οποίων, είχα τη χαρά να δοκιμάσω πριν χρόνια σε εκείνο το συνέδριο του Salone del Gusto.

Για τι να σας πρωτογράψω; Για το μαγικό αλλαντικό Capocollo, από το πίσω μέρος του χοίρου, το οποίο τρίβεται με αλατοπίπερο και αρωματικά βότανα πριν ωριμάσει για αρκετό διάστημα; Για τα πέντε διαφορετικά είδη προσούτου, με το ένα, το πιο ζόρικο, το ΠΟΠ Τοσκάνης, που θα σας κάνει να ξεχάσετε τα πιο «τουριστικά» και εμπορικά από την Πάρμα ή το Φρίουλι; Για το φρέσκο Πεκορίνο που πρώτη φορά δοκίμασα και που αμφιβάλλω αν υπάρχει σε κάποιο άλλο μπακάλικο στην Αθήνα; Για τις τέσσερις διαφορετικές παρμεζάνες, με κορυφαία αυτή της 48μηνης (!) ωρίμασης; Για την μπρεζάολα από Κιανίνα; Για το lardo ή το σαλάμι από Cinta Senese, έναν πανέμορφο χοίρο μιας αυτόχθονης, προστατευόμενης και ΠΟΠ φυλής γουρουνιών από την Τοσκάνη, με τη χαρακτηριστική άσπρη ρίγα στο λαιμό; Για την καλύτερη πορκέτα στον κόσμο σε αλλαντικό, από την Τοσκάνη, ψημένη σε ξυλόφουρνο; Για τα τέσσερα διαφορετικά είδη χειροποίητης μορταδέλας ή για το περιθρύλητο πλέον Κουλατέλο; Αλλά και άλλα καλούδια, που κατά καιρούς φέρνουν σε περιορισμένες ποσότητες, όπως το Cotechino -κάτι σαν τη δική μας «πηχτή» σε αλλαντικό- ή το Strolghino, που χρησιμοποιεί τα κομμάτια που περίσσεψαν από το Κουλατέλο, τα οποία συνθέτουν ένα λεπτό σαλάμι, ξεχωριστής νοστιμιάς!

Σε αυτά, προσθέστε τα καλύτερα τοματάκια στον κόσμο, τα San Marzano, σε κονσέρβα, χειροποίητες σάλτσες και πέστο και spread σε βαζάκια, αλλά και ζυμαρικά (Masciarelli από το Αμπρούτσο ή Leonessa από τη Νάπολη) για να μαγειρέψετε τις πιο νόστιμες μακαρονάδες.

Σαφέστατα, οτιδήποτε πωλείται για το σπίτι, μπορεί να σερβιριστεί και επί τόπου, σε μοναδικά ταλιέρι (ποικιλίες τυριών και αλλαντικών), αλλά και σε σάντουιτς -με πανίνο ή φοκάτσια- συνοδεία ιταλικών κρασιών από την Tenutta Il Palazzo, με την οποία συνεργάζονται οι ιδιοκτήτες του Bottega di Rino, Ρήνο Σκούρας και Μάνος Γαληνάκης.

Και όπως σωστά υποθέσατε, καθώς το Bottega di Rino αυτοπροσδιορίζεται ως «μπακάλικο-μπαρ», δε θα μπορούσε να μην σερβίρει αποστάγματα και κοκτέιλ με έμπνευση και μπρίο από την Ιταλία, επηρεασμένα από το κόνσεπτ του απεριτίβο. Γκράπες και αμάρο, μπίτερ λικέρ και σπριτς, κοκτέιλ, ιταλικές μπίρες και καφές, όλα υπάρχουν στον κατάλογο και όλα παρασκευάζονται όπως αρμόζει στην μικρή αυτή γωνιά στο κέντρο της Αθήνας, όπως απαιτεί η ώρα του lunch break, του after office ή του πριν και του μετά του θεάτρου.

Τον χρόνο σας εκεί «ντύνουν» μουσικά οι Λούτσιο Ντάλα, Τονίνο Καροτόνε, Ορνέλα Βανόνι, Πάολο και Νίκολα Κόντε, Μάριο Μπιόντι και Τζακ Σαβορέτι, Σοφία Λόρεν και Μοντεφιόρι Κοκτέιλ.