Αγιοβασίλη μου, ήμουν καλό παιδί, θα στείλεις μερικά ουίσκι;

Το γράμμα του Γιάννη Αικατερινίδη προς τον Αγιοβασίλη 

Ξεκινώντας και φέτος τη συγγραφή αυτού του άτυπου γράμματος προς τον Αγιοβασίλη θα ήθελα να τονίσω (αν και ήδη το ξέρει ο Άγιος) πως όλη τη χρονιά ήμουν καλό παιδί. Δεν σχολίασα δημοσιεύματα που είδα στο facebook με αιχμηρό και καυστικό λόγο, αν και πολύ θα το ήθελα, και πάντα είχα μια καλή κουβέντα να πω ακόμα και στιγμές που μέσα μου έβραζα. Ελπίζω η στάση μου να εκτιμηθεί δεόντως και τουλάχιστον μια από τις 3 φιάλες που προτείνω παρακάτω να φτάσει στο προορισμό της (δηλαδή στο ποτήρι μου).

Blue Spot 7 Y.O Cask Strength, 58.7 % abv.

Ξέρω ότι σου βάζω δύσκολα, αγαπημένε μου Άγιε, καθώς η συγκεκριμένη εμφιάλωση έγινε ανάρπαστη μόλις κυκλοφόρησε και πραγματικά «όποιος πρόλαβε τον Κύριον είδε», όμως το δοκίμασα πρόσφατα και ενθουσιάστηκα. Στο σμαραγδένιο νησί, που δεν είναι άλλο από την Ιρλανδία, τα τελευταία χρόνια κάνουν πραγματικά εξαιρετική δουλειά και κάθε χρόνο ανεβάζουν τον πήχη όλο και ψηλότερα. Να πω εδώ πως το ιρλανδικό ουίσκι Blue Spot εξαφανίστηκε από τα ράφια τη δεκαετία του 1960, αλλά ευτυχώς για εμάς η Mitchell & Son αποφάσισε να ξαναζωντανέψει τον τίτλο και να μας χαρίσει ένα μαγικό προϊόν τριπλής απόσταξης, Single Pot Still, 7 ετών, που η παλαίωση του πραγματοποιήθηκε σε έναν συνδυασμό βαρελιών μπέρμπον, σέρι και μαδέρα, εμφιαλωμένο φυσικά στους 58.7 % abv.

To Blue Spot είναι αναμφίβολα ένα ουίσκι με τεράστιο χαρακτήρα και αν το συναντήσετε σε κάποιο ράφι, μην χάσετε την ευκαιρία να το αποκτήσετε. Τώρα βέβαια, αν δεν το βρεις Άγιε μου καλέ Βασίλη, συμβιβάζομαι και με ένα Redbreast 21 εμφιάλωσης του 2021.

Lagavulin 12 Y.O. Special Release 2021, 56.5 % abv.

Σε αυτή τη θέση, θα φιγούραρε υπό άλλες συνθήκες το Lagavulin 26 Y.O. Special Release 2021, όμως επειδή ακόμα και όταν γράφουμε τη λίστα μας στον Άγιο Βασίλη έχουμε περιορισμούς όσον  αφορά το μπάτζετ και επειδή το μαστίγιο που κύριου Κοροβέση παραμονεύει θα αρκεστώ με το νεότερο  συγγενή του Lagavulin 26, το όποιο δεν είναι άλλο από το Lagavulin 12.

Ίσως αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθος των Special Releases της Diageo, καθώς εμφανίζεται σε κάθε σειρά από την πρώτη πλήρη κυκλοφορία της το 2002. Γευστικά, το 12χρονο λιοντάρι του Islay σοκάρει δείχνοντας τα όρια των δυνάμεων του αποστακτηρίου. Συνδυάζει τον πλούσιο και σκοτεινό καπνό του Lagavulin 16 Year Old με το πιο φρέσκο θαλασσινό στυλ του 8χρονου. Χρειαζόμαστε κάτι πιο περίπλοκο; Για τους πιο μυημένους θα πω ότι γευστικά θεωρώ πως ξεπερνά την εντυπωσιακή έκδοση του 2017 και κοιτάζει κατάματα την έκδοση του 2013 που προσωπικά θεωρώ ότι είναι η καλύτερη που έχω δοκιμάσει.

Bruichladdich Black Art 09.1 – 29 Y.O. 44.1 % Vol

Για το τέλος άφησα το ‘’γερό χαρτί’’ της φετινής μου λίστας και το μοναδικό που δεν έχω δοκιμάσει.

Πρόκειται για την τελευταία εμφιάλωση της σκοτεινής τέχνης του εμβληματικού αποστακτηρίου. Η απόσταξη του έγινε το 1992 και εμφιαλώθηκαν 12000 μετρημένες φιάλες το 2021. Όπως και με τα υπόλοιπα Black Art, η συνταγή του παραμένει μυστική και την γνωρίζει μόνο ο head distiller του αποστακτηρίου, Adam Hannett. Νομίζω ότι αξίζει να αναφέρουμε ότι αυτή είναι η πέμπτη εμφιάλωση του Black Art από τον Adam Hannett, μαθητευόμενο μάγο του θρύλου του Islay και του ουίσκι γενικότερα Jim McEwan, που ήταν και υπεύθυνος για τις προηγούμενες εμφιαλώσεις. Ό,τι έχω δοκιμάσει από τη σειρά είναι η επιτομή της πολυπλοκότητας και είμαι σίγουρος ότι και αυτή, δεν θα πηγαίνει πίσω. Και μόνο το γεγονός ότι για την συγκεκριμένη εμφιάλωση, έχουν χρησιμοποιηθεί βαρέλια από το  παλιό στοκ του αποστακτηρίου, την κάνει ακόμα πιο δελεαστική  και μυστηριώδη καθώς ο χαρακτήρας του Laddie έχει αλλάξει πολύ μετά την επαναλειτουργία του το 2001. Είτε Fine Art, είτε Martial Art, είτε Pop Art, είτε Royal Art, είτε Black Art, η τέχνη παραμένει τέχνη και απαιτεί αφοσίωση, κάτι που γνωρίζουν πολύ καλά εκεί στο Islay. Οπότε ΝΑΙ, καλέ μου Άγιε Βασίλη ξέρω ότι εδώ ανεβαίνουμε τιμολογιακά αλλά αξίζει να κάνουμε την υπέρβαση για αυτή τη φιάλη!