Αλμυρίκι: Μοντέρνες ιδέες με επίκεντρο το ψάρι

Είμαι απόλυτα σίγουρος πλεον ότι η χώρα μας είναι γεμάτη από μικρά γαστρονομικά διαμάντια διάσπαρτα από άκρη σε άκρη σε ολόκληρη την επικράτεια. Από ανθρώπους που υπηρετούν πιστά αυτό που τόσο αγαπούν, που δεν σταματούν να εξελίσσονται συνεχως, προσφέροντας απλόχερα φιλοξενία και νοστιμιά. Για έναν λάτρη του κάλου φαγητού λοιπόν και των ιστοριών γύρω από ένα τραπέζι που το συνοδεύουν, το να ανακαλύπτει σημεία σαν το Αλμυρίκι είναι μια διαδικασία άκρως θεραπευτική για τον ίδιο, το να μπορεί δε να αποτυπώσει και τις εντυπώσεις του, αυτό αποκτά έναν χαρακτήρα άκρως διαδραστικό και μια ευκαιρία να προβάλει τα μαγαζιά και τους ανθρώπους πίσω από αυτά μαζί και την προσπάθεια τους.

Το Αλμυρίκι βρίσκεται στην Κάτω Αλμυρή Κορινθίας, λίγα μόλις λεπτά από τα λουτρά της ωραίας Ελένης καθως αυτό στέκεται και ατενίζει τον Σαρωνικό κόλπο. Ο ιδιοκτήτης και μάγειρας Κώστας Μπαμπαλίκης (ο ίδιος αποτάσσεται τον όρο σεφ), έχοντας είκοσι σχεδόν χρόνια στις πλάτες του ως επαγγελματίας μάγειρας σε εστιατόρια και μεγάλα ξενοδοχεία και έχοντας στα ξεκινήματα του την ευλογία να δουλέψει για δύο χρόνια σε ένα από τα εμβληματικότερα ελληνικά εστιατόρια όλων των εποχών, την «Εδωδή» των αδελφών Λυτρίβη, αποφάσισε το 2013 να δημιουργήσει το Αλμυρίκι.

Η πρώτη  γνωριμία μαζί του ήταν και μια πρώτη γνωριμία με την κουζίνα του. Άνθρωπος ανοιχτός, καλοσυνάτος, σε διαρκή αναζήτηση, με αστείρευτη μαγειρική όρεξη, άνοιξε το σπίτι του να μας υποδεχθεί, με όλα του τα καλούδια όπως κάθε σωστός νοικοκύρης.

Πεσκανδρίτσα καρπάτσιο με εσπεριδοειδή, αγγούρι και μανιτάρι ναμέκο πίκλες και πούδρα από Νούμπουλο

Τι είναι όμως το Αλμυρίκι; Ας μιλήσουν, καλύτερα, κάποια από τα πιάτα που δοκιμάσαμε.

Ένα ceviche από καραβίδα Επιδαύρου με πράσινο μήλο και νότες από passion fruit & mango.

Ένα carpaccio χταπόδι με πορτοκάλι, κόλιανδρο, πούδρα αυγοτάραχο μαζί με μια μελιτζανοσαλάτα με φουντούκι.

Ένας συγκλονιστικός καπνιστός τσίρος με ανθό αλατιού και unagi, ασπρομύτικα φασόλια Λήμνου και μία sriracha vinaigrette.

Ένα σκαθάρι γιουβέτσι με Φινόκιο & μοσχολέμονο.

Κάθε πιάτο που έκανε την παρουσία του στο τραπέζι, φώναζε δυνατά τρία πράγματα: Εξαιρετική πρώτη ύλη, αδιαμφισβήτητη νοστιμιά, εξέλιξη. Ακόμη και η απλή ντοματοσαλάτα είχε τον δικό της δυνατό χαρακτήρα. Συνδύαζε τις πολύ νόστιμες δικής του υδροπονικής καλλιέργειας ντομάτες μαζί με κρίταμο τουρσί και γαλοτύρι Μετσόβου.

Λαχανικά δικής του καλλιέργειας και ελληνικά προϊόντα μικρών παραγωγών συντροφεύουν το μαγειρικό ταξίδι του Κώστα Μπαμπαλίκη καθως αυτός ξεδιπλώνει την δεξιοτεχνία του στα ψάρια, είτε ωμά είτε στο τηγάνι, στην σχάρα στην κατσαρόλα ή τον φουρνο.

Χειροποίητα καπνιστός τσίρος, επάνω σε ασπρομύτικα φασόλια Λήμνου και βινεγκρετ sriracha

Στο Αλμυρίκι κάθε ημέρα είναι διαφορετική.

Διαφορετική την κάνει η ψαριά της ημέρας και οι δημιουργικές ανησυχίες του Κώστα, ο οποίος δεν διστάζει να πειραματιστεί με συνδυασμούς και υλικά. Διαφορετική την κάνει η ζεστασιά των ανθρώπων, η λάμψη στα μάτια όλων όταν μιλούν  για αυτό. Διαφορετική την κάνουν πάντα οι ιστορίες γύρω από ένα πιάτο φαγητό, όσο μικρές και αν είναι αυτές. Και εδώ κάθε πιάτο εχει και μια μικρη ιστορία να διηγηθεί.

Καμία απολύτως σημασία δεν εχει η οποιαδήποτε αστοχία, καθώς μεσα σε έναν ποταμό δημιουργίας και γεύσης θα μοιάζει σαν μια μικρή σταγόνα.

Μια άλλη μεγάλη του αγάπη, το κρασί, χαρίζει στον επισκέπτη μια επίσκεψη σε ένα κελάρι-χάρμα οφθαλμών.

Κλείσαμε το γεύμα μας με μια φίνα μους πικρής σοκολάτας, την οποία συνοδεύσαμε με δυο δυσεύρετες ετικέτες· ένα λευκό γλυκό λιαστό Ασύρτικο σε πολύ μικρή παραγωγή, από το οινοποιείο Μπαραφάκα, με οκτώ έτη ωρίμασης σε γαλλικά βαρέλια ακακίας. Το όνομα του Φυλαχτό. Ένα πραγματικά απολαυστικό γλυκό κρασί. Όπως και το εντυπωσιακό δωδεκαετούς παλαίωσης Μοσχάτο από την Αυστραλία· το Υalumba antique.

Δεν θα μπορούσα να ζητήσω κάτι διαφορετικό για το τέλος. Εκτός από μία τελευταια υπόσχεση που ανταλλάξαμε.

Στην επόμενη μου επίσκεψη

Στον Ροφό Στιφάδο. [ΣτΕ. τον οποίο ροφό στιφάδο τελικώς τον δοκιμάσαμε σε επόμενη επίσκεψη και ήταν άριστα μαγειρεμένος, σε μια νοστιμότατη σάλτσα. Απογειώθηκε δε με την προσθήκη λίγου εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου και συνοδεύτηκε πολύ όμορφα από τον Τρυγία (blanc de noir Ξινόμαυρου) του Φουντή]

Μέχρι τότε,

Καλή  Ανάγνωση σε όλους.