Αλκοόλ στο αεροπλάνο. Μήπως ήρθε η ώρα για κουβέντα;

Εκατομμύρια αράδες έχουν γραφτεί και εξακολουθούν να γράφονται καθημερινώς για τις αλκοολικές μας συνήθειες στα μπαρ, στα εστιατόρια και στο σπίτι μας. Παρόλο όμως που η συχνότητα με την οποία ταξιδεύουμε με αεροπλάνο έχει αυξηθεί τις τελευταίες δεκαετίες και που πλέον περνάμε πολύ περισσότερο χρόνο εν πτήση, από ότι περνούσαμε είκοσι-τριάντα χρόνια πριν, κανείς δε ασχολείται με το αλκοόλ στο αεροπλάνο, η οποία, από ό,τι φαίνεται, είναι μια συνήθεια της πλειοψηφίας των ταξιδιωτών.

Μία νέα έρευνα λοιπόν που διεξήχθη από το ανεξάρτητο γραφείο content marketing Fractl της Φλόριντα των ΗΠΑ και που έφασε στο μέιλ μας, δείχνει πως η πλειοψηφία των ταξιδιωτών με αεροπλάνο καταναλώνει αλκοόλ. Για την ακρίβεια, οκτώ στους δέκα ταξιδιώτες δήλωσαν πως καταναλώνουν αλκοόλ ενώ περιμένουν στο αεροδρόμιο, ενώ το ποσοστό αυτό φθάνει στο 90% για τους ταξιδιώτες που βρίσκονται εν πτήση. Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, οι νεαροί επιβάτες μέχρι 30 χρονών, παρουσιάζουν αυξημένη πιθανότητα να μεθύσουν κατά 10% έναντι των μεγαλύτερων ηλικιακά επιβατών. Σπουδαία νέα σίγουρα για τις εταιρείες που δρασηριοποιούνται στην εστίαση στα αεροδρόμια.

Το αλκοόλ στο αεροπλάνο παρόλα αυτά «κατηγορείται» πως ευθύνεται για αρκετά «εκτός προγράμματος» περιστατικά τα τελευταία χρόνια, όπως αντιπαραθέσεις μεταξύ επιβατών, βίαιους τσακωμούς και σεξουαλικές επιθέσεις. Το περασμένο καλοκαίρι μάλιστα, η χαμηλού κόστους αεροπορική εταιρεία Ryanair, που «ακούστηκε» πρόσφατα για το περιστατικό με τους Έλληνες επιβάτες στην Τιμισοάρα, ζήτησε δημοσίως να θεσπιστούν περιορισμοί στην πώληση αλκοόλ στα αεροδρόμια και να απαγορευτεί πλήρως αυτή πριν τις 10 το πρωί, με αφορμή μια πτήση της από το Δουβλίνο στην Ίμπιζα που αναγκάστηκε να προσγειωθεί στο Παρίσι εξαιτίας επιβατών που είχαν μεθύσει και παραφέρονταν.

Στην πραγματικότητα, γνωρίζουμε τόσα λίγα για το αλκοόλ στο αεροπλάνο διότι σπανίως αντιμετωπίζουμε την κατανάλωση αλκοόλ ως ζήτημα που αφορά την υγεία μας. Επιπροσθέτως, η πολιτική των αεροπορικών εταιρειών σπανίως γίνεται γνωστή στο ευρύ κοινό, ενώ χτίζεται γύρω από παράγοντες που αφορούν την ψυχολογία του ατόμου και τις συνήθειες του και εφαρμόζεται κατά γράμμα από τους υπαλλήλους τους, με σκοπό φυσικά και σχεδόν αποκλειστικά τη μεγιστοποίηση του κέρδους τους.

Τελικώς, πως πρέπει να ξεκινήσει η συζήτηση γύρω από τη συνήθεια που λέγεται αλκοόλ στο αεροπλάνο; Ποια είναι η συνιστώμενη ποσότητα κατανάλωσης; Τι πρέπει να κάνουμε όταν ο διπλανός μας φαίνεται να έχει ξεπεράσει τα όρια κατανάλωσης; Μήπως έχουμε φθάσει στο σημείο που πρέπει να επιβάλλουμε όριο; Και ποια η ευθύνη των αεροπορικών εταιρειών;

Από τα δεδομένα μαθαίνουμε πως ενώ η συγκέντρωση του αλκοόλ στο αίμα παραμένει η ίδια εν πτήση σε σχέση με αυτή υπό φυσιολογικές συνθήκες, τα συμπτώματα της κατανάλωσης επιταχύνονται εξαιτίας της ελαφρώς μειωμένης πρόσληψης οξυγόνου. Και αυτό οφείλεται στην πίεση της καμπίνας του αεροπλάνου, η οποία είναι συνήθως 4% χαμηλότερη από ό,τι στην επιφάνεια της θάλασσας. Αυτό άλλωστε ευθύνεται κατά κύριο λόγο και για τους πιο συχνούς πονοκεφάλους και ζαλάδες που παρουσιάζονται εν πτήση.

Τι κάνουν οι αεροπορικές εταιρείες;

Μεταξύ των αεροπορικών εταιρειών, υπάρχουν κάποιες, όπως η EgyptAir και η Saudi Arabia Airlines, οι οποίες για προφανείς λόγους, δεν σερβίρουν καθόλου αλκοόλ. Κάποιες άλλες, όπως η Turkish, δεν σερβίρουν σκληρό αλκοόλ σε εγχώριες πτήσεις. Ενώ οι περισσότερες, χρεώνουν το αλκοόλ στο αεροπλάνο, εκτός αν πετάμε με Business, που η χρέωση συμπεριλαμβάνεται στο εισιτήριο μας.

Από ό,τι γνωρίζουμε, οι περισσότερες αεροπορικές εταιρείες εκπαιδεύουν (ίσως όχι επαρκώς) τους εν πτήση φροντιστές τους επάνω σε θέματα που αφορούν το αλκοόλ, ενώ κατηγοριοποιούν τις συμπεριφορές των επιβατών που επιλέγουν να καταναλώσουν αλκοόλ και τους συμπεριφέρονται ανάλογα, περιορίζοντας ή αποκλείοντας την περαιτέρω κατανάλωση. Βέβαια, σε μεγάλες πτήσεις με μεγάλα αεροπλάνα και πολύ κόσμο, η ευθύνη για την αντιμετώπιση φαινομένων με επιβάτες που μπορεί να ξεφεύγουν από τα όρια μεταφέρεται μοιραία και στους συνεπιβάτες τους, αφού ο περιορισμένος αριθμός των φροντιστών συνήθως αδυνατεί να φροντίσει για αυτούς. Σκεφτείτε ανάλογες περιπτώσεις μεγάλων μπαρ. Μπορεί, νομίζετε ο μπαρτέντερ να φροντίσει τον κάθε καλεσμένο προσωπικά και όπως πρέπει;

Η διαφορά των αεροπλάνων με τα μπαρ είναι πως αν ένας επιβάτης ενοχληθεί από κάποιον μεθυσμένο συνεπιβάτη του, δε μπορεί να φύγει και να επιλέξει άλλο μπαρ για να διασκεδάσει. Πρόκειται για μία πτήση ωρών που όλοι πρέπει να ανεχτούμε όλους και υπό αυτό το πλαίσιο, θα πρέπει και οι αεροπορικές εταιρείες να λειτουργούν, παρέχοντας ασφαλείς εγγυήσεις για όλους τους επιβάτες.