5 Αφροαμερικανοί μπαρτέντερ-θρύλοι στην ιστορία των μπαρ και των κοκτέιλ

Στη χώρα που διαμορφώθηκε εν πολλοίς το κοκτέιλ, που γαλουχήθηκαν χιλιάδες μπαρτέντερ -αλλά και από την άλλη μεριά της μπάρας, άλλοι τόσοι θαμώνες- στη μεριά του Ατλαντικού που τοποθετήθηκαν τα θεμέλια για αυτό που σήμερα αποκαλούμε κουλτούρα του κλασικού κοκτέιλ και των μπαρ, το τοπίο «ζωγραφίστηκε» τόσο πολύχρωμο και διαφορετικό, όσα τα χρώματα, τα επαγγέλματα, η διαφορετική καταγωγή των πιονέρων που το πρωτο-σχημάτισαν. Και μπορεί τα πρώτα μπαρ στις ΗΠΑ να ακολουθούσαν τις κοινωνικές νόρμες και νόμους της εποχής και να υιοθετούσαν κοινωνικούς και φυλετικούς διαχωρισμούς, με τους περισσότερους μπαρτέντερ να είναι λευκοί, αρκετοί όμως Αφροαμερικανοί μπαρτέντερ κατάφεραν να ξεχωρίσουν και τοποθετήθηκαν στις πιο φωτεινές σελίδες της ιστορίας των κοκτέιλ. Με αφορμή τον Μήνα Αφροαμερικανικής Ιστορίας, θυμόμαστε τους πέντε πιο καταξιωμένους.

Πέντε Αφροαμερικανοί μπαρτέντερ που έμειναν στην ιστορία

Cato Alexander

Γεννηθείς στη Νέα Υόρκη εν έτει 1780 και ως σκλάβος (!), ήταν υποχρεωμένος από πολύ μικρή ηλικία να σερβίρει σε ένα πανδοχείο που λέγεται πως σύχναζε ο Τζορτζ Ουάσιγκτον. Στα 19 του κέρδισε την ελευθερία του, για να συνεχίσει να εργάζεται σε πανδοχεία και μπαρ, μέχρι να ανοίξει το δικό του, το Cato’s Tavern στη διασταύρωση της 54^ης και της 2^ης λεωφόρου στο Μανχάταν. Λέγεται πως υπήρξε ο πρώτος διάσημος μπαρτέντερ όλων των εποχών, γνωστός για τα Mint Julep, τα Cocktail και τα Punch του, σε κάθε περίπτωση, η ιστορία του λέγεται πως ενέπνευσε ουκ ολίγους αφροαμερικανούς μετέπειτα γενεών.

John Dabney

Ένας ακόμη γεννημένος σκλάβος, ένας ακόμη λάτρης των Mint Julep, αυτή τη φορά από το Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια των ΗΠΑ. Η μαμά του εργαζόταν ως μαγείρισσα και καμαριέρα, ο μπαμπάς του ως αμαξάς -και οι δύο σκλάβοι- ενώ ο ίδιος εκπαιδεύτηκε για να εργαστεί ως τζόκεϊ σε ιπποδρομίες, όπου δεν τα πήγε κι άσχημα. Τα Julep του ήταν θρυλικά, λέγεται ότι μια φορά είχε φτιάξει και για τον Εδουάρδος Ζ΄, Βασιλιά του Ηνωμένου Βασιλείου.

Ο John Dabney

Όμως, πάνω από όλα, έγινε γνωστός καθώς ό,τι χρήματα κέρδιζε τα χρησιμοποιούσε για να αγοράζει την ελευθερία συγγενών του, αλλά και για ένα ακόμη περιστατικό, κατά το οποίο είχε υποσχεθεί να πληρώσει στον αφέντη του το αντίτιμο της δικής του ελευθερίας, έληξε όμως ο πόλεμος, καταργήθηκε επίσημα η σκλαβιά και ενώ δε χρειαζόταν πλέον να πληρώσει για την ελευθερία του, εκείνος το έκανε, λόγω της υπόσχεσης που είχε δώσει. Ο θρύλος λέει πως έκτοτε, μπορούσε να λάβει δάνειο σε οποιαδήποτε τράπεζα της Βιρτζίνια.

Tom Bullock

Παραμένω στον 19^ο αιώνα, σας μεταφέρω στο Λούιβιλ του Κεντάκι, για το επίτευγμα του Tom Bullock, ο οποίος υπήρξε ο πρώτος αφροαμερικανός μπαρτέντερ που συνέγραψε βιβλίο με συνταγές για κοκτέιλ! Ο ίδιος δεν ήταν σκλαβος, ήταν όμως ο πατέρας του, ο οποίος πολέμησε και στον εμφύλιο με το πλευρό του Στρατού της Ένωσης.

Ο Tom Bullock

Ένας ακόμη με ειδίκευση στα Mint Juleps, όχι τυχαία άλλωστε, αφού εκείνη την εποχή γινόταν χαμός με το εν λόγω κοκτέιλ. Επίσης, διέθετε μεγάλη προϋπηρεσία ως μπαρτέντερ, ιδιαίτερα σε μεγάλα πριβέ κλαμπ. Περπάτησε και εργάστηκε στο θρυλικό Pendennis Club, αλλά και στο σκληροπυρηνικό St. Louis Country Club, στη φωλιά όλων των ρατσιστών της εποχής. Σκεφτείτε πως ήταν να εργάζεται ένας αφροαμερικανός σε ένα πριβέ γκολφ κλαμπ όπου μόλις το 2006 επέτρεπε την εισδοχή μαύρων μελών!

Ο Tom Bullock γεννήθηκε το 1872, το 1917 εξέδωσε το πρώτο βιβλίο υπογεγραμμένο από Αφροαμερικανό, ένα σπουδαίο ανάγνωσμα και έφυγε από τη ζωή το 1964.

Uncle Nearest (Nathan Green)

Μπορεί να μην ήταν μπαρτέντερ, αλλά έγραψε τις δικές του σελίδες στην ιστορία των ποτών, δημιουργώντας ουσιαστικά μια ολόκληρη κληρονομιά, την κληρονομιά ενός σπουδαίου brand, του Jack Daniel’s.

Ο Nathan Green με τον Jack Daniel

Έχοντας λάβει εκπαίδευση ως σκλάβος από έναν κληρικό επάνω στην απόσταξη και στο πως λειτουργούν στην πράξη τα καζάνια που έφτιαχναν ουίσκι, ο Nathan Green λέγεται πως γνωρίστηκε με τον Jack Daniel και του μετέφερε τις γνώσεις και την εμπειρία. Μερικά χρόνια αργότερα, ο προαναφερθείς θα δημιουργούσε το πασίγνωστο brand.

Dick Francis

Ο Dick Francis δεν υπήρξε ποτέ σκλάβος, καθώς οι γονείς του είχαν καταφέρει να εξαγοράσουν την ελευθερία τους πριν τον γεννήσουν στην κομητεία του Surry στη Βιρτζίνια. Μετά τα πρώτα επαγγελματικά του βήματα στην εστίαση, μετακόμισε στην Ουάσιγκτον, όπου επί τέσσερις δεκαετίες εργάστηκε στο περιώνυμο Hancock’s bar, σημείο συνάντησης εκατοντάδων γερουσιαστών και πολιτικών προσώπων. Το 1884 τον πρότειναν και ανέλαβε το ιδιωτικό εστιατόριο και το μπαρ της Γερουσίας!

Κέρδισε πολλά πολλά χρήματα στη ζωή του, μέσα από τη δουλειά, αλλά επενδύοντας και στα κτηματομεσιτικά, ενώ ο γιος του, αν και γιατρός, αγόρασε μετά από χρόνια το μπαρ στο οποίο εργαζόταν ο μπαμπάς του, το Hancock’s bar.

Όλοι οι προαναφερθέντες κατάφεραν και έλαμψαν σε μια χώρα και μια εποχή στην οποία οι διακρίσεις βάσει φύλου υπήρξαν τεράστιο εμπόδιο για την εξέλιξη της κοινωνίας και των μελών της. Οι περισσότεροι εξ’αυτών έζησαν και εργάστηκαν γνωρίζοντας πάντα «τον ρόλο τους», γνωρίζοντας πάντα πως όφειλαν να λειτουργούν υποτακτικά προς τους λευκούς, ακόμη και μετά την κατάργηση της σκλαβιάς, αντιμετωπίζοντας αμέτρητες δυσκολίες και εμπόδια. Οι ίδιοι όμως τις αντιμετώπισαν και πέτυχαν, διακρίθηκαν μέσα από ένα επάγγελμα που τους «έδωσε» την ευκαιρία και έμειναν στην ιστορία, όχι μόνο την Αφροαμερικανική, αλλά και του ποτού και των μπαρ εν γένει.