Ada Coleman: Η πρώτη παγκοσμίως διάσημη μπαρτέντερ θηλυκού γένους!

Τη γνώμη μου σχετικά με το διαχωρισμό ανδρών και γυναικών μπαρτέντερ την έχω εκφράσει ουκ ολίγες φορές. Οι άξιοι επαγγελματίες δε χρειάζονται υποστήριξη βάσει του φύλου τους και η δουλειά τους κάνει να ξεχωρίζουν. Άλλωστε μιλάμε για μια εποχή που στις σύγχρονες κοινωνίες τουλάχιστον, του δυτικού κόσμου, η ισότητα είναι δεδομένη. Πίσω όμως στις αρχές του 20^ου αιώνα, μπορείτε να φανταστείτε πόσο δύσκολο ήταν για μια γυναίκα να ξεχωρίσει σε έναν χώρο κατεξοχήν ανδροκρατούμενο, τουλάχιστον στις ΗΠΑ. Η Ada Coleman, στην πιο «προχωρημένη» τότε Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα, στο Λονδίνο, όχι μόνο ξεχώρισε, αλλά κατόρθωσε να μνημονεύεται μέχρι σήμερα μεταξύ των επαγγελματιών του χώρου.

Αναφερθήκαμε χαρακτηριστικά στην Ευρώπη, ως παράδειγμα νεοτερισμών και ελεύθερης σκέψης, αφού την ίδια περίοδο που στις ΗΠΑ απαγορευόταν η είσοδος των γυναικών στα μπαρ και λίγο αργότερα, απαγορευόταν η κατανάλωση αλκοόλ με την Αμερικανική Ποτοαπαγόρευση, η Ευρώπη ζούσε αρκετά καλύτερες ημέρες, τουλάχιστον στα μπαρ και παρόλο που οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι την έπληξαν σοβαρά.

Πολλοί αγνοούν, για παράδειγμα, πως ήταν συχνό φαινόμενο, γυναίκες της τότε ακμάζουσας αστικής τάξης να καταλαμβάνουν θέση μπαρτέντερ στις παμπ της εποχής. H Ada Coleman ήταν μία από τις επονομαζόμενες ‘’barmaid’’ του αστικού Λονδίνου, ξεκινώντας την καριέρα της από το ξενοδοχείο Claridge’s, ενός επιχειρηματία ονόματι Rupert D’Oyly Carte, με την οικογένεια του οποίου η Coleman έμεινε πολύ κοντά για πάρα πολλά χρόνια.

Η πρώτη γνωριμία της Coleman με τον D’Oyly λέγεται πως ήρθε από τον πατέρα της, ο οποίος ήταν φροντιστής στο golf club του δεύτερου. Όταν ο πατέρας της πέθανε, ο D’Oyly της πρότεινε τη θέση του μπαρτέντερ στο ξενοδοχείο του Claridge’s, το οποίο ήταν και το πρώτο της βήμα στο χώρο της εστίασης. Ξεκίνησε μάλιστα στα 24 της χρόνια, λίγο πριν το επίσημο κατώτατο όριο αίτησης εργασίας για τις γυναίκες της εποχής, το οποίο ήταν τα 25 χρόνια.

Στο Claridge’s, έχει δηλώσει σε συνέντευξή της πως, έφτιαξε και το πρώτο της κοκτέιλ, ένα Manhattan και το έκανε με την καθοδήγηση του οινοχόου του ξενοδοχείου. Λίγο αργότερα, και πιο συγκεκριμένα το 1903, ο νεαρός ακόμα D’Oyly, αναλαμβάνει την προεδρία στον οικογενειακό όμιλο ξενοδοχείων, ο οποίος συμπεριελάμβανε και το θρυλικό ξενοδοχείο Savoy. Την ίδια χρονιά τοποθετεί και την protégé του, Ada Coleman, στο τιμόνι του American Bar ως επικεφαλής.

Η ίδια η Coleman δεν τον απογοητεύει και γίνεται το αγαπημένο πρόσωπο των θαμώνων του μπαρ, οι οποίοι εκείνη την εποχή και λόγω της ετέρας ενασχόλησης του D’Oyly, αποτελούνταν από επαγγελματίες του θεάματος. Οι θεατρικές παραγωγές με τις οποίες ασχολούνταν ο ιδιοκτήτης του Savoy, είχαν το American Bar στα παγκόσμια φώτα της δημοσιότητας, και ως εκ τούτου, έρχονταν για ποτό σε αυτό προσωπικότητες όπως ο Τσάρλι Τσάπλιν, η Μαρλέν Ντίτριχ, ο Μαρκ Τουέιν, o Τζορτζ Γκέρσουιν, αλλά και ο Εδουάρδος Ζ’, τότε Βασιλιάς της Μεγάλης Βρετανίας, γνωστός και ως «Μπέρτι».

Η Ada Coleman έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών το 1966, στα 91 της, ενώ είχε συνταξιοδοτηθεί με κάθε τιμή το 1925, όταν το American bar έκλεισε προσωρινά για ανακαίνιση. Είχε παρόλα αυτά προλάβει να φτιάξει, σύμφωνα με τα λεγόμενα της, πάνω από ένα εκατομμύριο ποτά σε περισσότερους από εκατό χιλιάδες καλεσμένους. Η φήμη της είχε φθάσει να είναι τόσο μεγάλη ώστε η συνταξιοδότηση της ανακοινώθηκε σε αρκετές εφημερίδες του Λονδίνου, ενώ την χαρακτήρισαν ως την πλέον διάσημη μπαρτέντερ της Αγγλίας!

Τι έγινε όμως και συνταξιοδοτήθηκε τόσο νωρίς; Οι θεωρίες και οι υποθέσεις δίνουν και παίρνουν, κι εμείς συμφωνούμε με την πλέον επικρατούσα: με την Αμερικανική Ποτοαπαγόρευση να βρίσκεται σε εξέλιξη, και τα υπερατλαντικά ταξίδια να φέρνουν στην αγγλική πρωτεύουσα αρκετούς διψασμένους Γιάνκηδες, θεωρήθηκε πιο σωστό από τη διοίκηση του ξενοδοχείου να απομακρυνθεί η Coleman που ήταν ο γυναίκα και μαζί της οι Αμερικανοί αισθανόντουσαν άβολα. Στη θέση της ανέλαβε ο μέχρι τότε μπαρτέντερ κάτω από αυτήν, Harry Craddock, ο οποίος διέθετε προϋπηρεσία στις ΗΠΑ, ακόμα και αμερικανική προφορά. Κάποιος φήμες το πάνε ακόμα πιο μακριά, αναφέροντας πως η Coleman μετά την απομάκρυνση της ανέλαβε πόστο στο ανθοπωλείο του ξενοδοχείου, κάτι που όμως δεν επιβεβαιώνεται.

Ο Harry Craddock βέβαια ξεπέρασε σε φήμη την αγαπημένη του American Bar, Ada Coleman, εκδίδοντας μάλιστα το 1930 και το The Savoy Cocktail Book, με συνταγές από το American Bar. Μέσα σε αυτές, βρισκόταν και μία της Ada Coleman, η συνταγή για το περίφημο Hanky Panky, με το οποίο μπήκε στο πάνθεο των πιο κλασικών κοκτέιλ όλων των εποχών.

Όπως πολλά κλασικά κοκτέιλ, έτσι κι αυτό, λέγεται πως ήταν ειδική παραγγελία για έναν από τους καλεσμένους του μπαρ, πιο συγκεκριμένα για τον ηθοποιό Charles Hawtrey, ο οποίος κάποια στιγμή ζήτησε από την Coleman κάτι δυνατό για να τον ξυπνήσει και να τον τονώσει. Η Coleman, σύμφωνα με την ίδια, δούλεψε, πειραματίστηκε και την επόμενη φορά που ο Hawtrey την επισκέφθηκε, του σέρβιρε ένα κοκτέιλ με ίσα μέρη τζιν με γλυκό βερμούτ και λίγες ριξιές από Fernet Branca. ‘’Hanky-Panky’’, αναφώνησε ο Hawtrey, το οποίο εκείνη την εποχή μεταφραζόταν ως «μαγεία»!

Το Hanky Panky τιμάται ακόμα από το ξενοδοχείο Savoy, το American Bar και την τρέχουσα ομάδα του με επικεφαλής μπαρτέντερ, τον Γερμανό Maxim Schulte, ο οποίος συνεχίζει την παράδοση της Ada Coleman και τον έτερων διάσημων μπαρτέντερ, τον Harry Craddock, τον Peter Dorelli, τον Victor Gower και τον Eric Lorincz.